Blog (92)
Pantimo
Οι τωρινοί «ΑΘΛΙΟΙ» δεν είναι μια ακόμα μεταφορά του κλασικού μυθιστορήματος του ΒΙΚΤΩΡΟΣ ΟΥΓΚΩ στην οθόνη όπου δικαιολογημένα κάποιος μπορεί να αγανακτούσε από τις επαναλαμβανόμενες διασκευές. Οι τωρινοί «ΑΘΛΙΟΙ» είναι κάτι εντελώς διαφορετικό κι επίσης συγκλονιστικό διότι δεν αποκόπτονται από τον Ουγκώ… Αλλά…
Pantimo
Οι δύο χαρακτηρισμοί στον τίτλο για τον Βρετανό σκηνοθέτη είναι ακριβώς αυτοί, κατά την αντίληψη μου, που του χαρίζουν μια ξεχωριστή, αν όχι και περίοπτη, θέση στον βρετανικό κινηματογράφο. Και κατεπέκταση στον παγκόσμιο.
Pantimo
Κινεζική ταινία, με συναισθηματική καθολικότητα είναι αυτός ο «ΓΛΥΚΟΣ ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΣ», που ενθουσίασε στο Sundance, όπως διάβασα , κι αυτό που μου έκανε εντύπωση με μια σχετική δόση απορίας είναι το γεγονός πως δεν πρόκειται για ταινία του auter-ισμού , που, ως επί το πλείστον, κι όχι μόνο στο Sundance αλλά γενικότερα στη φεστιβαλική λογική, είναι αυτές που προωθούνται.
Pantimo
Πέρσι είχαμε τους Πολωνούς των χρόνων «εκείνων», φέτος έχουμε τους Τσεχοσλοβάκους (μια κι ακόμα δεν είχαν βγει τα… βελούδινα διαζύγια) με το σινεμά τους της δεκαετίας ‘ 60 που ήταν ένα από τα σημαντικότερα που ξεπετάγονταν στην Ευρώπη της δεκαετίας εκείνης κι ανακόπηκε με το Τέλος της Ανοιξης της Πράγας, το 1968, όταν μπήκαν τα στρατεύματα του Συμφώνου της Βαρσοβίας κι ανέστειλαν ή ανέκοψαν κάθε εξέλιξη…. Ως ειδικό αφιέρωμα στις «Νύχτες Πρεμιέρας». Κι είδαμε το «Ο ΑΠΟΤΕΦΡΩΤΗΣ» του ΓΙΟΥΡΑΪ ΧΕΡΖ
Pantimo
Πως μπορεί να γίνεται γοητευτική η ασάφεια; Προφανώς και μπορεί, ειδικά στα Φεστιβάλ. Όταν μάλιστα εκτός από τη «Χρυσή Αρκτο» του Βερολίνου παίρνει και το βραβείο της «FIPRESCI», της διεθνούς των κριτικών, που τα κριτήρια τους δεν τα έχω σε υπόληψη, αμφισβητώ πολλές φορές κι αν υπάρχουν κριτήρια, πέρα από μπαρούφες και γενικότητες, που συνοδεύουν συνήθως τις αποφάσεις τους, τότε ναι, η αντίφαση ισχύει.
Pantimo
Ναι, παραδέχομαι την εμμονή του ιταλικού σινεμά με θέματα γύρω από τη Μαφία.
Ναι, αναγνωρίζω ότι αυτά κάπου, κατά το κοινώς λεγόμενο, «τα έχουμε ξαναδεί».
ΟΜΩΣ, η χαρακτηριζόμενη ως «εμμονή» έχει να κάνει και με μια άλλη λέξη που λέγεται ΠΑΡΑΔΟΣΗ κι αφορά , εκτός από το σινεμά , σε μια διαρκή πραγματικότητα.
Pantimo
Σε συγκινησιακά φορτισμένο κλίμα είδαμε την ταινία αυτή που φέρεται ως παραγωγή του ΗΝΩΜΕΝΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ με την υπόθεση να εκτυλίσσεται στο σημερινό Βιετνάμ κι ο σκηνοθέτης που την υπογράφει, ο ΧΟΝΓΚ ΚΑΟΥ, να είναι γεννημένος στην Καμπότζη χωρίς να διευκρινίζεται αν είναι και Καμποτζιανός ή αν βρέθηκε εκεί η οικογένεια με τα κύματα προσφύγων, τότε που στο Βιετνάμ γινόταν… Βιετνάμ.
Pantimo
Άλλο ένα ακόμα εκπληκτικό δείγμα γραφής από τον ΦΑΤΙΧ ΑΚΙΝ, κι όταν λέω ΓΡΑΦΗΣ, κυριολεκτώ . Επειδή ξεκινάμε από την ΓΡΑΦΗ, την συγγραφή δηλαδή, του σεναρίου και αβίαστα περνάμε στη σκηνοθεσία αφού στην περίπτωση του Φατίχ…Μάνκιεβιτς, το σενάριο κι η σκηνοθεσία είναι ένα πράγμα.
Pantimo
Τότε, θα μεθούσαμε πραγματικά με τη διαπίστωση της δυνατότητας του κινηματογράφου και των ανθρώπων του , από μια ίδια αφετηρία να κάνουν ένα εντελώς διαφορετικό έργο, ένα άλλο πράγμα, ένα «άλλο πράγμα» και με την έννοια του θαυμασμού.
Pantimo
Κι εκείνοι που ήξεραν ήταν από τον καλλιτεχνικό χώρο, τον ευρύτερο και τον αχανή. Από τη μια άκρη του κόσμου ίσαμε την άλλη. Από τα μεγαλύτερα λυρικά θέατρα της υφηλίου ως τα θέατρα πρόζας του καθοριστικού Λονδίνου. Από τον κόσμο της κινηματογραφίας ως τον χώρο των Καλών Τεχνών αφού πολλές φορές την σκηνογραφία την επιμελείτο κι ο ίδιος προσωπικά και την υπέγραφε, δίκην σκηνοθεσίας σε πολλές περιπτώσεις, όπου είχε προταθεί και για ΟΣΚΑΡ υπό αυτή την ιδιότητα, για την σκηνογραφική διεύθυνση της «ΤΡΑΒΙΑΤΑ».