Αν κι έχει προηγηθεί μια βαλκανική ταινία με παρόμοιο θέμα, πουθενά στα διαπιστευτήρια και κυρίως στις συνεντεύξεις τους οι δημιουργοί δεν την αναφέρουν. Η αλήθεια είναι πως υπάρχουν τεράστιες διαφορές ,κι όταν μάλιστα τόσο ο σκηνοθέτης ΙΚΕΡ ΚΑΤΑΚ όσο κι ο συν-σεναριογράφος ΓΙΟΧΑΝΕΣ ΝΤΟΥΝΚΕΡ σε συνεντεύξεις τους μιλούν για προσωπικές τους σχολικές εμπειρίες ως πηγή έμπνευσης, εμάς μας περισσεύει.
Θα άρχιζα από τον ΜΑΡΤΙΝ ΣΚΟΡΖΕΖΕ και θα έλεγα τη φράση «ΕΙΝΑΙ ΕΔΩ»
Τι σημαίνει «Είναι εδώ» για τον Σκορσέζε; Ότι ως ένας εκ των τελευταίων Μοικανών του μεγάλου σινεμά έρχεται ακούραστα να καταθέσει εκ νέου. Τι; Το σινεμά που κείνοι ήξεραν…. Και μάγευαν
Στα 91 της
Αυτής της κοπέλας, αυτής της ηθοποιού, με «ερέθιζε» η ιστορία της, η περίπτωση της και το πως της πήγαν τα πράγματα.. Αν και το Οσκαρ τελικά δεν το κέρδισε, θα τα πούμε πιο κάτω..
Κι ας είναι η διάρκεια της εξαντλητική. 3 και 17’ η επίσημη χρονομέτρηση. Και τι με αυτό; Να ξεκαθαρίσουμε κάτι μια κι από εδώ παρέχονται οι δυνατότητες για εμβαθύνσεις και κατανοήσεις περί σινεμα, έξω από τα κλισέ της κριτικής. Τι να ξεκαθαρίσουμε; Ότι ΜΑΚΡΥ ΔΕΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΚΑΙ ΑΡΓΟ. Αυτό μελετήστε το κι επεξεργαστείτε το. Θα σας φανεί χρήσιμο τόσο αναδρομικά γα κάποια φιλμ μεγάλης διάρκειας που ενίοτε επέφεραν την αγανάκτηση περί Χρόνου αλλά θα σας είναι ωφέλιμο και για το παρόν και για το μέλλον.
Κι αυτά από κοινού ύφαναν στον αργαλειό της τη σύνθετη προσωπικότητα, που το ένα στοιχείο ενίσχυε το άλλο και κατέληξαν να την αποθεώσουν.
Για τον ΓΟΥΝΤΥ ΑΛΕΝ αυτά, ο οποίος αποφάσισε να κάνει και μια ταινια ΓΑΛΛΙΚΗ, ύστερα από αμέτρητες εκδηλώσεις και δηλώσεις θαυμασμού προς τη Γαλλία, την Ευρώπη, τον ευρωπαϊκό κινηματογράφο κι από μια αντιπάθεια που τρέφει προς την πατρίδα του την Αμερική, αν την αισθάνεται πατρίδα του με μόνη εξαίρεση τη Νέα Υόρκη. Αντε λίγο και το Σαν Φραντσίσκο.
Το υπενθύμισε το φβ και θεωρώ πως αξίζει τον κόπο να περάσει στο pantimo.gr και να απευθυνθεί σε αναγνώστες και μελετητές.
Κάτι από τις «Αγριες Μέλισσες»…… Του 2021..
Και σε αυτό οφείλεται μια ευγνωμοσύνη, τόσο από τη ΜΑΡΘΑ, τη ΜΑΡΘΑ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ, σε αυτήν αφιερώνω, όσο κι από τους θαυμαστές και το ελληνικό κοινό προς τον Γιάννη Δαλιανίδη ο οποίος είχε δει κάτι που οι άλλοι δεν έβλεπαν κι η Μάρθα ούτε που το υποπτευόταν: Να την κάνει κάποια στιγμή κωμικό.