Το αποτέλεσμα έχει πολλά ενδιαφέροντα στοιχεία. Πρώτον και κύριον ότι οι Διευθυντές Φωτογραφίας Αμερικής επέλεξαν τη φωτογραφία ενός ξένου και για ξένη ταινία. Αυτά να τα βλέπουν οι Ευρωπαίοι , τόσο η Ευρωπαική Ακαδημία Κινηματογράφου όσο κι οι κατά τόπους εθνικές ακαδημίες, όπου, ειδικά στην Ευρωπαϊκή το ΔΙΑΒΑΤΗΡΙΟ προηγείται του ΕΠΙΤΕΥΓΜΑΤΟΣ: Αν δεν έχεις ευρωπαϊκή υπηκοότητα σου απαγορεύεται η συμμετοχή, Αυτό θα πεί… Δημοκρατία! Αλλά και…. Τέχνη. Δείξε μου το διαβατήριο σου να σου πω αν αξίζεις… Την ίδια ώρα στην ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ Ακαδημία οι 4 από τις 5 φωτογραφίες που έχουν προταθεί για Οσκαρ είναι ΞΕΝΕΣ και μόνο μία αμερικάνικη. Και στα ίδια πλαίσια κινήθηκε και το Σωματείο Διευθυντών Φωτογραφίας που στο τέλος – τέλος θα υπάρχει και μια συντεχνιακή δεύτερη σκέψη. Κι όμως..
Το δεύτερο σημαντικό είναι πως στο επίτευγμα που επέλεξαν οι Διευθυντές Φωτογραφίας, έδειξαν και πάλι τον θαυμασμό τους προς τη ΜΕΓΑΛΗ ΠΟΛΩΝΙΚΗ ΣΧΟΛΗ μέσω του επιτεύγματος του Λούκαστς Ζαλ.
Κι η αναγνώριση του επιτεύγματος του Λούκαστς Ζαλ για τον «ΨΥΧΡΟ ΠΟΛΕΜΟ» δείχνει και τη θέση τους απέναντι στη «Roma». Δηλαδή ανάμεσα στις δύο μαυρόασπρες της πεντάδας, επιλέγουν «Ψυχρό Πόλεμο» άρα για τους Διευθυντές Φωτογραφίας η «Roma» και το μαυρόασπρο της κι οι εικόνες της είναι περισσότερο υπόθεση του ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ Αλφόνσο Κουαρόν παρά του διευθυντή φωτογραφίας Αλφόνσο Κουαρόν. Υπόθεση Σκηνοθεσίας, με άλλα λόγια.
Αυτό στα Οσκαρ πως μεταφράζεται; Διότι είναι και κάποιες φορές, ίσως κι αρκετές, όπου Σωματείο κι Ακαδημία στο συγεκριμμένο βραβείο, στη ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ δηλαδή , δεν καταλήγουν στο ίδιο αποτέλεσμα. Γιατί δεν καταλήγουν; Επειδή στην Ακαδημία ψηφίζουν 7.500 χιλιάδες κινηματογραφιστές όλων των κλάδων κι ο καθένας βλέποντας τα έργα από την προσωπική ματιά ΤΗΣ ΔΙΚΗΣ ΤΟΥ ΤΕΧΝΗΣ, κάνει διαφορετική επιλογή.
Η «Roma» , στη κατηγορία «Φωτογραφία» μετά τη ετυμηγορία του Σωματείου, δυσκολεύεται. Διότι αφενός μεταξύ μαυρόασπρων η πολωνική σχολή κατατρόπωσε την μεξικάνικη (που κάθε άλλο παρά ευκαταφρόνητη είναι), αφετέρου μπορεί στα Οσκαρ και να ευνοεί την…. «Ευνοούμενη» Η οποία είναι της άλλης μεριάς, της έγχρωμης, κι αυτή που από τις τρεις έγχρωμες της πεντάδας ξεχωρίζει. Η χρήση του ευρυγώνιου , σε συνδυασμό με τους φωτισμούς αλλά και με τη συμβολή του μοντάζ του Γιώργου Μαυροψαρίδη στο να προβληθεί αυτή η δουλειά πλάνων, φωτισμών και κυρίως φακών, είναι που θα κρίνει τα αποτελέσματα εντός Ακαδημίας και μπορεί οι Σκηνοθέτες να την προτιμήσουν για τη σύνθεση της αλλά κι οι μοντέρ, για τους λόγους που ανέφερα παραπάνω και βέβαια οι σκηνογράφοι κι οι ενδυματολόγοι ως μια δουλειά που προήγαγε τους τομείς που τους ενδιαφέρουν. Αυτά, όλα, αν δεν προσκυνήσουν κι οι υπόλοιποι τη μαυρόασπρη Φωτογραφία του «ΨΥΧΡΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ» που την έστειλαν ως μήνυμα μέσω του Σωματείου τους οι καθ’ ύλην αρμόδιοι. Χώρια, ότι κι οι Σκηνοθέτες δεν είναι βέβαιοι ότι δεν θα την προτιμήσουν διότι μην ξεχνάμε πως είναι μια φωτογραφία, αυτή του «Ψυχρού Πολέμου», που στηρίζει και προάγει ΟΡΑΜΑ σκηνοθέτη.
Υπενθυμίζω ότι ο Λούκαστς Ζαλ ήταν υποψήφιος για Οσκαρ και το 2015 με την «IDA», πάλι του ΠΆΒΕΛ ΠΑΒΛΙΚΟΦΣΚΙ που είχε πάρει το ΟΣΚΑΡ ΤΗΣ ΞΕΝΟΓΛΩΣΣΗΣ, ο ίδιος όμως είχε χάσει το Οσκαρ φωτογραφίας από την κίνηση κάμερας του ΕΜΑΝΟΥΕΛ ΛΟΥΜΠΕΣΚΙ στο «ΒIRDMAN» του Μεξικανού ΑΛΕΧΑΝΔΡΟ ΓΚΟΝΖΑΛΕΣ ΙΝΙΑΡΙΤΟΥ. Φέτος , όμως, ξεκινά με «ρεβάνς» κατά… Μεξικανού και προχωράει. Ο «ΨΥΧΡΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ» είναι υποψήφιος για τρία Οσκαρ, για Σκηνοθεσία, Φωτογραφία και Ξενόγλωσση Ταινία.
Στις υποψηφιότητες, μεταξύ Σωματείου κι Ακαδημίας υπήρξε μόνο μία απόκλιση: Το Σωματείο είχε επιλέξει τη φωτογραφία στο «Πρώτος άνθρωπος» κι οι διευθυντές φωτογραφίας της Ακαδημίας την αντικατέστησαν με τη φωτογραφία της γερμανικής ταινίας που έχει προταθεί για το Ξενόγλωσσο Οσκαρ, του «Never Look Away» του Φλόριαν Χάνκελ Φον Ντόνερσμπουκ.. Δηλαδή, κι εδώ ξένη ταινία προτίμησαν. Αν κι εδώ, υπάρχει μια διαφορά: Η αμερικανική ταινία είχε Σουηδό διευθυντή φωτογραφίας, τον Λίνους Σάνγκρεν (που είχε ΠΑΡΕΙ ΟΣΚΑΡ στο «LA LA LAND») ενώ η γερμανική έχει Αμερικανό, τον Καλέμπ Ντεσανέλ. Οι άλλες τέσσερις φωτογραφίες είναι κοινές ήτοι «Ψυχρός Πόλεμος», «Ευνοούμενη», «Roma» και «Ένα αστέρι γεννιέται».