ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΠΡΟΒΒΟΛΗ

Στις 21.35 το Nova masterclass by TARANTINO, σήμερα. Ταινία:" ΤΟ ΦΩΤΟΜΟΝΤΕΛΟ" (Model shop).
Αυτό ήταν μια ΑΠΟΤΥΧΙΑΡΑ ΟΛΚΗΣ της περιόδου εκείνης, απο ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΕΣ ΟΛΚΗΣ. Η ΑΝΟΥΚ ΑΙΜΕ με τον ΖΑΚ ΝΤΕΜΥ πάνε στο ΧΟΛΥΓΟΥΝΤ.
Η ΑΝΟΥΚ ΑΙΜΕ, γενικώς, μετά το θρίαμβο του γαλλικού "ΕΝΑΣ ΑΝΔΡΑΣ ΚΑΙ ΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ" που συνοδεύτηκε κι από υποψηφιότητα της για το Οσκαρ, έλαβε κλήση από το Χόλυγουντ και πήγε.
Της έκαναν τρεις ταινίες, με σκηνοθέτες μεγάλου διαμετρήματος και μεγάλες ή έστω καλές παραγωγές.
Και οι τρεις απέβησαν ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΕΣ
Η μία ήταν η "ΤΖΑΣΤΙΝ", υπερπαραγωγή της FOX με σκηνοθέτη τον ΤΖΩΡΤΖ ΚΙΟΥΚΟΡ, μεταφορά στην οθόνη της "Ιουστίνης" από το "Αλεξανδρινό κουαρτέτο" του Λώρενς Ντάρελ. Παρόλο ότι της πήραν κι ευρωπαικό καστ να την πλαισιώνει (μέχρι κι Αννα Καρίνα του Γκοντάρ έπαιζε), παρα τα κοστούμια που τα εκανε η μέγιστη Αιρην Σαραφ, παρα..παρά..παρά, η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΗΤΑΝ ΟΛΟΣΧΕΡΗΣ.
Καταστροφή ήταν κι η "ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ" με παρτενέρ τον ΟΜΑΡ ΣΑΡΙΦ και σκηνοθέτη τον ΣΥΝΤΝΤΕΥ ΛΙΟΥΜΕΤ και γυρίσματα στη Ρώμη. Εδώ η καταστροφή συνοδεύτηκε κι από φυγάδευση απ΄την πίσω πόρτα τη βραδιά της προβολης της στο Φεστιβάλ Κανών, ήταν τότε της μόδας τα κραξίματα κι οι κανιβαλισμοί.
"ΤΟ ΦΩΤΟΜΟΝΤΕΛΟ" , που το διάλεξε ο Ταραντίνο, είναι η πρώτη από τις τρεις, η Columbia κάλεσε και τον ΖΑΚ ΝΤΕΜΥ, που ερχόταν από τις "ΟΜΠΡΕΛΕΣ ΤΟΥ ΧΕΡΒΟΥΡΓΟΥ" και "ΤΑ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΤΟΥ ΡΟΣΦΟΡ" ,να τη σκηνοθετήσει αλλά...αλλά...!!!!!
Γάλλοι στο Λος Αντζελες, ΟΙ ΓΑΛΛΟΙ ΣΤΟ ΧΟΛΥΓΟΥΝΤ, κακές οι κριτικές, μυγοσκοτώστρες στα ταμεία.
Κάπου εδώ υποπτεύομαι ότι θα εστιάσει ο Ταραντίνο για να εξηγήσει αυτή την επιλογή του, κάτι σαν "καλτ" ταινία, που της βρίσκει ένα γαλλικό αέρα ο οποίος τη διαφοροποιεί από το άλλο Χόλυγουντ και που δεν εγινε αντιληπτός διότι η ταινία ήταν αποτυχία διεθνής, όπως κι οι άλλες δυο αμερικάνικες της Ανούκ Αιμέ, και περιμένω να δω τα "καλτ" στοιχεία που τον έλυσαν και τον επηρέασαν
Ετσι κι αλλιώς κι η δική μου ζωή είναι γεμάτη από ταινίες που λατρεύω τις οποίες η Μοίρα δεν περιποιήθηκε.
Παρτενέρ της Ανούκ Αιμέ είναι ο ΓΚΑΡΥ ΛΟΚΓΟΥΝΤ που ερχόταν από το "2001: Η ΟΔΥΣΣΕΙΑ ΤΟΥ ΔΙΑΣΤΗΜΑΤΟΣ" αλλά εκείνη δεν ήταν ταινία ηθοποιών κι ο Λόκγουντ δεν έγινε ποτέ. Παρόλο ότι ήταν συμπαθής και μετά είχε παίξει στο "ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ ΚΑΘΕ ΛΕΠΤΟ" του ΣΤΑΝΛΕΫ ΚΡΑΜΕΡ με τον ΑΝΤΟΝΥ ΚΟΥΗΝ και την ΑΝΝ ΜΑΡΓΚΡΕΤ

ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΠΡΟΒΟΛΗ

Μας τα είπε τα της επιρροής στo "ΚΑΠΟΤΕ ΣΤΟ ΧΟΛΥΓΟΥΝΤ" ο ΤΑΡΑΝΤΙΝΟ για το "ΦΩΤOΜΟΝΤΕΛΟ" του ΖΑK ΝΤΕΜΥ που ήταν η αποψινη ταινία του masterclass.
H AMEΣΗ επιρροή είναι τα ΣΚΗΝΙΚΑ (που κατέληξαν σε Οσκαρ)
Είναι το L.A λοιπόν του 1969 ΚΙ ΕΙΝΑΙ Η ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΤΡΕΙΣ ΤΑΙΝΙΕΣ που έδειξε στους συνεργάτες του, προπαντός της Φωτογραφίας και της Σκηνογραφικής Διεύθυνσης , για το Λος Αντζελες ως πιό αντιπροσωπευτικά κινηματογραφημένο σε εκείνη την εποχή. Οι άλλες δύο είναι το "Μπομπ και Κάρολ και Τεντ και Αλίκη" και το "Play it as it lays", μιά άπαικτή στην Ελλάδα ταινία του Φρανκ Πέρυ με τον Αντονυ Πέρκινς και την Τιούσντεϊ Γουέλντ (όχι το "Γλυκό δηλητήριο", εκείνο ήταν παραγωγή του 1968, το Play it as it lays" είναι παραγωγή του 1972 ) αλλά το "ΦΩΤΟΜΟΝΤΕΛΟ"το έχει ως Νο 1, θεωρεί πως δείχνει αντιπροσωπευτικότερα την πόλη και κυρίως τη δείχνει όμορφη. Κι αποκάλυψε ότι ο Ζακ Ντεμύ είχε λατρέψει το L. A (όπως κι ο υποφαινόμενος που είναι η Νο 2 αγαπημένη μου πόλη μετά τη ΡΩΜΗ) κι ότι την ταινία την έχει φτιάξει έτσι μέσω του σεναρίου ώστε ο κεντρικός ήρωας να περιπλανιέται οδικώς στο Λος Αντζελες, από σημείο σε σημείο.
Αναλογιστείτε τώρα σε τι trip έβαλε τους σκηνογράφους και το δευθυντή φωτογραφίας με το επιτελείο του.
Ομως εκείνο που απόλαυσα πιο πολύ και που δείχνει μια ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ επιρροή είναι η ανάλυση της ταινίας, μια ανάλυση που δείχνει ότι έγινε από κινηματογραφιστή κι όχι από κριτικό, πως η ηρωίδα είναι η Λόλα της ομώνυμης γαλλικής ταινίας που είχε κάνει με την Ανουκ Αιμε στο γαλλικό σινεμά, κι ότι η ΑΝΙΕΣ ΒΑΡΝΤΑ, η σύντροφος του Ζακ Ντεμύ την είχε χαρακτηρίσει "Η ΛΟΛΑ ΠΗΓΑΙΝΕΙ ΣΤΟ ΛΟΣ ΑΝΤΖΕΛΕΣ". Κι αναλύει ο Ταραντίνο την έννοια "προσωπικό σινεμά" στο σινεμά του Ντεμύ με την επισήμανση πως σε όλες του τις ταινίες οι χαρακτήρες ταξιδεύουν από τη μία ταινία στην άλλη..Κι εκανε επ αυτού κάποιους πολλοί ενδιαφέροντες παραλληλισμούς..
Για να καταλήξει πως μετά το "ΤΖΑΚΙ ΜΠΡΑΟΥΝ" την είχε σκεφτεί αυτή την ταινία του Ντεμύ, να έκανε φιλμ με ένα ήρωα με προβλήματα ο οποίος θα πήγαινε στην Ισπανία να συναντήσει την Τζάκυ Μπράουν..Διότι και στο "ΦΩΤΟΜΟΝΤΕΛΟ" έχουμε ταινία κεντρικού ήρωα που πάει και πέφτει πάνω στην .."Λόλα" της προγενέστερης ταινίας-πρωταγωνίστριας.
Φοβερό να βλέπεις ταινία και να στην διακόπτει με αναλύσεις ο ΤΑΡΑΝΤΙΝΟ.
Να, αυτα θυμήθηκα κι εγώ, τα 21 χρόνια ΕΚΕΙ, στο ΛΟΣ ΑΝΤΖΕΛΕΣ όπου κάπως έτσι ζούσα και μορφωνόμουν.
Κι αναφώνησα για μια ακόμα φορα GRACIAS A LA VIDA