Τα περί supporting και β’ ρόλου είναι τα ίδια που διαβάσατε στον απολογισμό του Β΄ΑΝΔΡΙΚΟΥ, που δημοσιεύεται παραπλεύρως ή θα το βρείτε γειτνιάζον με εκείνο , όταν περάσουν τα άρθρα στην αποθήκευση , στο «Περί Oscar». Πάμε λοιπόν να κοιτάξουμε απευθείας τις 5 υποψήφιες και τα στοιχεία τους που χαρακτηρίζουν το φετινό «μενού» της κατηγορίας.

Ποιος στηρίζει καλύτερα, πόσο αποτελεσματικά; Η θέση που κατέχει ο ρόλος στο σενάριο, το σημείο που εμφανίζεται στη δράση και πως ΟΛΟΚΛΗΡΩΝΕΙ*, η σχέση του με τον «οδηγητικό» ρόλο, του supporting με τον leading, δηλαδή με τον πρωταγωνιστή ή την πρωταγωνίστρια είναι μερικά από τα ΒΑΣΙΚΑ συστατικά της εξέτασης μιας ερμηνείας β’ ρόλου ΄supporting, , στηρικτικού δηλαδή, κατά την αγγλική γλώσσα  (αν και τον όρο τον έχουν λανσάρει κι επιβάλει οι Αμερικάνοι- για να τα πούμε κι αυτά, στο θέατρο οι Βρετανοί χρησιμοποιούσαν τον όρο feature) (και το κάνουν κι οι Αμερικανοι στο Μπροντγουει, όχι στο σινεμά) κι είναι τέλειος όρος σε αντίθεση με το δικό μας τον υποτιμητικό, «β ρολος» που κάνει τους ηθοποιούς έξαλλους κι όλοι να λένε «έχω πρώτο ρόλο», ενώ δεν πάνε πίσω ούτε οι Γάλλοι ούτε οι Ιταλοί , από τους Γάλλους, άλλωστε , έχουμε πάρει το β’ , εκείνοι χρησιμοποιούν το deuxième αλλά πιο επίσημα το «second role» στα Σεζάρ τους , εξου κι ο ελληνο-σουσουδισμός το υιοθέτησε ,επειδή είναι γαλλικό, ωστόσο κατά την ελληνική εκφορά του κακοφαίνεται, οι δε Ιταλοί του δίνουν και καταλαβαίνει «attore-attrice-NON PROTAGONISTA» και τότε κάθε  περι πρωταγωνιστιλικιού ματαιοδοξία, παει περίπατο.

Που ποντάρει η κάθε ταινία με το ΜΟΝΤΑΖ της που αναδείχθηκε ως ένα εκ ων 5 καλύτερων της χρονιάς;

Αυτό θα με ενδιέφερε να συζητήσουμε στο φετινό απολογισμός της Νο 2 αγαπημένης κατηγορία του υποφαινόμενου, μετά το Σενάριο και πριν τα Κοστούμια.

Και φυσικά, όλο αυτό κάποια ανάγκη το γεννάει

Τα τελευταία χρόνια, σχεδόν έχει πιά καθιερωθεί, τα σενάρια που πάνε για Oscar να είναι γραμμένα από το σκηνοθέτη τους. Σε κάποιες περιπτώσεις   , με συνεργάτες, σε κάποιες άλλες, άνευ.

Στη φετινή 5άδα, θα αρχίσω από το ένα  που εχει τους πολλούς σεναριογράφους κι ο σκηνοθετης απλώς(?) συνυπογράφει. Το «απλώς» σηκώνει πολλά ερωτηματικά, συνήθως η συμμετοχή στο σενάριο, όταν φοντάρουν κι άλλα ονοματα, δηλώνει παρεμβαση κινηματογραφικότητας στην αφήγηση.

Το ενδιαφέρον της φετινής μουσικής πεντάδας είναι η παρουσία δυο μιούζικαλ και το πως αυτά κρίνονται μουσικά -κινηματογραφικά. Κι από την άλλη υπάρχει, η μουσική ως score που υπακούει και εκφράζει μια σκηνοθεσία.

Είναι το «PRODUCTION DESIGN» που ως «σχεδιασμός παραγωγής» σε αυτολεξί μετάφραση δεν σημαίνει τίποτα. Όπως δεν σημαίνει και το «Φωτογραφία» (Picture) για την Ταινία, το «Διεύθυνση» (Directing) για τη Σκηνοθεσία,η «Κινηματογραφιση» (Cinematography) για τη Φωτογραφία, η «Εκδοση» ή »Εκτύπωση» (Editing) για το Μοντάζ, υπάρχουν ελληνικές λέξεις που αποδίδουν την κάθε κατηγορία στη δική μας γλώσσα (αν και το «μοντάζ» προτίμησε να παραμείνει στα…γαλλικά παρα να του αποδοθεί στα ελληνικά ο γαλλικός «συναρμολόγηση», που είναι ίδιο και στα ιταλικά)

Η βράβευση του ΣΩΝ ΜΠΕΪΚΕΡ για την «ANORA» από το Σωματείο Σκηνοθετών, κάνει τη φετινή κούρσα ιδιαιτέρως ελκυστική, από πλευράς σασπένς. Διότι από τη μια η δημοσιότητα ήταν στραμμένη σε άλλους, από την άλλη υπενθυμίζεται ότι υπάρχει κι ένας «Χρυσός Φοίνικας» που συνοδεύει την ταινία, ο οποίος αμφισβητήθηκε από παλαιολιθικές κρίσεις περί «Φοίνικα», ο ίδιος, όμως έρχεται να δικαιωθεί μέσω της εξελιξης της ταινίας  και να δείξει ότι κι αυτος είναι εκεί. Κι επηρεάζει.

Ηχος συνολικός, κι ως σχεδιασμός κι ως μείξη κι ως μονταρίσματα ηχητικά κι ως εφέ , όλα μαζί σε ένα, κι όλοι οι εκπρόσωποι του κλάδου με τις πολλαπλές αποκλίσεις και ιδιότητες, τι είδαν ως απολογισμό χρονιάς, ως επιτεύγματα συνολικά της Τέχνης τους;

Ασυνήθιστο όχι μόνο ως υπόθεση αλλά κι ως διαχείριση υπόθεσης τόσο σεναριακά όσο και σκηνοθετικά, απρόβλεπτο ,όχι με την αστυνομική έννοια και τη λογική του σασπένς αλλά επειδή διαρκώς ξεγλιστρά από ο,τιδήποτε σύνηθες. Δεν υπάρχει τίποτε από αυτά που περιμένεις ούτε ως υπόθεση ιστορίας, ούτε ως περίπτωση κεντρικού ήρωα, ωστόσο υπάρχουν πράγματα που σιγοβράζουν  για να σε πάνε πάλι εκεί που αυτά θέλουν κι όχι εκεί που νόμιζες εσύ