Εντελώς «αλλού» δείχνει να είναι προσανατολισμένη η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ, σε σχέση με τις κινηματογραφικές Ακαδημίες του εξωτερικού, με βάση τις υποψηφιότητες που ανακοινώθηκαν.
Το λέω αυτό επειδή δεν έγραψα για την ταινία όταν ξεκίνησε, να, όμως, που συνεχίζεται κι όπως έχω σημειώσει σε άρθρα αυτού του site, από την πρώτη ώρα που το δημιούργησα, οι ταινίες χρειάζονται και παρακάτω την τόνωση και δεν εξαντλούνται την πρώτη Πέμπτη που κυκλοφόρησαν στους κινηματογράφους.
Όταν ακούμε για Βάσκους, ο νους μας τρέχει στην …ΕΤΑ, την αυτονομιστική τους οργάνωση. Τίποτε άλλο για αυτούς δεν ξέρουμε, εκτός αν έχουμε ταξιδέψει στα μέρη τους. Το σινεμά λοιπόν μας δίνει μια ευκαιρία να τους γνωρίσουμε ως ανθρώπους. Κι η ΙΣΠΑΝΙΑ αποφάσισε να στείλει φέτος στα Οσκαρ αυτή την ταινία, κι όχι μια καθαρόαιμη ισπανική με καστιλιάνικη διάλεκτο, την επίσημη γλώσσα της Ισπανίας. Κι αυτό που βλέπουμε είναι μια «αποκάλυψη» συναισθημάτων, νοοτροπιών κι επαφής με ένα κόσμο που δεν ξέραμε. Εκφρασμένη στη δική τους γλώσσα. (αν και στην Ευρώπη τα ντουμπλάρουν οπότε τι θα μείνει από αυτό δεν γνωρίζω…)
Μετά από ΤΟΣΑ που γράψαμε για τα ΟSCAR 2016 δεν γίνεται να μην κάνουμε και τον τελικό απολογισμό, που είναι και το ΜΗΝΥΜΑ που στέλνει η ΑΚΑΔΗΜΙΑ.
Να σας ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΣΩ από καρδιάς για την αποψινή βραδιά. Εύχομαι να τα ευχαριστηθήκατε όπως ΕΓΩ. Με συγκίνησε η συμμετοχή σας κι ευχαριστήθηκα την παρέα. Πάω να...λιποθυμήσω