Η Καλύτερη Ταινία είναι το ΣΥΝΟΛΟ. Είναι αυτή που περικλείει τα πάντα και καθορίζεται αό τα πάντα. Στην «Καλύτερη Ταινία» αυτό που μετράει είναι το σύνολο, αυτό που για τα γυμνά μάτια μοιάζει σαν κάτι ενιαίο κι αδιαίρετο. Στα πεπειραμένα, αντιστοίχως, είναι η επισήμανση των στοιχειών που την στέλνουν ψηλά, όταν δεν την κατεβάζουν χαμηλά.

Το Σύστημα λειτουργεί. Κυριακή προς Δευτέρα, ξεκινάμε

Ως τώρα, δεν ασχολείτο κανείς μαζί τους. Μέχρι που αναγνωρίστηκαν ως αυτόνομη οντότητα από την Ακαδημία. Κι από το 2026 θα υπάρχει και Oscar στο όνομα τους. Οπότε θα έχουν και σωματειακές βραβεύσεις, όπως κι άλλοι

Πως «κοιτάζουν» την ερμηνεία, την πρωταγωνιστική ερμηνεία, οι δέκα χιλιάδες κινηματογραφιστές. Αρχίζοντας από τους ηθοποιούς που είναι κι αυτοί οι οποίοι εισηγούνται και παίρνουν θέση μέσα από το Σωματείο τους, και πως τη βλέπουν και την εξετάζουν οι άλλοι.. Τι βλέπει ο σκηνοθέτης σε κάθε έναν από τους 5 υποψήφιους, ποιος έδωσε καλύτερη λύση στον σκηνοθέτη του, τι βλέπει ο σεναριογράφος ως ερμηνεία πάνω στο γράψιμο, αν αξιοποίησε τις αποχρώσεις του ρόλου που του έγραψε ο σεναριογράφος της ταινίας του,  τι βλέπει ο μοντέρ, αν ο ηθοποιός παίζει μετωπικά ή διαθέτει μια ευχέρεια που να τον κάνει κινηματογραφικό στα μάτια του μοντέρ, στο από που θα τον «κόψει» και θα τον «ράψει», τι βλέπει ο ενδυματολόγος στο ποιος ηθοποιός με την ερμηνεία του και τη στάση αναδεικνύει το ρούχο ή το ξεπαστρεύει, τι βλέπει ο διευθυντής φωτογραφίας  στο ποιος υπάκουσε καλύτερα στις αξιώσεις του φακού…κλπ, κλπ, κλπ

Το «Μέρος Δεύτερο» του “Dune» του κατά ΝΤΕΝΙ ΒΙΛΝΕΒ  είναι έργο που σε παρασύρει ως θέαμα δράσης κι ακολουθεί τους κανόνες του θεάματος.

Φέτος άλλαξα τη σειρά στις γυναικείες , ερμηνευτικές κατηγορίες κι έβαλα πρώτα τον Α’ Γυναικείο (ανάλυση 16) κι ακολούθως τον Β’

Μέσα από τις αναλύσεις των ερμηνειών, να γίνει πιο οικείος κι αυτός ο διαχωρισμός, στην διαφορά ρόλων, α’ και β’  ή πιο καλλιτεχνικά και κόσμια, πρωταγωνιστή και στηρικτή. Εκείνου που οδηγεί και του άλλου που στηρίζει. Η αγγλική απόδοση είναι η καλύτερη όλων, ισχύει και για τα δύο φύλα , leading και supporting

Σαρωτική ήταν η παρουσία του «OPPENHEIMER» , στα ΒΡΑΒΕΙΑ και των 4 Σωματείων που είχαν απομείνει. Για τους άλλους άφησε τα «ψίχουλα»,  εκεί που υπήρχαν πολλαπλές εξειδικευμένες κατηγορίες

Την κριτική για τη  «Philomena” του Στηβεν Φρήαρς μου «υπενθύμισε» το φβ και τη μεταφέρω τώρα στο PANTIMO.GR. Ακολουθεί η κριτική ατόφια:

Φέτος θα το κάνουμε διαφορετικά: Την ανάλυση αυτής της κατηγορίας θα τη δούμε μέσα από τις ματιές των διαφόρων ειδικοτήτων . Ωστε να καταλάβουμε πως αντιλαμβάνονται την ερμηνεία οι εκάστοτε κλάδοι, πως αξιολογούν κι εξετάζουν. Το «ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ», θα μεταφερθεί, κατά κάποιο στον πρόλογο, ως προετοιμασία για την ανάλυση της κάθε ερμηνείας ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΡΧΗΣ ΣΚΟΠΙΑΣ που θα την βλέπουν.

Και μόνο που το διαβάζει κανείς αυτό στον τίτλο, κάπως «σφίγγεται». «Η διαχείριση της απώλειας». Και «του θανάτου» ,θα τολμούσα.