Στο ΤΡΑΓΟΥΔΙ λοιπόν το ζητούμενο είναι η ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΟΤΗΤΑ του τραγουδιού, η θέση του μέσα στην ταινία, η χρήση του από την ταινία και για λογαριασμό της, η κινηματογραφική του λειτουργικότητα. Κι όχι αν υπήρχαν καλύτερα τραγούδια «κι αυτά βρήκαν να διαλέξουν;» όπως λένε μερικοί όπου αυτή η φράση μαρτυρά την κινηματογραφική ανεπάρκεια και την έλλειψη κινηματογραφικής αντίληψης και γνώσης.
Πάμε να δούμε ποια είναι τα τραγούδια που επιλέχθηκαν και να εξετάσουμε τη θέση του καθενός στην ταινία για την οποία «εργάστηκε».
ΥΠΟΨΗΦΙΟΤΗΤΕΣ
- «All the stars» από το «BLACK PANTHER». Μουσική Κέντρικ Λαμάρ, Μαρκ «Σαουνγέιβ» Σπήαρς, Αντονυ «Τοπ Ντόουγκ» Τίφιθ. Στίχοι: Κέντρικ Λαμάρ, SZA, Αντον «Τοπ Ντόουνγκ» Τιφιθ.
ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ ΣΤΑ ΟΣΚΑΡ: Πρώτη υποψηφιότητα για όλους
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ: Στα πλαίσια της ιδιορρυθμίας της ταινίας βρίσκεται και το τραγούδι. Σε ένα blockbuster που βασίζεται σε κόμικς της Marvel με μαύρους ήρωες, αφρικανική ήπειρο, φουτουριστικά σκηνικά σαν να επρόκειτο για γαλαξιακή περιπέτεια αλλά στον Πλανήτη Γη, ενσωματώνεται και το τραγούδι που είναι κάπως ανάλογο. Μοιάζει με ενορχηστρωμένη «ραπ», ειδικά στα κουπλέ, βγαίνει μέσα από το ύφος της ταινίας κι από την παράξενη χρήση της μουσικής, η οποία ακούγεται λίγο λίγο, σε πολύ μικρές δόσεις, που περιλαμβάνουν αφρικανικές τελετές, αφρικανικούς ήχους, αλλά και χαλί για σκηνή δράσης που κι αυτό τελειώνει γρήγορα, ή συνδυασμό της μουσικής με τον ήχο και το ενδιαφέρον είναι πως δεν το έχει γράψει ο συνθέτης του score. Όμως το τραγούδι βγαίνει μέσα από εκεί, σαν λογική απόρροια, ακούγεται στην ταινία λίγο πριν το τέλος κι ύστερα έρχεται η μουσική των τίτλων φινάλε που αποθεώνει κι ολοκληρώνει το score που στη διάρκεια της ταινίας είχαμε μόνο δείγματα του. Το τραγούδι είναι πλήρως στο πνεύμα του συγκεκριμένου blockbuster και θα πάρει ψήφους από τους music editors κι από τους sound editors.
- «I’ll fight» από το «RBG». Μουσική και στίχοι Νταϊάν Γουόρεν
ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ ΣΤΑ ΟΣΚΑΡ: Δέκατη υποψηφιότητα για την Νταϊάν Γουόρεν η οποία θεωρείται αυθεντική κινηματογραφική τραγουδοποιός, που γράφει τραγούδια με κινηματογραφικούς κι όχι δισκογραφικούς όρους. Εχει προταθεί για τραγούδια που έγραψε στα φιλμ : «Μανεκέν» (1988), «Υπόθεση πολύ προσωπική» (Up close and personal)(1997), «Con Air» (1998), «Αρμαγεδδών»(1999), «Μια τρυφερή σχέση» (Music of the heart- με την Μέρυλ Στρηπ σε μία από τις 21 ερμηνευτικές, οσκαρικες υποψηφιότητες αλλά και σε ατελέσφορη συνεργασία με τον σκηνοθέτη των ταινιών τρόμου Γουές Κρέηβεν), «Περλ Χάρμπορ» (2002), «Beyond the lights» (2015), «The hunting ground» (2016- το είχε συγγράψει με την Λέιντι Γκάγκα με την οποία φέτος θα βρεθούν αντίπαλες), «Marshal» (2018). Ολες χωρίς νίκη.
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ. Η απόλυτη μπαλάντα. Το τραγούδι είναι γραμμένο για ΝΤΟΚΥΜΑΝΤΕΡ το οποίο έχει προταθεί και για Οσκαρ Ντοκυμαντέρ κι αφορά στη ζωή και τη δράση της Ρουθ Μάντερ Γκίνσμπεργκ (τα αρχικά του ονόματος της δίνουν τον τίτλο) που από το Μπρούκλυν στο οποίο γεννήθηκε κι από την φτωχική ζωή βρέθηκε στα Ανώτατα Δικαστικά Αξιώματα των ΗΠΑ, με αγώνες παράλληλα για τα δικαιώματα των γυναικών αλλά και για θέματα της Δικαιοσύνης. Η μπαλάντα κλιμακώνεται χάρη στην ενορχήστρωση κι ερμηνεύεται δυναμικά από την βραβευμένη με ΟΣΚΑΡ β’ γυναικείου ρόλου για το «DREAMGIRLS» ΤΖΕΝΙΦΕΡ ΧΑΝΤΣΟΝ. Η Γουόρεν έχει ξαναπροταθεί για Οσκαρ τραγουδιού που είχε γραφτεί για ντοκυμαντέρ κι είναι εκείνο με τη Λέιντι Γκάγκα, το «The hunting ground».
- «The place where the lost things go» από το «Η ΜΑΙΡΗ ΠΟΠΙΝΣ ΕΠΙΣΤΡΕΦΕΙ» (Mary Poppins returns). Μουσική και στίχοι Μαρκ Σάιμαν, στους στίχους συνεργάζεται ο Σκοτ Γουίτμαν.
ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ ΣΤΑ ΟΣΚΑΡ: Ο Μαρκ Σάιμαν έχει φέτος διπλή υποψηφιότητα, τόσο για το τραγούδι όσο και για τη μουσική. Εχει και πέντε υποψηφιότητες στο παρελθόν αλλά καμία δεν ήταν νικηφόρα. Τις είχε για τα φιλμ: «Αγρυπνος στο Σιάτλ» (1994, τραγουδιού), «Ενας έρωτας του προέδρου» (1996, για μουσική κωμωδίας ή μιούζικαλ), «Κλαμπ χωρισμένων γυναικών» (1997, για μουσική κωμωδίας ή μιούζικαλ), «Patch Adams» (1998 πάλι για μουσική κωμωδίας ή μιούζικαλ), «South Park» (2000, τραγουδιού)
Για τον Σκοτ Γουίτμαν είναι η πρώτη υποψηφιότητα
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ: Κι αυτό μπαλάντα είναι αλλά διαφορετική από εκείνη της Νταϊάν Γουόρεν που είναι για κοινωνικό-πολιτικό ντοκυμαντέρ, αυτή εδώ είναι μπαλάντα για μιούζικαλ. Τη λέει η ΕΜΙΛΥ ΜΠΛΑΝΤ, είναι στη σκηνή του υπνοδωματίου όταν βάζει τα παιδάκια για ύπνο, μετά τον πρωινό, γιορτινό περίπατο κι αφού τα έχει ηρεμήσει, τους μιλά για τα πράγματα που χάνονται κι η σκηνή με το ήρεμο τραγούδι ετοιμάζει τον ξέφρενο πανζουρλισμό που έπεται με την επίσκεψη στην εξαδέλφη-μάγισσα. Το τραγούδι χρησιμεύει κι ως διάλειμμα ηρεμίας κι ως πνεύμα αλα «Μαίρη Πόππινς» και συγχρόνως ετοιμάζει τη μεγάλη ξέφρενη σκηνή ώστε κι εκείνη να αναδείξει αλλά και το τραγούδι να αναδειχτεί στη θέση , στο σημείο, που βρίσκεται και για τη σκηνη που βρίσκεται. Και φυσικά αναδεικνύει και ττην ίδια τη σκηνή που υπάρχει μόνο ια το τραγούδι.. Είναι στο πνεύμα της ταινίας αρκεί να μη συγκριθεί με το «Chim Chim Cher-ee», το ΟΣΚΑΡ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ της παλιάς….
- «Shallow» από το «ΕΝΑ ΑΣΤΕΡΙ ΓΕΝΝΙΕΤΑΙ» (A star is born). Μουσική και στίχοι: Λέιντι Γκάγκα, Μαρκ Ρόνσον, Αντονυ Ροσομάντο, Αντριου Γουάιατ.
ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ ΣΤΑ ΟΣΚΑΡ: Η Λέιντι Γκάγκα έχει φέτος διπλή υποψηφιότητα, τόσο για τραγούδι όσο και για Α’ γυναικείο ρόλο. Εχει κι άλλη μια υποψηφιότητα τραγουδιού στο παρελθόν, το 2016, για το «The hunting ground» που το είχε συγγράψει με τη φετινή αντίπαλο της Νταιάν Γουόρεν.
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ: Το τραγούδι χαρακτηρίζει την ταινία και βγαίνει μέσα από το σενάριο. Ακούγεται στο ξεκίνημα της ερωτικής ιστορίας όπου λέει μόνο ένα μέρος του η ηρωίδα και αργότερα της το δίνει ο σκηνοθέτης-συμπρωταγωνιστής Μπράντλι Κούπερ ολόκληρο ως αναδεικνυόμενο τραγούδι της ταινίας αλλά και της ίδιας της σταρ που το λέει αλλά η μεγάλη σκηνή του τραγουδιού είναι εκείνη που το λένε μαζί κι είναι το τραγούδι πάνω στο οποίο γράφτηκε η αγάπη τους. «Το μεγαλύτερο σουξέ της εποχής/το γράψαμε αγάπη μου εμείς».. Κάπως έτσι…
- «When a cowboy trades his spurs for wings» από το «Η ΜΠΑΛΑΝΤΑ ΤΟΥ ΜΠΑΣΤΕΡ ΣΚΡΑΓΚΣ» (The ballad of Buster Scruggs). Μουσική και στίχοι Ντέηβιντ Ρώλινγκς, Τζίλιαν Γουέλτς
ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ ΣΤΑ ΟΣΚΑΡ: Πρώτη υποψηφιότητα και για τους δύο
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ: Τραγούδι για γουέστερν, μοιάζει μακρινός απόγονος της μπαλάντας της «Κατ Μπαλού» με τον Λη Μάρβιν στο ρόλο που του είχε δώσει το Οσκαρ και την «λησταρχίνα» Τζέην Φόντα που την έλεγε ο Νατ Κινγκ Κόλ. Ετσι κι αυτό είναι μέσα σε ένα πνεύμα αλέγκρο αλλά και ειρωνικό μαζί, ακριβώς όπως είναι κι η ταινία των αδελφών Κοέν, στο πνεύμα της ακριβώς , και το λέει ο μαυροφόρος εκτελεστής του Μπάστερ Σκράγκς μετά το φονικό, καθώς βαδίζει χαρωπά στο χωματόδρομο με τα σαλούν και τα ξύλινα κατασκευάσματα , μες στο καταμεσήμερο. Είναι πιο κοντά στη διάθεση ειρωνείας των Κοέν από τα άλλα τραγούδια που ακούγονται στην ταινία.
ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ: «Shallow». Εκφράζει περισσότερο από τα πέντε τραγούδια την ταινία για την οποία έγινε, πιο χαρακτηριστικό από τα υπόλοιπα, είναι τραγούδι που αναδεικνύει σταρ κι αναδεικνύει την Λέιντι Γκάγκα η οποία θα φύγει τελικά με Οσκαρ κι αυτό θα είναι του τραγουδιού κι όχι της ηθοποιίας. Όπως είχε γίνει και με την Μπάρμπρα Στρέηζαντ στο δικό της «αστέρι γεννιέται» που έφυγε με το Οσκαρ σύνθεσης τραγουδιού με το «EVERGREEN»- ωστόσο η Μπαρμπρα δεν είχε προταθεί εκεί για ηθοποιία. Κι όχι δεν είχε προταθεί αλλά ήταν η ΜΟΝΗ σε αυτό το ρόλο που δεν είχε πάρει υποψηφιότητα (σε αντίθεση με την Τζάνετ Γκέινορ το 1938, την Τζούντι Γκάρλαντ το 1955 και τη Λέιντι Γκάγκα τώρα).