Το «LA-LA-LAND» που επικυρώνει ανοιχτά πλέον την ανανέωση του μιούζικαλ στην αισθητική και το ύφος του ανεξάρτητου , αμερικανικού κινηματογράφου, πήρε μαζί του και τους Σκηνογράφους.

Διότι για να μιλήσουμε για «επιστροφή» πρέπει να προσδιορίσουμε την αφετηρία. ‘Η, έστω, τον σταθμό.

Χωρίς να υποτιμάται η παρουσία κι η συμβολή του ΖΑΧΑΡΙΑ ΚΑΡΟΥΝΗ. Περί «ΦΙΛΙΩΣ ΧΑΙΔΕΜΕΝΟΥ» ο λόγος, στο θέατρο «ΒΕΑΚΗ»

Φέτος στην κατηγορία του β΄ γυναικείου ρόλου , τα πράγματα είναι πιο ξεκάθαρα σε σχέση με προηγούμενες χρονιές. Όχι μόνο στην ένδειξη περί «φαβορί», περί ερμηνείας που ξεχωρίζει, αλλά και στην ιδιοσυστασία του β΄ρόλου, που ενίοτε μπερδεύει.

Λέω ειδικά για τον πρωταγωνιστή επειδή για το έργο πολλά ακούστηκαν και γράφτηκαν και δεν εννοώ τους Ελληνες αλλά τους έξω, όπου από εκεί ήρθαν τα πρώτα μαντάτα…

Ο «ήχος» είναι το sound mixing που λένε. Μην το μπερδεύετε με το sound editing, που είναι το «ηχητικό μοντάζ»

Αξίζει όμως να ρίξετε μια ματιά και στον ατέλειωτο κατάλογο βραβείων του Σωματείου που ακολουθεί διότι έχουν πολλές κατηγορίες και μέσα σε αυτές βρίσκονται και κάποιες από τις άλλες ταινίες που έχουν πριταθεί για το Οσκαρ των Οπτικών Εφφέ.

Το ΜΑΚΙΓΙΑΖ ( όπου περιλαμβάνονται κι οι κομμώσεις –MAKE UP AND HAIR STYLING είναι η πλήρης ονομασία, στη δε ΙΤΑΛΙΑ η εκεί εθνική Ακαδημία που απονέμει τα DAVID DI DONATELLO την «κόμμωση» την έχει ως ξεχωριστό βραβείο) είναι μια κατηγορία που ενίοτε μπερδεύει τους θεατές, ίσως όχι στο βαθμό που συμβαίνει με τη ΜΟΥΣΙΚΗ και το ΤΡΑΓΟΥΔΙ, πάντως αρκετά.

Είχα γράψει στα προηγούμενα χρόνια, ως εισαγωγική εξήγηση περί ΟΠΤΙΚΩΝ ΕΦΦΕ, ότι με τα χρόνια, το βραβείο αυτό κατέληγε να είναι σαν βραβείο ΕΙΔΟΥΣ, σαν να βράβευαν δηλαδή μέσω των οπτικών εφφέ, την καλύτερη ταινία του είδους.

Εννοώ γύρω από το «LA-LA-LAND». Ωστόσο, πριν πάω στις λεπτομέρειες να πω και για ΤΡΙΤΗ δύναμη, το ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΑΝΙMATORS που επέλεξε «ΖΟΟΤΟPIA»