Τα παραδείγματα δεν τα έχω βάλει τυχαία στον πρόλογο και … πάμε να δούμε τα φετινά
ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ ΕΙΝΑΙ
- Η ΜΠΑΛΑΝΤΑ ΤΟΥ ΜΠΑΣΤΕΡ ΣΚΡΑΓΚΣ (The ballad of Buster Scruggs)- Μαίρη Ζόφρες
ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ ΣΤΑ ΟΣΚΑΡ: Τρίτη υποψηφιότητα για την ελληνικής καταγωγής Αμερικανίδα, που είχε προταθεί , χωρίς νίκη, στο «True Grit» των αδελφών Κοέν με τους οποίους πιστώνεται και τη φετινή υποψηφιότητα, και στο «La La Land»
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ: Γουέστερν. Πολύ δύσκολο είδος για ενδυματολόγο όταν το σενάριο δεν του δίνει επικές διαστάσεις αλα «Η κατάκτηση της Δύσεως» ή σαλούν για κοστούμια φανταιζί στη γυναίκα του μύθου. Πώς να ντύσεις ένα κανονικό γουέστερν που δεν έχει τίποτε από όλα αυτά; Και το κοστούμι να μη βγάζει μάτι, όπως είπαμε και στον πρόλογο, παρά αντίθετα να συμβάλει στη λιτή ατμόσφαιρα που θέλει η σκηνοθεσία ώστε το έργο να λειτουργεί στο είδος του κι ο θεατής να προσέχει το έργο κι όχι τα ρούχα που θα του χάλαγαν και το κλίμα; Η Μαίρη Ζόφρες έχει κάνει μια τέτοια δουλειά κι ήταν επόμενο να την προσέξουν και να την επισημάνουν οι συνάδελφοι της ενδυματολόγοι. Για να συμβάλει στην ατμόσφαιρα των Κοέν και στους χαρακτήρες που είναι κουρελαρίες στα όρια της παρωδίας , έχει επιλέξει για τα ρούχα ως χρωματική βάση το μπεζ και το δουλεύει σε όλες του τις αποχρώσεις, σε όλες τις ιστορίες της κατά κάποιο τρόπο σπονδυλωτής ταινίας. Το δουλεύει από το πολύ ανοιχτό ως το εντελώς σκούρο στα όρια του μαύρου όπου εκεί το ανακατεύει και με το «σκοτωμένο» κατάσκουρο πράσινο, που το κάνει να φαίνεται σαν μαύρο, όπως ας πούμε στην ιστορία με τον Λίαμ Νίσον που είναι νυχτερινή. Για τις γυναίκες που ξεχωρίζουν ως παρουσίες έχει επιλέξει μια απόχρωση βεραμάν , όχι όμως και για τη γυναίκα-ηρωίδα της ιστορίας με το καραβάνι ,που την έχει βάλει σε πιο «πένθιμα» χρώματα. Τον «τροβαδούρο» Μπάστερ Σκραγκς όμως τον κυκλοφορεί με λευκό ώστε να κάνει ανοιχτόκαρδο μπάσιμο στην ταινία και να τον ξεχωρίσει (ή και διαχωρίσει) από τα υπόλοιπα επερχόμενα. Και τα υφάσματα εννοείται πως είναι «τραχιά» διότι τα ρούχα πρέπει να φαίνονται φθαρμένα. Οψη γουέστερν χωρίς να φαίνεται.
- BLACK PANTHER- Ρουθ Κάρτερ
ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ ΣΤΑ ΟΣΚΑΡ: Τρίτη υποψηφιότητα για την πιο «σταρ» ενδυματολόγο των Αφρο-Αμερικανών, έχει προταθεί, χωρίς νίκη ίσαμε τώρα, για τον «Μάλκολμ Χ» το 1993 και για το «Αμιστάντ» το 1998.
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ: Η Ρουθ Κάρτερ σε αυτή την ταινία είναι πολύ «επικίνδυνη» για νίκη, ίσως πιο πολύ κι από τα σκηνικά του ίδιου φιλμ. Με τα κοστούμια έχει ντύσει κόμικς φουτουριστικού ύφους όπου κι εδώ δουλεύεται ενός είδους «τραχύτητα» στα κοστούμια και το χρωματικό σύνολο καταφέρνει και βγάζει το κοστούμι μπροστά χωρίς να το κάνει «αχταρμά» με τα χρώματα των σκηνικών, το κάνει λογική συνέχεια κι επειδή είναι ρούχο άρα ντύνει ανθρώπους (τις καρικατούρες του κόμικς) αυτοί είναι που το κινούν, δίνουν στο κοστούμι ενέργεια κι εξασφαλίζουν στην ταινία την όψη, μαζί με τα σκηνικά, κι ανεβάζουν το «Black Panther» ως την διεκδίκηση του Οσκαρ.
- Η ΕΥΝΟΟΥΜΕΝΗ (The favourite)- Σάντυ Πάουελ
ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ ΣΤΑ ΟΣΚΑΡ: Σάντυ Πάουελ: Μία από τις ΤΡΕΙΣ μεγαλύτερες ΕΝΔΥΜΑΤΟΛΟΓΟΥΣ του σημερινού κινηματογραφικού κόσμου μαζί με την Ιταλίδα ΜΙΛΕΝΑ ΚΑΝΟΝΕΡΟ και την Αμερικανίδα ΚΟΛΗΝ ΑΤΓΟΥΝΤ, η Αγγλίδα Σάντυ Πάουελ έχει ΤΡΙΑ ΟΣΚΑΡ και περιμένει φέτος να τα κάνει τέσσερα ώστε να ισοφαρίσει τις άλλες δύο. Εχει ΠΑΡΕΙ ΟΣΚΑΡ για τον «ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΟ ΣΑΙΞΠΗΡ» το 1999, για το «AVIATOR» του Σκορσέζε το 2005 και για το «YOUNG VICTORIA» το 2010. Φέτος ανταγωνίζεται τον εαυτό της (της έχει ξανασυμβεί άλλες δύο φορές, το 1999 όταν νίκησε με τον «Σαίξπηρ» τον εαυτό της στο «Velvet Goldmine» και το 2016 με την «Σταχτοπούτα» και την «Carol» όπου είχε ηττηθεί και για τα δύο από την Τζένυ Μπίβαν του «Mad Max») με την υποψηφιότητα και για το «Η Μαίρη Πόπινς επιστρέφει», όπως θα δούμε πιο κάτω. Εχει προταθεί επίσης για τα φιλμ «Orlando» (1994), «Τα φτερά της αγάπης» (Wings of dove) (1998), «Οι συμμορίες της Νέας Υόρκης» (2003), «Η κυρία Χέντερσον παρουσιάζει» (2006), «Τρικυμία» (Σαίξπηρ) (2011), «Hugo» (2012)- σύνολο 14 υποψηφιότητες.
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ: Για τον ΓΙΩΡΓΟ ΛΑΝΘΙΜΟ αναμφισβήτητα είναι νίκη κι αναγνώριση το ότι οι ατζέντηδες του εμπιστεύονται μεγάλα ονόματα ηθοποιών για να τους δώσει καλλιτεχνικό credit πέρα από τα εμπορικά τους, όμως για την κινηματογραφία το γεγονός πως του εμπιστεύτηκαν την ΣΑΝΤΥ ΠΑΟΥΕΛ είναι μεγαλύτερο. Κι ο Γιώργος με τη σειρά του πάει να της εξασφαλίσει το 4ο Οσκαρ. Δείτε πιο πάνω , στην «Προϊστορία» της τους τίτλους που αναφέρω και προσέξτε πόσες από αυτές τις ταινίες είναι με τον ΜΑΡΤΙΝ ΣΚΟΡΣΕΖΕ, ο οποίος, επίσης, στηρίζεται πάνω της. Κι ο Λάνθιμος έχει στηριχτεί πάνω της τα μάλα διότι η Πάουελ με την ικανότητα της αλλά και με την καλή συνεργασία τους προφανώς έφτιαξε κοστούμια ανακτόρων αλλά με μια «υπονόμευση», αυτή ακριβώς την υπονόμευση της ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑΣ όπου το βασιλικό ανάκτορο και τους ανθρώπους του, χωρίς να το εκχυδαϊζει, το υπονομεύει. Από τη μια είναι το πλαίσιο φυσικά, από την άλλη όμως είναι και το πώς έχει ντύσει την κάθε μία από τις τρεις βασικές , σύμφωνα με τον χαρακτήρα της (πιο «άτσαλα» την Στόουν, υπέρκομψα την Βάις, τη δε Ολίβια Κόλμαν ως βασίλισσα την κάνει σαν να μην νιώθει καλά ούτε με τα ρούχα, όπως δεν νιώθει καλά με τίποτα) αλλά και με τη γραμμή Λάνθιμου . Κι εκείνη τη βασιλική λευκή «ρόμπα» που φοράει η Ολίβια Κόλμαν, ε, είναι ρούχο έμπνευσης. Εχει την ποιότητα και την ελαφρότητα, κυριολεκτική και μεταφορική, της «Ευνοούμενης»
- Η ΜΑΙΡΗ ΠΟΠΠΙΝΣ ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙ (Mary Poppins returns)- Σάντυ Πάουελ
Περί «ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑΣ ΣΤΑ ΟΣΚΑΡ» διαβάστε ακριβώς από πάνω τα της «Ευνοούμενης»
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ: Εντελώς άλλη δουλειά εδώ της Σάντυ Πάουελ. Είχα γράψει και στην κριτική μου για το φιλμ, για το πώς χρησιμοποίησε το πράσινο, σχεδόν σε κάθε σκηνή, σε κάθε χαρακτήρα, σαν να ήθελε να κοντράρει τη χρωματική αντίληψη του σκηνικού που φυσικά και δεν είχε κυρίαρχο χρώμα το πράσινο, όπως επίσης και για το εισαγωγικό κοστούμι της «Μαίρη Πόπινς»- Εμιλυ Μπλαντ, που γίνεται σφραγίδα της καινούργιας «Μαίρη Πόπινς», με το σκούρο μπλε και το κόκκινο μαντήλι στο λαιμό και την κάνει έτοιμη παιδική φιγούρα και μιούζικαλ. Καταπληκτική ενδυματολογική σύνθεση παιδικού μιούζικαλ, που να θυμίζει και κάτι από το παλιό , του ενδυματολόγου Τόνυ Ουόλτον, που τα είχε κάνει για την τότε γυναίκα του, Τζούλι Αντριους...
- ΜΑΙΡΗ, Η ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΤΗΣ ΣΚΩΤΙΑΣ (Mary, Queen of Scots)- Αλεξάντρα Μπερν
ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ ΣΤΑ ΟΣΚΑΡ: Βραβευμένη με ΟΣΚΑΡ το 2008 η Αγγλίδα ΑΛΕΞΑΝΤΡΑ ΜΠΕΡΝ για το «ELIZABETH- ΤΑ ΧΡΥΣΑ ΧΡΟΝΙΑ» θεωρείται ειδικευμένη στο είδος αλλά και στα έργα εποχής γενικότερα, όπως φαίνεται κι από τις άλλες υποψηφιότητες της: «Αμλετ» (1997), «Elizabeth» (1999), «Ψάχνοντας την χώρα του ποτέ» (2005)- η φετινή είναι η πέμπτη υποψηφιότητα της.
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ: Σοβαρή δουλειά πάνω στο ιστορικό κοστούμι, η Μπερν ντύνει για τρίτη φορά τη Βασίλισσα Ελισάβετ την 1η και καταφέρνει να της φτιάξει κι ένα άλλου τύπου κοστούμι πιό προσαρμένο στην τωρινή ηθοποιό, όπως επίσης και τα «ιστορικά» ρούχα με τα οποία ήλθε η Μαρία Στιούαρτ από τη Γαλλια, πορεύτηκε στη Σκωτία, πιο «παρασκηνιακά» ώστε να ανταποκρίνονται στους εσωτερικούς χώρους που κινείται και φυσικά το περιβόητο κόκκινο που αποκαλύπτεται όταν πέφτει ο μαύρος μανδύας κι οδηγείται η Στιούαρτ στον δήμιο. Η Μπερν πρόσεξε επίσης με ποιες (ηθοποιούς εννοώ!) είχε να κάνει και φρόντισε ώστε τα ρούχα να μην υπερβαίνουν το εκτόπισμα τους…. Ώστε να πετύχει αρμονία….
ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ: Η ΣΑΝΤΥ ΠΑΟΥΕΛ τρώγεται, στην κυριολεξία, με τα ΡΟΥΧΑ της… Καθώς αυτοκοντράρεται μεταξύ «Ευνοούμενης» και επιστρέφουσας «Μαιρη Πόπινς», υπάρχει κίνδυνος να επικρατήσει η «άλλη λογική» και να της το αρπάξει η Ρουθ Κάρτερ για το «Black Panther» που είναι στο τέλος- τέλος κι άλλη πρόταση.