Οι ηχητικές επιλογές είναι αυτό που εξετάζεται στο ζητούμενο και σίγουρα δεν συγχέουμε την Ηχοληψία με την ακουστική.

Πάμε να δούμε το σύνολο των καλλιτεχνών του Ηχου (διότι όλες οι Ειδικότητες υπάρχουν στην Ακαδημία αλλά δεν εκπροσωπούνται κι από επί μέρους βραβείο) ποια προέκρινε ως 5 σημαντικότερα επιτεύγματα επί του ηχητικού συνόλου και τι είναι αυτά

ΥΠΟΨΗΦΙΟΤΗΤΕΣ

1. BELFAST-Ντενίζ Γιάρντ, Σάιμον Τσέιζ, Τζέημς Μάτερ, Νιβ Αντίρι

ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ ΣΤΑ ΟΣΚΑΡ: Ο ΝΙΒ ΑΝΤΙΡΙ είναι ο ΟΣΚΑΡΟΥΧΟΣ τηςς παρέας. Το ΠΉΡΕ το 2014 για το «GRAVITY». Η φετινή είναι η 2^η υποψηφιότητα του. Για τους άλλους τρεις είναι η παρθενική.

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ: Οι κατά Κένεθ Μπράνα ήχοι του Μπέλφαστ. Του Μπέλφαστ των εκρήξεων, του Μπέλφαστ της γειτονιάς αλλά και του κινηματογραφικού του «Belfast» που είναι του ΒΑΝ ΜΟΡΙΣΟΝ. Η Επιλογή των τραγουδιών Βαν Μόρισον σε όλη τη διάρκεια της ταινίας, είναι ο ‘Ηχος της ταινίας, σαν να ανοίγει κάθε τραγούδι κι ένα κεφάλαιο της ιστορίας που μας αφηγείται, είναι μεγάλη συμβολή στον ηχητικό σχεδιασμό του φιλμ.

2. DUNE- Μακ Ρουθ, Μαρκ Μαντζίνι, Τέο Γκριν, Νταγκ Χεμφιλ, Ρον Μπάρτλετ

ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ ΣΤΑ ΟΣΚΑΡ: Ο ΜΑΡΚ ΜΑΝΤΖΙΝΙ είναι  ένας από τους ΟΣΚΑΡΟΥΧΟΥΣ της παρέας κι ανήκει στον κλάδο των Μοντέρ του Ηχου. Το ΟΣΚΑΡ που πήρε ήταν για Ηχητικό Μοντάζ, το 2016 για το «ΜΑΝΤ ΜΑΞ Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΗΣ ΟΡΓΗΣ» κι όλες οι υποψηφιότητες του ήταν για Ηχητικο Μοντάζ -Ηχητικά Εφφέ (1987 «Star Trek 4, Επιστροφή στο παρόν», 1993 «Αλαντίν», 1998 «Το πέμπτο στοιχείο», 2018 «Blade Runner 2049»). Η φετινή είναι η πρώτη για τον ενιαίο Ηχο.

Ο ΝΤΑΓΚ ΧΕΜΦΙΛ είναι ο έτερος ΟΣΚΑΡΟΥΧΟΣ, το ΠΗΡΕ το 1993 για τον «ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΤΩΝ ΜΟΪΚΑΝΩΝ». Εχει προταθεί και για τα φιλμ: «Dick Tracy» (1991), «Geronimo: An American legend» (1994), «Air Force One»(1998), «The insider»(2000), «Master and Commander» (2004), «Walk the line» (2006), «Η ζωλη του Πι» (2013), «Blade runner 2049» (2018)

 4^η υποψηφιότητα για τον Μακ Ρουθ, είχε προταθεί το 2016 για τη «Διάσωση», το 2017 για τις «13 ώρες» και το 2018 για το «Blade runner 2049» χωρίς νίκη.

3^η υποψηφιότητα για τον Ρον Μπάρτλετ, μετά το «Η ζωή του Πι» (2013) και «Blade runner 2049» (2018)

2^η υποψηφιότητα για τον Τεο Γκρην- είχε προταθεί το2018 για το «Blade runner 2049»   

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ: Όπως βλέπουμε από την προϊστορία, τους είχε όλους συνεργάτες στο «Blade runner 2049» ο Ντενί Βιλνέβ, παραδόξως όχι και στην «Αφιξη» κι ας ήταν η ταινία από την οποία είχε αποκομίσει Οσκαρ το ηχητικό μοντάζ. Αυτοί λοιπόν όλοι οι συνεργάτες ανέλαβαν μια δουλειά που επί του ηχου είναι εφάμιλλη Σκηνοθεσίας διότι είναι ακριβώς η «ψυχή» της ταινίας: Η έρημος, οι θύελλες, τα ορνιθόπτερα σκάφη, όλα αυτά έχουν τους ήχους τους, ήχους επινοημένους, ήχους που να μοιάζουν αληθινοί, έχουμε ηχητική παρέμβαση στις φωνές και ηθοποιών λόγω σεναριακής απαίτησης, έχουμε ηχητικές λεπτομέρειες και…. «γρατσουνίσματα», έχουμε και τη μουσική να μπαίνει ανάμεσα τους κι ο Χανς Ζίμερ να γίνεται κι αυτός ένα με τον Ηχο.

3. NO TIME TO DIE- Σάιμον Χέις, Ολιβερ Τάρνεϋ, Τζέημς Χαρισον, Πωλ Μάσεϋ, Μαρκ Τέιλορ

ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ ΣΤΑ ΟΣΚΑΡ: ΟΣΚΑΡΟΥΧΟΣ ο ΣΑΪΜΟΝ ΧΕΪΣ, το ΠΗΡΕ το 2013 για το μιούζικαλ «LES MISERABLES»- αυτή είναι η 2^η υποψηφιότητα του

ΟΣΚΑΡΟΥΧΟΣ κι ο ΠΩΛ ΜΑΣΕΫ, το ΠΗΡΕ το 2019 για το «BOHEMIAN RHAPSODY» ενώ είχε υποψηφιότητες και στα φιλμ: «Θρύλοι του πάθους»(1995), «Air Force One» (1998), «Master and Commander» (2004), «Walk the line»(2006), «Πειρατές της Καραϊβικής: Το σεντούκι του νεκρού» (2007), «Το τελευταίο τραίνο για την Γιούμα»(2008), «Η διάσωση» (2016), «Ford v/s Ferrari» (2020)

Ο ΜΑΡΚ ΤΕΪΛΟΡ είναι ο τρίτος ΟΣΚΑΡΟΥΧΟΣ της ομάδας-  ΠΗΡΕ το ΟΣΚΑΡ ΗΧΟΥ το 2020 για το «1917». Είχε υποψηφιότητες και στα φιλμ: «Captain Phillips» (2014), «Η διάσωση» (2016)

Για τον Ολιβερ Τάρνεϋ είναι η 5^η υποψηφιότητα- κι αυτός από τον χώρο των ηχητικών εφφε και του ηχητικού μοντάζ προέρχεται,  κι από αυτό το χώρο είχε 3 υποψηφιότητες («Captain Phillips»- 2014), «Η διάσωση»-2016, «1917»-2020) ενώ είχε και μία καθαυτού ήχου , πέρσι για «Του κόσμου τα νέα»

Για τον Τζωρτζ Χάρισον είναι η παρθενική

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ: Αν κι ο Ηχος αφορά σε ταινία δράσης, και τι δράσης- ταινία «Τζέημς Μποντ» όχι αστεία, κι αν σχεδιάστηκε για τις τζεημσμποντίστικες σκηνές με καταδιώξεις , αυτοκίνητα, μοτοσυκλέτες κλπ εν τούτοις όλο αυτό έγινε υπό την επήρεια της «απαλότητας». Κι όπως έχουν εξηγήσει οι ηχολήπτες, τον ήθελαν πιο απαλό για την περίπτωση επειδή το κλίμα σε αυτό τον Τζέημς Μποντ ήταν ιδιαιτέρως συναισθηματικό κι αναφερόταν και σε μια ερωτική ιστορία. Ο ένας εξ αυτών δήλωσε πως κατέγραψε «ψιθύρους» σε πολυσύχναστα μαγαζιά και πως δι’ αυτού του τρόπου έδωσε ηχητική αυθεντικότητα στο night club της Τζαμάικα. Ο άλλος εξήγησε πως πέτυχε την απαλότητα για τους δρόμους της υποτιθέμενης Κούβας..Κι όλοι μαζί ευχαριστούν την ομάδα των οπτικών εφφέ (που κι αυτή προτάθηκε για Οσκαρ στον δικό της τομέα), για το πως φρόντισαν να «περιφρουρήσουν» αυτή την απαλότητα του ήχου υπό το βάρος των δικών τους οπτικών εφφε!!!!!!!!!!!!!!!

4-          Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΣΚΥΛΟΥ (the power of the dog)- Ρίτσαρντ Φλυν, Ρόμπερτ Μακένζι, ΤάραΓουεμπ

ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ ΣΤΑ ΟΣΚΑΡ: O ΡΟΜΠΕΡΤ ΜΑΚΕΝΖΙ έχει ΠΑΡΕΙ ΟΣΚΑΡ ΗΧΟΥ το 2017 για το «ΑΝΤΙΡΡΗΣΙΑΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ» ενώ είχε υποψηφιότητα και για το Ηχητικό μοντάζ από την ίδια ταινία. Αυτή είναι η 3^η υποψηφιότητα του.

Για τους άλλους δύο της ομάδας, είναι η πρώτη υποψηφιότητα

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ: Οι ήχοι του περιβάλλοντος, οι ήχοι των βουνών της Μοντάνα. Αυτή την αλήθεια του Ηχου ζήτησε η Τζέην Κάμπιον από τους συνεργάτες, στους οποίους (αυτά να τα ακούνε οι δικοί μας) είχε δώσει να διαβάσουν το σενάριο πριν προχωρήσουν. Ναι, στους ηχολήπτες  έδωσε και διάβασαν σενάριο. Διότι είναι ο ήχος ενός συναισθηματικού ταξιδιού στα βουνά της Μοντάνα  κι ο ήχος δεν θα μπορούσε να είναι αυθαίρετος, να μην είναι ήχος της συγκεκριμένης σκηνοθετικής γραμμής, της γυναικείας ματιάς πάνω στο είδος που λέγεται «γουέστερν».

5. WEST SIDE STORY- Τοντ Μαίιτλαντ, Γκάυ Ράυντστρομ, Μπράιαν Τσάμνεϋ, Αντυ Νέλσον, Σώουν Μέρφυ

ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ ΣΤΑ ΟΣΚΑΡ: ΠΟΛΥΟΣΚΑΡΟΥΧΟΣ ο ΓΚΑΫ ΡΑΫΝΤΣΤΡΟΜ, έχει ΠΑΡΕΙ  7 (ΕΠΤΑ) ΟΣΚΑΡ: Διπλό για το «ΕΞΟΛΟΘΡΕΥΤΗΣ 2 ΗΜΕΡΑ ΚΡΙΣΗΣ» (Ηχου κι Ηχητικων Εφφε-Ηχητκου Μοντάζ, 1992), διπλό και για το «ΤΖΟΥΡΑΣΙΚ ΠΑΡΑΚ» (Ηχου κι Ηχητικών Εφφε, 1994), διπλό και για τη «ΔΙΑΣΩΣΗ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΙΩΤΗ ΡΑΫΑΝ» )Ηχου κι Ηχητικού Μοντάζ, 1999) και μονό- μόνο ΗΧΟΥ δηλαδή, το 1998 για τον «ΤΙΤΑΝΙΚΟ». Εχει , επίσης, υποψηφιότητες για τα φιλμ : «Κύματα φωτιάς» (διπλό, ήχο κι ηχητικά εφφε 1992, όπου έχασε από τον…διπλό εαυτό του στο «Εξολοθρευτής 2»),»Star Wars -Επεισόδιο 1: H αόρατη απειλή»(2000), «Μπαμπούλας ΑΕ» (ηχητικό μονταζ 2002), «Minority report» (ηχητικό μοντάζ, 2003), «Ψάχνοντας τον Νέμο» (ηχητικό μοντάζ, 2004), «Το άλογο του πολέμου» (διπλό, ήχου κι ηχητικού μοντάζ, 2012), «Λίνκολν» (2013), «Η γέφυρα των κατασκόπων» (2016), «Ad astra» (2020)

ΔΙΣ ΟΣΚΑΡΟΥΧΟΣ ο ΑΝΤΥ ΝΕΛΣΟΝ: Για την «ΔΙΑΣΩΣΗ ΤΟΥ ΣΤΡΑΤΙΩΤΗ ΡΑΫΑΝ» το 1999 και για το «LES MISERABLES» το 2013. Είχε προταθεί και για τα φιλμ «Γορίλες στην ομίχλη» (1989), «Η λίστα του Σίντλερ» (1994), «Braveheart» (1996), «Εβίτα» (1997), «Λος Αντζελες: Εμπιστευτικόν» (1998), «η λεπτή κόκκινη γραμμή» (1999- έχασε από τον εαυτό του στη «διάσωση του στρατιώτη Ράυαν»), «The insider» (2000), «Μουλέν Ρουζ» (2002),  «Ο τελευταίος Σαμουράϊ» και «Το μεγάλο φαβορί»(και για τα δυο το 2004), «Ο πόλεμος των κόσμων» (2006), «Ματωμένο διαμάντι» (2007), «Avatar»και «Star Trek» (και τα δύο το 2010), «Το άλογο του πολέμου» (2012), «Λίνκολν» (2013, έχασε από τον εαυτό του στο «Les miserables»), «Η γέφυρα των κατασκόπων» και «Star Wars: H δύναμη ξυπνάει» (2016), «La-La-Land» (2017)

ΟΣΚΑΡΟΥΧΟΣ κι ο ΣΩΟΥΝ ΜΕΡΦΥ, το πήρε το 1994 για το «JURASSIC PARK» κι ήταν υποψήφιος και για τα φιλμ «Ιντιάνα Τζωνς κι η τελευταία σταυροφορία» (1990),

5^η υποψηφιότητα για τον Τοντ Μαίτλαντ, είχε προταθεί και στα φιλμ «Γεννημένος την 4^η Ιουλίου» (1990), «JFK» (1992), «Το μεγάλο φαβορί» (2004), «Joker» (2020)

Για τον Μπράιαν Τσάμνεϋ είναι η 1^η υποψηφιότητα

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ: O ήχος της Μουσικής, ο Ηχος της Ενορχήστρωσης, ο Ηχος των τραγουδιστικών φωνών είτε σε σόλο είτε σε ντουέτο είτε χορωδιακά-ομαδικά, είναι ο Ηχος της Μουσικής του Λέναρντ Μπερνστάιν, ο Ηχος του West Side Story με άλλα λόγια, κι η ταινία ως μιούζικαλ μεγάλης μουσικής στηρίζεται κεφαλαιωδώς στον ήχο της, σε αυτό τον ήχο!!!!!! Κι επειδή είναι μια μουσική που εκφράζει τα πάντα σε αυτό το έργο, από επιθέσεις  και μαχαιρώματα  μέχρι ρομαντικές εξομολογήσεις, ο ήχος αυτής της μουσικής πρέπει να είναι ο ορισμός της καθαρότητας, της ευκρίνειας. ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ!!!!!!!

ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ: Το «Dune» κατεβαίνει πάνοπλο αλλά είναι κι ένας χώρος που παίζει δυνατά και το «West Side Story». Το τελευταίο παίζει πολύ κι από μεριάς Σκηνοθετών .Από τη στιγμή που αναγνώρισαν τη δουλειά του Σπήλμπεργκ οι Σκηνοθέτες αποκλείεται να προσπεράσουν ελαφρά τη καρδία τον ήχο του «West Side Story». Βέβαια , για τους Σκηνοθέτες υπάρχει πάντα κι η περίπτωση «Η εξουσία του σκύλου». Όμως εκεί επειδή τα πάντα είναι Σκηνοθεσία, μπορει να μη σταθούν στα επιμέρους της…Σε αυτά δεν υπάρχει συνταγή. Οι Ηχολήπτες ακόμα από το Σωματείο τους δεν έχουν μιλήσει