Κανονικά, την ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΒΛΑΧΟΥ θα έπρεπε να συστήσω η να προβάλλω στον τίτλο που είναι Ελληνίδα και κάνει καριέρα στην ΑΓΓΛΙΑ ως BILLIE VEE (ΜΠΙΛΥ ΒΙ), η οποία δεν είναι μόνο η πρωταγωνίστρια του φιλμ αλλά κι η συγγραφέας του σεναρίου. Και το σενάριο της κατάφερε και βρήκε στην Αγγλία χρηματοδότηση, εγκρίθηκε κι η ίδια για τον πρωταγωνιστικό ρόλο και το φιλμ υλοποιήθηκε.
Γερμανικό αστυνομικό, περιπέτεια ως βάση, νυχτερινό, ατμοσφαιρικό και σκοτεινό, εκείνο το στοιχείο που, στη δική μου αντίληψη το κάνει να ξεχωρίζει, είναι ο υφέρπων ρομαντισμός του.
Ηδη η ΓΑΛΛΙΑ, το περιέλαβε , και στη συνέχεια το πρόκρινε, στην «βραχεία λίστα» για το Διεθνές Oscar του 2025, από όπου θα κάνουν την τελική επιλογή και τις μέρες που ακολούθησαν ήρθε κι η ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΑΚΑΔΗΜΙΑ και το ενέταξε στους (προ) ημιτελικούς της.
Όλα αυτά, επειδή είχαμε καιρό να δούμε «ΔΙΚΑΣΤΙΚΉ» ή και… «ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑΚΗ» ταινία που να μας αρπάζει από το λαιμό και να μας κεντά συναισθήματα μεταξύ αδικίας και δικαίωσης
Ταινία αξιοσημείωτης ψυχαγωγικής αξίας είναι η «ΥΨΗΛΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ» και να καλωσορίσω επι τη ευκαιρία την πρωτοβουλία αυτή του Ηλία Φραγκούλη και τη νεοσύστατη εταιρία «REPERTORY» που συγκροτήθηκε για να ξαναφέρει στα θερινά σινεμά μια χαμένη λάμψη: Το κλασικό Χόλυγουντ που κάποτε πρωτοστάτησε.
Εκεί εντοπίζεται η διαχρονική αξία της ταινίας.
Μια ενδιαφέρουσα σκέψη κι αφορμή σεναριακού ενδιαφέροντος, δίνει η κομεντί «FLY ME TO THE MOON» με την ΣΚΑΡΛΕΤ ΓΙΟΧΑΝΣΟΝ και τον ΤΣΑΝΙΝΓΚ ΤΕΪΤΟΥΜ, ενδιαφέροντες στηρικτικούς ρόλους και τίτλο που παραπέμπει στην μεγάλη δισκογραφική επιτυχία του ΦΡΑΝΚ ΣΙΝΑΤΡΑ, την οποία τραγούδησε, επίσης έξοχα, κι η ΝΤΟΡΙΣ ΝΤΑΙΗ.
Είναι μια υπέροχη ταινία το «ΠΑΝΤΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΟ ΑΥΡΙΟ», που τιμήθηκε σε υψηλές κατηγορίες στα «DAVID DI DONATELLO» του 2024 Κι σήμανε το σκηνοθετικό ντεμπούτο της ΠΑΟΛΑ ΚΟΡΤΕΛΕΖΙ.
Είναι πολύ χαριτωμένη και διασκεδαστική η ταινία αυτή που συνδυάζει πολλά πράγματα και βασικά τα στοιχεία που συναποτελούν το είδος «αστυνομική κωμωδία ΔΡΑΣΗΣ»
Αν την «Κοιλάδα της κατάρας» του Τζων Φορντ, τα «ιερατεία» φρόντισαν να την «εξαφανίσουν» ώστε να μην μπορούν να γινουν οι συγκρίσεις με εκείνο που ήθελαν να προωθήσουν (κι εννοώ τον «Πολίτη Κέην»- μην κοροϊδευόμαστε), στην «ΚΟΡΗ ΤΟΥ ΡΑΫΑΝ» προχώρησαν όχι απλώς στο διασυρμό της ταινίας, έφτασαν στα όρια της διαπόμπευσης