Αυτή είναι η φράση-κλειδί  γύρω από αυτή την ταινία, η φράση που εκστόμισε στις Κάνες ο ΤΟΜ ΚΡΟΥΖ και ξαφνικά έγιναν όλα μαγικά. Είναι το πέπλο που τυλίγει την ταινία σε όλα της τα επίπεδα, ένα νέο πέπλο που την κάνει να φαίνεται ομορφότερη νύφη στο δεύτερο γάμο της, στο sequel εννοώ. Κι ας ήταν κούκλα και στον πρώτο της γάμο, άλλωστε από εκεί «τρώει» κι ο δεύτερος..

Είναι έργο κλασικής κατασκοπείας Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Πάνω σε ένα γεγονός, την παραπλάνηση των Γερμανών σχετικά με την απόβαση των Συμμάχων στη Σικελία του 1943, ένα περιστατικό στο οποίο αναφέρεται κι η δικιά μας «Υπολοχαγός Νατάσα». …

Αρκεί να έχεις ένα καλό σενάριο, κι αν μάλιστα είναι και πρωτότυπα γραμμένο κι έχει και κάτι να πει,  κι αν επιλέξεις με άποψη τη διανομή…τα υπόλοιπα, τα διαβάζετε παρακάτω

Οι ΚΑΙΝΟΤΟΜΙΕΣ του τίτλου της κριτικής είναι φυσικά κινηματογραφικές, στην ουσία τους, όμως, είναι ΙΤΑΛΙΚΕΣ. Κι έχουν να κάνουν τόσο με τη διαχείριση του γάμου ως σεναριακό αντικείμενο όσο και με τον τρόπο αφήγησης που παραπέμπει σε ιταλική κινηματογραφική σχολή-και θα το εξηγήσω

Ένα υπόδειγμα δικαστικού σεναρίου είναι αυτή εδώ η γαλλική ταινία, η οποία δεν είναι πρωτότυπη, αποτελεί remake αργεντίνικης ταινίας,  του «Η κατηγορούμενη» (Acusada)-βλέπετε, τα remake δίνουν και παίρνουν διεθνώς. Κι όχι μόνο στο Χόλυγουντ, όπως εσφαλμένα νομίζουν κάποιοι.. Μια και το σινεμά παγκοσμίως, στις χώρες που είναι ζωντανό ως παραγωγή αναζητεί ή δανείζεται θέματα.

Η αλήθεια να λέγεται: Δεν είναι και πολύ εύκολη δουλειά να μεταφέρεις θεατρική κωμωδία στην οθόνη, και δη ΜΟΝΟΣΑΛΟΝΗ, και να θέλεις να την κρατήσεις κι απείραχτη. Πρέπει να είσαι ο Μάικ Νίκολς ή να έχεις διδαχτεί καλά τα μαθήματα του Μάικ Νίκολς…