Η ΜΟΝΗ ΑΝΑΓΝΩΣΗ με κάποιο κινηματογραφικό χαρακτήρα είναι το τι προώθησαν μέσω «Χρυσών Σφαιρών» οι συνεργαζόμενοι ατζέντηδες. Και φάνηκε φέτος σε αποτελέσματα όπου θα περιμένουμε πρώτα τα ΣΩΜΑΤΕΙΑ κι ύστερα την ΑΚΑΔΗΜΙΑ (κι όποιες άλλες Ακαδημίες συμμετέχουν άμεσα ή έμμεσα στην κούρσα-βλ «BAFTA» των Βρετανών) για να δούμε τι επικράτησε ως εκτίμηση από την ευρύτερη κινηματογραφική κοινότητα, που σε καμία Κινηματογραφική Σχολή του Κόσμου δεν περιλαμβάνεται ως εξειδίκευση ο όρος «foreign press». Δηλαδή ποιοι είναι οι ΚΑΝΟΝΕΣ στοιχείων αξιολόγησης από ένα μη κινηματογραφικό φορέα πού ούτε στην παραγωγική διαδικασία των ταινιών συμμετέχει αλλά ούτε και στην κριτική επισήμανση ή αποτίμηση κατά τη διάρκεια της χρονιάς.
Είδαμε , λοιπόν, να βραβεύονται ηθοποιοί που δεν έχουν προταθεί στο Σωματείο τους οπότε μέσω της «Χρυσής Σφαίρας» διαφημίζεται το όνομα και το φιλμ κι η πελατειακή σχέση ακόμα κι αν δεν φτάσουν στο Οσκαρ. Χαρακτηριστικά παραδείγματα οι βραβεύσεις της Αντρα Ντέι ή της Τζόντι Φόστερ που είναι εκτός σωματειακών επιλογών.
Αλλωστε, κάθε χρόνο επαναλαμβάνεται το φαινόμενο να μη φτάνουν καν στην υποψηφιότητα του Οσκαρ , νικητές (ούτε καν υποψήφιοι) της «Χρυσής Σφαίρας»
Ο προωθητικός μηχανισμός ανέδειξε «Nomadland» για τα δράματα και «Borat 2» για τις κωμωδίες ενώ στην Ξενόγλωσση επανελήφθη το φαινόμενο να βραβεύεται ταινία, που δεν έχει υποβληθεί από χώρα για το Ξενόγλωσσο και νυν Διεθνές Οσκαρ ή που βραβεύεται από τις «Σφαίρες» αλλά δεν μπαίνει καν στην 5άδα του Ξενόγλωσσου. Πρόσφατα παραδείγματα των τελευταίων ετών το «Εκείνη» του Πολ Βερχόφεν και το «Μαζί ή τίποτα» του Φατίχ Ακίν. Το «MINARI», που βραβεύτηκε φέτος, δεν έχει υποβληθεί από τη Νότιο Κορέα, τον τόπο καταγωγής των ηρώων, διότι η ταινία είναι αμερικάνικη, απλά οι ήρωες είναι Κορεάτες μετανάστες που προσπαθούν να ριζώσουν στην Αμερική. Συνεπώς, το «MInari» θα διεκδικήσει τη θέση του στα Οσκαρ, όπως και στα Σωματεία από τα οποία περνά, στην Ξενόγλωσση, όμως, Κατηγορία δεν έχει συμμετοχή.
Για τα βραβεία Τηλεόρασης, κι ας τιμήθηκε «ΤΟ ΣΤΕΜΜΑ», δεν υπάρχει ίχνος αποτίμησης. Από που να αντληθεί κριτήριο αξιολόγησης και να ληφθεί στα σοβαρά, όταν στα βραβεία Τηλεόρασης απουσιάζουν τα βραβεία για τη Σκηνοθεσία και το Σενάριο κι ανεβοκατεβαίνουν μόνο ηθοποιοί, λες κι είναι τα βραβεία του Σωματείου Ηθοποιών. Εδώ ανεβοκατεβαίνουν ηθοποιοί, ως αναγνωρίσμα πρόσωπα, με αποκλειστικό ζητούμενο την ΤΗΕΛΕΘΕΑΣΗ και τη δι αυτού του τρόπου ενδυναμωση του συγκεκριμένου show. Για την πραγματική αποτίμηση της τηλεόρασης θα περιμένουμε τα ΕΜΜΥ, που είναι και τα μόνα από τα οποία μπορούμε να πάρουμε πληροφορία προς επεξεργασία, διότι εκεί μιλάμε για ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗΣ. Για να είμαστε και σοβαροί δηλαδή.
Οσο για την ίδια την τελετή, την «ΕΙΚΟΝΙΚΗ», λόγω κορονοϊού, θα έλεγα ότι δεν ήταν καθόλου δυσάρεστη, όπως στήθηκε. Οι συνδέσεις των υποψηφίων με λινκ μέσα από το χώρο τους είτε το καθιστικό με καθημερινά ρούχα, είτε με πυτζάμες όπως της Τζόντι Φόστερ με τη σύζυγο της (η ίδια την δήλωσε έτσι, δεν είναι δικό μου) είτε και κάποιοι πιο καλοντυμένοι, έδειξε κάτι που ίσως και να προλέγει ένα τύπο τελετών του μέλλοντος. Εδειξε μια άλλου τύπου οικειότητα, έδειξε όμως ότι και τα μεγέθη μικραίνουν κι η λάμψη, όπως την γνωρίζαμε , αλλάζει πρόσωπο, μπαίνει κι αυτή στη νέα εποχή που ο κορονοϊόςς ήταν η αφορμή. Πάντως , σε αυτό το «Εικονικό», η Ευρωπαϊκη Ακαδημία προηγήθηκε αλλά δεν έχει ασχοληθεί με τη δημοσιότητα ώστε να το πλασάρει εντονώτερα- κακώς, κατά τη γνώμη μου
Την λάμψη των αλλοτινών καιρών την έδωσε η ΜΙΑ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΤΖΕΙΝ ΦΟΝΤΑ, μια -ας μου επιτραπεί η λέξη αλλά το ζητώ ως χάρη-«θεογκόμενα» 83 ετών, που εμφανίστηκε με το μαλλί στο χρώμα της ηλικίας της και με την κορμοστασιά στην αιώνια, παντοτινή εφηβεία της. Και παρέλαβε το Βραβείο Καριέρας όπου ο λόγος της , κι είναι μοναδική σε αυτά η ΜΕΓΑΛΗ, είχε ως άξονες το «storytelling» και τα «stories», ως αναγκαιότητα και μοναδική πηγή μετάγγισης φρέσκου αίματος που είναι το ΣΕΝΑΡΙΟ κι από εκει περιμένει την ανανέωση του ο κινηματογράφος -κι έπλεξε το εγκώμιο, μαζί με τα υπόλοιπα.
Να σημειώσω επίσης την Γλεν Κλόουζ και την Τζέιμυ Λη Κέρτς, που όπως η Τζέην, εμφανίστηκαν με το χρώμα μαλλιού της ηλικίας τους.
Και θα κλείσω με την Τζέην , με κάτι προσωπικό, για να καταλάβετε και τα υπόλοιπα που λέω περί «τηλεθέασης»: Στα χρόνια που πήγαινα εκεί ως αποκλειστικός από την Ελλάδα καλεσμένος τους, είχα προτείνει σε δυο φίλους που ήταν στο διοικητικό συμβούλιο, να εισηγηθούν βραβείο καριέρας για την Τζέην Φόντα. Η απάντηση ήταν πως «η νεολαία δεν την ξέρει». Κι ο ένας εξ αυτών , που ήταν και πολύ μεγαλύτερος μου σε ηλικία, μου είχε πει «αχ παιδί μου, κι εγώ πρότεινα την Τζούλι Αντριους και την απέρριψαν για τον ίδιο λόγο»
Διότι, το 1993 τους είχα πει πάλι πως για το 1994 που είναι τα 50 χρόνια, να τιμήσουν με βραβείο καριέρας την ΤΖΕΝΙΦΕΡ ΤΖΩΝΣ , με το σκεπτικό ότι ήταν η πρώτη νικήτρια κι είναι ακόμα ανάμεσα μας ζωντανή. Κι η απάντηση ήταν πως οι καινούργιοι δεν τις θέλουν τις παλιές κι ένας μάλιστα είχε προτείνει ,πριν από μένα, την ΛΟΡΕΤΑ ΓΙΑΝΓΚ, η οποία εκτός των άλλων είχε παίξει και στην τηλεόραση με πολυετές show κι αυτό ήταν το επιχείρημα του προτείνοντος.. Τα ίδια κι εκεί. Ως κριτήρια περί Βραβείου Καριέρας….
Φαίνεται, πως στο μεταξύ την ΤΖΕΗΝ ΦΟΝΤΑ την έμαθαν οι καινούργιοι και δεν θεωρείται απειλή για την τηλεθέαση…
Αυτά!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Ακολουθεί η Λίστα με τις ΧΡΥΣΕΣ ΣΦΑΙΡΕΣ 2021 για το ΣΙΝΕΜΑ
Best Motion Picture, Drama
Best Motion Picture, Musical or Comedy
Best Director, Motion Picture
Chloé Zhao, “Nomadland”
Best Performance by an Actress in a Motion Picture, Drama
Andra Day, “The United States vs. Billie Holiday”
Best Performance by an Actress in a Motion Picture, Musical or Comedy
Rosamund Pike, “I Care a Lot”
Best Performance by an Actress in a Supporting Role in Any Motion Picture
Jodie Foster, “The Mauritanian”
Best Performance by an Actor in a Motion Picture, Drama
Chadwick Boseman, “Ma Rainey’s Black Bottom”
Best Performance by an Actor in a Motion Picture, Musical or Comedy
Sacha Baron Cohen, “Borat Subsequent Moviefilm”
Best Performance by an Actor in a Supporting Role in Any Motion Picture
Daniel Kaluuya, “Judas and the Black Messiah”
Best Screenplay, Motion Picture
Aaron Sorkin, “The Trial of the Chicago 7”
Best Original Score, Motion Picture
Trent Reznor, Atticus Ross and Jon Batiste, “Soul”
Best Original Song, Motion Picture
“Io Sì (Seen),” “The Life Ahead”
Best Motion Picture, Animated
Best Motion Picture, Foreign Language
“Minari”