Ασυνήθιστο όχι μόνο ως υπόθεση αλλά κι ως διαχείριση υπόθεσης τόσο σεναριακά όσο και σκηνοθετικά, απρόβλεπτο ,όχι με την αστυνομική έννοια και τη λογική του σασπένς αλλά επειδή διαρκώς ξεγλιστρά από ο,τιδήποτε σύνηθες. Δεν υπάρχει τίποτε από αυτά που περιμένεις ούτε ως υπόθεση ιστορίας, ούτε ως περίπτωση κεντρικού ήρωα, ωστόσο υπάρχουν πράγματα που σιγοβράζουν για να σε πάνε πάλι εκεί που αυτά θέλουν κι όχι εκεί που νόμιζες εσύ
Ο τιτλος της κριτικής που διαβάζεται ως αίνιγμα αφορά σε μια πρωτοτυπία με την οποία θα γράψω γα την ταινία του ΤΖΕΗΜΣ ΜΑΝΓΚΟΛΝΤ γύρω από τον «Μπομπ Ντύλαν», θα το κάνω σαν ενός τυπου αντιπαραβολή με το δικό μας «Υπάρχω». Και θα το κάνω επειδή, μέσα από την κριτική πρέπει να μαθαίνουμε και μερικά πράγματα, να ξέρουμε ώστε να μην κοροϊδεύομε. Γιατί αν κοροϊδεύουμε όταν δεν ξερουμε αυτό που δεν ξέρουμε, είναι κολάσιμο