ΤΙΡ Επ 7 "ΦΛΟΓΑ ΚΙ ΑΝΕΜΟΣ"

Η ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΚΥΒΕΛΗΣ-ΚΟΤΟΠΟΥΛΗ

Κι όμως αυτές οι δύο κάποια στιγμή αποφάσισαν να ενώσουν τις δυνάμεις τους και να συνεργαστούν. Η συνεργασία αυτή κράτησε (με κάποια διαλείμματα) απο το 1932 ίσαμε το 1934, οπότε και μετά η Κυβέλη αποσύρθηκε. Εκανε μόνο μια έκτακτη εμφάνιση , κατα το πρώτο καλοκαίρι της Κατοχής, το 1941, στο θίασο της κορης της Μιράντας που συνεργαζόταν με τον Γιώργο Παππά, κι έπαιξε στο έργο του Σπύρου Μελά "Επιστροφή στη Γη". Και μετά τις παραστάσεις έφυγε με τον Παπανδρέου για Αιγυπτο..

Χρησίμευσε και σαν παράδειγμα για την έννοια αντιπαλότητα, έφτιαξαν ένα πρότυπο και σε αυτό, παρόλα αυτά η Αλίκη με την Τζένη δεν το ακολούθησαν..Δεν ξέρουμε ποιό απο τα δύο "ζευγη" έφερε το μεγαλύτερο βαθμό αντιπαλότητας.

Ωστόσο, όπως μου είχαν πει οι παλιοί του θεάτρου και κυρίως ο Μυράτ, ο λόγος τη συνεργασίας τους ήταν το Εθνικό Θεατρο που γεννιόταν, από τον υπουργό Παιδείας Γεώργιο Παπανδρέου, με σκηνοθετη κι ουσιαστικά διευθύνοντα τον Φωτο Πολίτη κι είχε αρχίσει και στρατολογούσε κόσμο. Κάπως έτσι ήρθε κι η Κατερίνα(Ανδρεάδη τότε) από Βιέννη όπου ως αποφοιτος της Σχολής του Ράινχαρτ έπαιζε στο αυστριακό θέατρο, είχε πάρει μέρος και στο Φεστιβαλ του Σαλτσμπουργκ.

Λέγεται ότι είχε γίνει πρόταση στις δυο κορυφαίες, όμως, η κάθε μία είχε το δικό της κράτος κι ήθελαν να συνεχίσουν έτσι. Ωστόσο ανησύχησαν. Κι αποφάσισαν κάποια στιγμή να κάνουν "συζευξη", να παραμερίσουν τις όποιες διαφορές τους και να συμπορευθούν.

Επαιξαν πολλά έργα, τα ξεχωριστα ήταν η "ΜΑΡΙΑ ΣΤΙΟΥΑΡΤ" του Σίλερ και "ΤΟ ΠΕΝΘΟΣ ΤΑΙΡΙΑΖΕΙ ΣΤΗΝ ΗΛΕΚΤΡΑ" του Ο' Νηλ. Τώρα, αν μιλάμε για ηλικίες, ήταν όπως και στο σήριαλ. Η Κοτοπούλη έπαιζε την κόρη, τη Λαβίνια, η Κυβέλη τη μάνα, την Κριστίν..Φαίνεται πως το έχουν τα έργα αυτό..Οταν ξανανεβαστηκε στο Εθνικό που το είχα δει με Μανωλίδου-Αρώνη, η Μανωλίδου, κάποια χρόνια μεγαλύτερη της εξαδελφης της Αρώνη, έπαιζε την κόρη....Βέβαια, ήταν τοσο ενζενίστικη η ιδιοσυγκρασία της ώστε ναι...εκείνη η δροσερή φωνή της κι ας ήταν περασμένα 60, ναι..απίστευτη..Δεν ξέρω για τις δυο κορυφαίες τι γινόταν. Πάντως η συνεργασία τους θεωρήθηκε γεγονός. Εξού και κράτησε μεγάλο διάστημα.

Το δευτερο ενδιαφερον στοιχείο, στη συνεργασία των δυο αυτών κυριών, είναι πως όταν επανήλθε στη Σκηνή η Κυβέλη, το καλοκαιρι του 1950, στα χωρίσματα με τον Παπανδρέου, που έπαιξε; Στο θίασο της Κοτοπούλη. Η Κοτοπουλη της παραχώρησε το θέατρο "Ντορε" που ηταν καλοκαιρινή σκηνή του θιάσου της εκείνη την περίοδο και της έδωσε και το θιασο Κοτοπούλη να την πλαισιώσει. Ηταν το έργο "Τα παιδιά του Εδουαρδου" του Σωβαζόν, όπου έκανε ντεμπούτο μια νεαρή που πήρε τις ίδιες κριτικές θριάμβου με την Κυβέλη, ονόματι ΑΝΝΑ ΣΥΝΟΔΙΝΟΥ. Αρτι αποφοιτήσασα από το Εθνικό κι εκπαιδευόμενη της Κοτοπούλη.

Δεν κάνει περίεργο αυτός ο συνδυασμός αντιπαλότητας κι αλληλεγγύης; Ειδικά, στην επάνοδο Κυβέλης, να αναλαμβάνει την επιστροφή της η αντίπαλος, χωρίς προσωπικό όφελος διότι δεν θα έπαιζαν μαζί.

Υπάρχει μερτικό ΗΘΟΥΣ σε όλο αυτο το παρασκήνιο...Κατά τον ρομαντικό υπογράφοντα

ΤΙΡ Επ 8 "ΦΛΟΓΑ ΚΙ ΑΝΕΜΟΣ"

Η ΚΥΒΕΛΗ, Η ΑΛΙΚΗ ΚΑΙ ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΜΟΥΣΟΥΡΗ

Αλίκη εννοώ την κόρη της Κυβέλης, όχι τη "δικιά μας" , την "Εθνική"

Η οποία κόρη, η συγκεκριμένη, δεν εμφανίζεται για την ωρα στο σήριαλ.

Ηταν η κόρη με τον Θεοδωρίδη. Ο οποίος έφτιαξε της γυναίκας του το θέατρο στο Σύνταγμα, στη Μητροπόλεως, το ΘΕΑΤΡΟ ΚΥΒΕΛΗΣ κι έφτιαξε και της κόρης του θέατρο, το "ΘΕΑΤΡΟ ΑΛΙΚΗΣ". Στην Πλατεία Καρύτση. Το οποίο από το 1951-52, η Ελλάδα το γνωρίζει ως "ΘΕΑΤΡΟ ΜΟΥΣΟΥΡΗ". Το οποίο είναι τυχερό. Από τα πιό παλιά θέατρα που έχουν επιζήσει.

Η Αλίκη, που έκανε καριέρα με αυτό το όνομα, χωρίς επώνυμο. ως το 1938 που χώρισε τον Μουσούρη κι έφυγε στην Αμερική...Εμεινε εκεί για χρόνια. Παντρευτηκε τον Πωλ Νορ, κάποια στιγμή πήγε ο Μουσούρης και τη βρήκε και του πούλησε το θέατρο της, δεν ξέρω ακριβώς την εμπορική πράξη αν ηταν πώληση, παραχωρηση, η κάποιου άλλου είδους διευθέτηση. ΚΙ ο Μουσούρης επέστρεψε, το ανακαίνισε και το μετονόμασε σε "Θέατρο Κώστα Μουσούρη" αλλά μετά το θάνατο του οι μεταγενέστεροι έκοψαν το μικρό όνομα και λέγεται "Θέατρο Μουσούρη" χωρίς...Κώστα

Η Αλίκη ήταν η ενζενύ του Κυβελαίικου, είχε παίξει με τη μητερα και την ετεροθαλή αδελφη Μιραντα τις "3 αδελφές" (οι ηλικίες που βαράνε το σήριαλ έχουν καταγωγή κι από την οικογένεια), με το Μουσούρη έκαναν επιτυχίες ως νεαρό ζευγάρι, σε περιοδείες έπαιξε και κάποια έργα της μητέρας. Μου είχαν πει ότι στην Κωνσταντινούπολη είχε κάνει θραύση η Αλίκη όταν είχε παίξει με τον Δενδραμή το Ρομάντζο" μια μεγαλη επιτυχία της Μητέρας και κατόπιν της Κατερίνας αλλά και της Μανωλίδου. Η Αλικη όμως έλειψε πολλά χρόνια στην Αμερική και ξεχάστηκε,

Επέστρεψε στην Αθηνα για μια σαιζόν όλη κι όλη, το 1958-59, όπου εγκαταστάθηκε στο άλλο θέατρο του πατέρα, δηλαδή στο θέατρο της μητέρας, στο Σύνταγμα. Για ένα από τα εργα, κάλεσε και τη Μητερα να παίξουν μαζί..Και ποιο ήταν αυτό, παρακαλώ; Η "Μάνα Κουράγιο" του Μπρεχτ, 1958-59 , στο πρωτο της εν Ελλάδι ανεβασμα 13 χρόνια περιπου πριν τον θρίαμβο της Παξινού.

Θα ξαναχαθεί και θα ΄ρθει για να παίξει, μεγάλη πιά, στα μέσα των 80ς, στο θέατρο "Πύλη" της Πλάκας , με ένα έργο της Μητέρας που θεωρείτο κι ο θρίαμβος των θριάμβων της, της Κυβέλης εννοώ, "Το μυστικό της Κοντέσσας Βαλέραινας" του Ξενόπουλου.

Το θέατρο ¨Κυβέλης" το πήρε ο Χρόνος κι η Μπουλντόζα, το Θέατρο "Μουσούρη'(πρώην Αλίκης) άντεξε.

"Και θέατρο να είσαι, πρέπει να είσαι τυχερό"

Πάντως, ΗΤΑΝ ΜΥΘΙΚΕΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΕΣ

Η ΚΟΤΟΠΟΥΛΗ ΚΙ Η ΚΥΒΕΛΗ ή αντίστροφα

Δείτε τι πρόταξαν. Ενωσαν τις δυνάμεις τους οι δυο αντίπαλες απέναντι στον κοινό "εχθρό", το Εθνικό, που ήταν και στοίχημα του συντροφου της μιας από τις δυο. Κι όμως εκείνη δεν δέχτηκε τη σταμπα της ευνοούμενης. Και το να μην έχει και την Κυριαρχία.

Ηταν ΒΕΝΤΕΤΑ. Κι ηταν ΒΕΝΤΕΤΑ κι η άλλη.

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ αποδεικνύει πολλά.

Την αλληλεγγυη αυτή είχαν κι η Αλίκη με την Τζένη απλά δεν συνέπραξαν επί Σκηνής. Τωρα μπορούμε να καταλάβουμε ότι δεν συνετρεχαν οι λόγοι Αν κινδυνευαν ,οπως η Κυβέλη με την Κοτοπούλη, ίσως να το είχαν κάνει. Ηταν από αυτη τη στοφα

TIP, Επ 9 "ΦΛΟΓΑ ΚΙ ΑΝΕΜΟΣ"

ΚΥΒΕΛΗ με ΒΑΛΑΚΟΥ

Αφορα σε ένα παρασκήνιο που συζητήθηκε στη Γενική Δοκιμή του έργου του ΖΩΡΖ ΜΠΕΡΝΑΝΟΣ "ΔΙΑΛΟΓΟΙ ΚΑΡΜΗΛΙΤΙΣΣΩΝ" στο ΕΘΝΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ. Ετος 1962

Το έργο θρησκευτικού ή μάλλον ΚΑΘΟΛΙΚΟΥ (από το Καθολικισμός, όχι από την Οικουμενικότητα)περιεχομένου διαδραματίζεται σε Μοναστηρι και η δράση του τοποθετείται στο 1792, στη λεγόμενη Β Γαλλική Επανάσταση, οπου διατάχθηκε τότε η ομαδική εκτελεση μεγαλου αριθμού καλογραιών.

Στην παράσταση που σκηνοθετεί ο ΑΛΕΞΗΣ ΣΟΛΟΜΟΣ παίζει το εκλεκτο δυναμικό του τότε μεγαλου Εθνικού και βασικές είναι η ΚΥΒΕΛΗ ως Ηγουμένη κι η ΑΝΤΙΓΟΝΗ ΒΑΛΑΚΟΥ ως νεαρη καλόγρια.

Στο τέλος του έργου κι αφού έχουν συμβεί τα πάνδεινα, η νεαρή καλόγρια πεθαίνει στην "ποδιά" της Ηγουμένης. Και στο σημείο αυτό πέφτει αυλαία.

Στην "τζενεράλε", παραμονή της πρεμιέρας, "πεθαίνει" η Βαλάκου στην "ποδιά" της Κυβέλης και καθώς πέφτει η αυλαία με τα τυπικά χειροκροτήματα των παρευρισκομένων στη γενική δοκιμή, η Κυβέλη σκύβει και λέει στη Βαλάκου, ψυθιριστά μεν, ακούστηκε δε : "Ετσι θα τα πεις αύριο;". Παγώνει ο θίασος και κάνει τη μεταφορά της πληροφορίας. Γίνεται κάτι σαν αστικός μύθος.

Η μόνη που δεν αντέδρασε , φανερά τουλάχιστον, ηταν η Βαλάκου, Δεν ρωτησε ούτε τι ηθελε να πεί με αυτό, ούτε τι εννοούσε, ούτε γιατί το είπε.Την ίδια αντίδραση είχε κι όταν μετά απο χρόνια μου συζητούσε το περιστατικό. Για καλό της τοείπε; Για κακό της το είπε; Η Βαλάκου δεν ρώτησε. Αποτέλεσμα: Η συνεργασία συνεχίστηκε αφεγάδιαστη , όσο κράτησαν οι παραστάσεις. Δεν εμφανίστηκε κανένα σύννεφο στην επι της Σκηνής σχέση τους.. Η Βαλάκου το ειχε ακυρωσει με τη στάση της.

-----------------

H ΚΑΡΙΟΦΥΛΙΑ μας έκανε να αισθανθούμε πως ένιωσε η Κυβέλη στο θάνατο του Παπανδρέου. Τι κι αν δεν της έμοιαζε φυσιογνωμικά. Ανάμεσα σε μια Ηθοποιό που θα ερμηνευσει το βάθος των συναισθημάτων και σε μία που θα μοιάζει εξωτερικα, η ΤΕΧΝΗ έχει ταχθεί υπέρ της πρώτης!

Το ίδιο ισχύει και για την "Μιράντα" της ΠΕΓΚΥΣ (ΣΤΑΘΑΚΟΠΟΥΛΟΥ) που μετέφερε με συγκίνηση και τις αντιδράσεις των ανθρώπων της Ιστορίας

Ωραίο το αποψινό επεισόδιο. Οπως και το προηγούμενο

TIP Επ 10 "ΦΛΟΓΑ ΚΑΙ ΑΝΕΜΟΣ"

Υπάρχει κι άλλο μέλος από το σόι Κυβέλης,. Με σύντομο πέρασμα από το χώρο.

ΒΑΝΑ ΦΙΛΙΠΠΙΔΟΥ. Είναι αυτή που στην "ΑΓΝΩΣΤΟ"( Σ.Σ καλό θα είναι, όταν ολοκληρωθεί η σειρά, να δείξει η ΕΡΤ αυτη την ταινία -κειμήλιο της ΦΙΝΟς ΦΙΛΜ και της ΚΥΒΕΛΗΣ, σε σκηνοθεσία Ορεστη Λάσκου από το έργο του Γάλλου συγγραφέα Αλεξανδρου Μπισόν) κάνει την "Κυβέλη", την ηρωίδα του δράματος δηλαδή, που την λένε "Λίνα", στην ελληνοποίηση του γαλλικού έργου, σε νέα ηλικία, όταν τη διωχνει από το σπίτι της Κηφισιάς, ως μοιχαλίδα, ο σύζυγος Γιώργος Παππάς.

Η ΒΑΝΑ ΦΙΛΙΠΠΙΔΟΥ είναι εγγονή της Κυβέλης, κόρη της Μιράντας, η οποία είχε δυο κόρες με τον σύζυγο Σπύρο Θεοχάρη: Την Κυβέλη Θεοχάρη που την ξέρουμε κι ως ηθοποιό και την ΒΑΝΑ η οποία βγήκε στην υποκριτική με το όνομα του συζύγου Φιλιππίδη.

Δεν σας τα είχα δώσει όλα μαζεμένα διότι έτσι κι αλλιώς είναι μπερδεμένο σόι. Κι επειδή η σειρά δείχνει να πλησιάζει στο τέλος, το δίνω τώρα, μη και ξαφνικά εμφανιστεί, αλλά και να μην εμφανιστεί, η πληροφορία πρέπει να είναι ολοκληρωμένη

Πολλή ΣΥΓΚΙΝΗΣΗ κι απόψε η ΚΑΡΙΟΦΥΛΙΑ. Υπέροχες οι σκηνές της με τις δύο....Πέγκες (χαχαχα) την ΤΡΙΚΑΛΙΩΤΗ -ΜΑΡΙΚΑ και την ΣΤΑΘΑΚΟΠΟΥΛΟΥ-ΜΙΡΑΝΤΑ. ΚΙ όλο της το "πακέτο"

Συγκινητικά ωστόσο και άλλα σημεια για ιστορικούς και συναισθηματικούς λόγους , όπως με τον Παναγούλη, συγκινητική όμως ερμηνευτικά κι η ΛΕΝΑ ΠΑΠΑΛΗΓΟΥΡΑ. Κι η εκφραστική "μασκα" του ΘΕΜΗ ΠΑΝΟΥ

TIP, Επ 11, ΦΛΟΓΑ ΚΙ ΑΝΕΜΟΣ

Το σημερινό tip αφορά στην ΚΟΤΟΠΟΥΛΗ, που την έχουμε δει αρκετά πλέον και μπορούμε να την καταλάβουμε ενώ σε μένα αφυπνίστηκε τωρα που είδα την ταινία του Σπίλμπεργκ "THE FABELMANS", γύρω από την ΑΝΑΚΛΗΣΗ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΟΣ

Μου το είχαν διηγηθεί δυο μαθήτριες της, η ΑΝΝΑ ΣΥΝΟΔΙΝΟΥ κι η ΒΟΥΛΑ ΖΟΥΜΠΟΥΛΑΚΗ. Είχε να κάνει με τον θάνατο του ΙΩΝΟΣ ΔΡΑΓΟΥΜΗ που είδαμε σε σχετικό επεισόδιο.

Στη μια , στη Συνοδινού, είχε πει πως "εκείνη τη στιγμή κατάλαβα πως θα έπρεπε να έχω παίξει την "Ηλέκτρα" του Χόφμανσταλ και τι μου έλειπε από το παίξιμο, η αλήθεια του πόνου.". Στη Ζουμπουλάκη είχε πει πως όταν της 'ηλθε το μαντατο για τη δολοφονία του Δραγούμη, έπεσε στο πάτωμα, φώναζε κι ούρλιαζε, τραβούσε τα μαλλια της και μέσα στην όλη σκοτοδίνη πρόλαβε και της πέρασε από το μυαλό "'αραγε, μήπως να παίξω έτσι τη σκηνή της Ηλέκτρας 'οταν πλήροφορείται το θανατο του Ορέστη;"

Ωστόσο, κι εδώ είναι το σημαντικό, αυτό που τους ξεκαθάρισε ήταν πως καλό είναι να συμβουλεύεσαι την εμπειρία σου από τον πόνο τον προσωπικό, όμως να φροντίζεις να μην παίζεις τον προσωπικό σου πόνο αλλά τον πόνο του προσώπου που υποδύεσαι"

Εξού και τη θεωρούσαν και την τιμούσαν ως Μεγάλη Δασκαλα

Χαρακτηριστικό επεισοδίου: Για το Επ 11 του ΦΛΟΓΑ ΚΑΙ ΑΝΕΜΟΣ, που λόγω ΜΟΥΝΤΙΑΛ κι ΑΡΓΕΝΤΙΝΗΣ, το είδα από ΕΡΤΦΛΙΞ , μετα τα μεσάνυχτα:

Στην ΚΑΡΥΟΦΙΛΙΑ θα σταθώ και πάλι , σε ένα πολύ συγκεκριμένο πράγμα που με το παίξιμο της μου μετέδωσε και με έβαλε και κάπως να σκεφθώ: Οτι η ΚΥΒΕΛΗ, αυτή η Εγωκεντρική Γυναίκα που θυσίασε 16 χρόνια να μείνει μακρια από το θέατρο για να σταθεί στο πλεερο του πολιτκού άντρα και να παίξει την νοικοκυρά και μητέρα, πρέπει να ήταν μια ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΗ ΓΥΝΑΙΚΑ. Διαφορετικά αυτά δεν γίνονται. Οταν πρόκειται και για τέτοια άτομα.

Και σκέφτηκα και κάτι ακόμα, γυρω από αυτό: Τα άλλα παιδιά της. Απο τους προηγούμενους γάμους. Πως θα ένιωθαν που η μάνα τους για το στερνοπούλι με τον τρίτο άντρα παράταγε το θεατρο κι αφοσιωνόταν στο σπίτι, όταν για εκείνα το θέατρο ήταν η προτεραιότητα της, πάνω από αυτά.

Ολα αυτα μου τα αφύπνισε η ΚΑΡΑΜΠΕΤΗ με το παίξιμο της καθώς πλησιάζει το τέλος κι ερμηνεύει η ηθοποιός το βάθος των συναισθημάτων της ηρωίδας της.

Στη σκηνή που πάνω στο θεατρικό σανίδι, θρηνεί και κυλιέται, μου το ¨συνομίλησε" όλο το παραπάνω, ως κορύφωση των προηγηθεισών σκηνών στην Αίγυπτο. Για το αν άξιζε τον κόπο, για το αν το ταμείο βγήκε αρνητικό

TIP , Eπ 12 (τελευταίο), ΦΛΟΓΑ ΚΑΙ ΑΝΕΜΟΣ

Η ΚΥΒΕΛΗ, Ο ΣΑΚΕΛΛΑΡΙΟΣ ΚΙ Ο...ΕΠΙΚΗΔΕΙΟΣ

Είχε παίξει ΚΑΙ Σακελλάριο η Κυβέλη, ή αν το δούμε , από τη μεριά του συγγραφέα, είχε παίξει έργο του ΚΑΙ η Κυβελη. Το 1958 το "Η ΚΥΡΙΑ ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΟΠΟΙΑΣ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ" , ένα μονόπρακτο που ανεβάστηκε στο "ΑΚΡΟΠΟΛ" ως συμπλήρωμα του επιθεωρησιακού προγραμματος, στο οποίο η Κυβέλη δεν συμμετείχε., έπαιζε μόνο στο μονόπρακτο. Είχε τεράστια επιτυχία... Κι ο Σακελλάριος , δεκα χρονια μετά, το ξανάγραψε ως έργο κανονικό, τριών πράξεων και το πήγε στην ΚΑΤΕΡΙΝΑ, στο θεατρο "Βέμπο", όπου του είχαν δώσει ένα τίτλο που ξάφνιαζε και για τους δυο: "ΚΑΙ Η ΓΑΤΑ ΜΟΥ ΕΧΕΙ ΤΡΙΣΕΓΓΟΝΑ ΑΛΛΆ ΠΟΙΟΣ ΤΗ ΜΑΖΕΥΕΙ ΑΠΟ ΤΑ ΚΕΡΑΜΙΔΙΑ". Παρόλα αυτα η επιτυχία έγινε. Ωστόσο, το έργο το πλήρες αλλά με τον αρχικό του τίτλο , ετοιμαζόταν για τρίτη καριέρα, στο Εθνικό Θέατρο με ερμηνεύτρια την ΑΝΝΑ ΣΥΝΟΔΙΝΟΥ η οποία είχε κάνει πριν δυο χρόνια επιτυχία σε μια αλλη επιτυχία της Κυβέλης στο ¨Μυστικό της Κοντέσας Βαλεραινας". Η Συνοδινού ηταν ενθουσιασμένη, εκτιμούσε τον Σακελλάριο που είχε παιξει σε έργο του στα νιάτα της στο "Θανασάκης ο πολιτευόμενος" και μεγαλη , πλέον, ήθελε να το ξαναδοκιμάσει. Το έργο όμως το πρόλαβε η πολιτικη αλλαγή, η πτώση της Κυβέρνησης Μητσοτάκη, η επάνοδος του ΠΑΣΟΚ κι η Συνοδινού ξαναβρέθηκε εκτός Εθνικού.

Αυτή είναι η ιστορία του συγκεκριμένου έργου που όλο οφείλεται σε αυτή την απροσδόκητη συνεργασία, Σακελλάριου και Κυβέλης. Κάπου στο εν λόγω "προξενιό" είχε ανακατευθεί και το όνομα του Βαφτισιμιού Χορν..

--------

Οταν η Κυβέλη πέθανε το 1978, σε βαθυ γήρας, ο θανατος της δεν είχε την αναλογη δημοσιοτητα, αυτό που θα της άρμοζε , μιας τέτοιας βεντέτας. Και στην κηδεία της πήγαν ελάχιστοι

Και τότε, ο μπαρμπα-Αλέκος ,την αποχαιρέτησε γραπτώς, δίνοντας εξήγηση πάνω στην απουσία του πλήθους από την κηδεία: "ΠΕΘΑΝΕ ΤΟΣΟ ΜΕΓΑΛΗ , ΩΣΤΕ ΟΙ ΘΑΥΜΑΣΤΕΣ ΤΗΣ ΝΑ ΕΧΟΥΝ ΦΥΓΕΙ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΑΥΤΗΝ ΚΑΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΝΑΙ ΕΚΕΙ ΝΑ ΤΗΝ ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΗΣΟΥΝ"

"ΕΦΥΓΕ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΘΑΥΜΑΣΤΕΣ ΤΗΣ"

-----------------------------------------

Τι ΦΙΝΑΛΕ ήταν αυτό της ΚΑΡΙΟΦΥΛΙΑΣ!! Τι ΑΦΑΙΡΕΣΗ! Τι Ορισμός της Αφαίρεσης. Στη σκηνη του θανάτου της Κυβέλης. Ενα βλεμα από το οποίο έφευγε πιά η ζωή από μέσα του. Πως το έκανες κυρά μου!! GRAND-DAME!!

Κι ήταν βέβαια συγκινητική σε όλο το τελευταίο επεισόδιο, που ήταν σαρωτικά δικό της, με ωραίες σκηνές και με ωραίους παρτνέρ. Την ΠΕΓΚΥ ΤΡΙΚΑΛΙΩΤΗ ως ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ Μαρικα, τον ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΡΟιΛΟ ως Χορν στον αποχαιρετισμό της, τον ΘΕΜΗ ΠΑΝΟΥ στη σκηνάρα μετα την κηδεία Παπανδρέου, την ΠΕΓΚΥ ΣΤΑΘΑΚΟΠΟΥΛΟΥ που έδωσε την ΜΙΡΑΝΤΑ ΤΗΣ ΚΗΔΕΙΑΣ, ενιωσα έντονα την Κυβέλη και το περιβάλλον της στα της κηδείας Παπανδρέου. Στο μνημα, ας πούμε, με το αδιαβαστο γραμμα..

Βέβαια η κηδεία σκηνοθετικά ήταν ..ασ' το καλύτερα. Ειδικά η σύγκρουση λαου κι Αστυνομίας..Θεε μου. Γιατί; . Αν κι είχε στο βάθος μεσα της τη συγκίνηση αλλά η συγκίνηση δεν προερχόταν από τη σκηνή αλλά από τους ηθοποιούς στα προηγηθέντα.. Και στα επακολουθήσαντα

Οπως η σκηνή του "Παναγούλη", όπως το ζευγαρι ΑΡΓΥΡΗΣ ΠΑΝΤΑΖΑΡΑΣ και ΛΕΝΑ ΠΑΠΑΛΗΓΟΥΡΑ...

Ολοι αυτοί ήταν συγκινητικοί

Ομως ο τυφώνας ΚΑΡΙΟΦΥΛΙΑ κι η αποθέωση της αφαιρεσης στη σκηνη του θανάτου...Για πολλά λεφτά.

Ενα άνισο σήριαλ, που κυρίως, όμως, για την ΚΑΡΑΜΠΕΤΗ άξιζε τον κόπο. Και για μερικούς ακόμα

ΦΛΟΓΑ ΚΑΙ ΑΝΕΜΟΣ

ΤΕΛΟΣ