Το κοστούμι βρίσκεται σε άμεση συνάρτηση με το χρώμα της ταινίας που επιλέγει ο υπεύθυνος σκηνογραφίας κι από εκεί και μετά αυτονομείται αφού πρόκειται για εντελώς ανεξάρτητη δουλειά που υπακούει όμως στους κανόνες στους οποίους υπακούουν όλοι οι συντελεστές μιάς ταινίας.
Τουλάχιστον έτσι αποφασίστηκε στη δεκαετία του 40 κι ο κλάδος αυτονομήθηκε εντός Ακαδημίας ως ξεχωριστό βραβείο στην απονομή του 1949.
Ως τότε, είχαν πέσει μερικά «θύματα» της ενδυματολογίας που δεν τιμήθηκαν με Οσκαρ διότι το Οσκαρ κοστουμιών ακόμα δεν υπήρχε. Νο 1 θύμα, το «Οσα παίρνει ο άνεμος» κι ο ενδυματολόγος Γουόλτερ Πλάνκετ. Νο 2 θύμα, στη μαυρόασπρη κατηγορία η «Τζίλντα» κι ο ενδυματολόγος Ζαν Λουί.
Τα κοστούμια χωρίζονταν ως και την απονομή του 1967 σε δύο κατηγορίες χωριστές, του έγχρωμου και του μαυρόασπρου. Εξαιρέσεις το 1958 και 1959 όπου το μαυρόασπρο έμεινε εκτός κατόπιν απόφασης του κλάδου των ενδυματολόγων διότι δεν επισημάνθηκαν ενδιαφέροντα ευρήματα. Από το 1968 και μετά υπάρχει μια ενιαία πεντάδα, όπως ισχύει και για τη φωτογραφία και για τη σκηνογραφική διεύθυνση.
ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ για το ΟΣΚΑΡ ΚΟΣΤΟΥΜΙΩΝ είναι:
- THE GRAND BUDAPEST HOTEL- Μιλένα Κανονέρο
Προιστορία στα Οσκαρ: ΤΡΙΑ Οσκαρ έχει πάρει η ΙΤΑΛΙΔΑ ενδυματολόγος που έχει ως έδρα της το Λονδίνο κι είναι ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΝ ΖΩΗ ΚΟΡΥΦΑΙΕΣ. Το πρώτο της Οσκαρ ήταν σε νεαρή ηλικία, το 1976, σε συνεργασία με την Σουηδή Ούλα-Μπριτ Σόντερλουντ (η οποία πέθανε νεότατη στα 42 της χρόνια το 1985) για το θρυλικά κοστούμια του «ΜΠΑΡΥ ΛΥΝΤΟΝ». Το δεύτερο το πήρε το 1982 για το «ΟΙ ΔΡΟΜΟΙ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ» όπου «ανάστησε» την Ολυμπιάδα του 1924. Το τρίτο το πήρε το 2007 για την «ΜΑΡΙΑ ΑΝΤΟΥΑΝΕΤΑ» όπου ανέδειξε την αναίδεια του πλούτου των Βερσαλλιών.
Η φετινή είναι η 9η υποψηφιότητα της.
Εχει προταθεί επίσης για τις ταινίες: «Πέρα από την Αφρική» (1986- το έχασε από την Γιαπωνέζα Εμι Ουάντα για το «Ραν» του Κουροσάβα), «Tucker» (1989- το πήρε δεύτερη συνεχόμενη χρονιά ο Τζέιμς Ατσεσον για τις «Επικίνδυνες σχέσεις»), «Ντικ Τρέισι» (1991- το πήρε η συμπατριώτισσα της Φράνκα Σκουαρτσαπίνο για τον γαλλικό «Συρανό»), «Τίτος Ανδρόνικος» (2000- το έχασε από την Λίντι Χέμινγκ για το «Η παράσταση μιάς ζωής» του Μάικ Λι), «Επιχείρηση Περιδέραιο» (2002- το πήρε η Κάθριν Μάρτιν στο «Μουλέν Ρουζ»)
Ενδυματολογική Ταυτότητα: Το απόλυτα καλό γούστο με κυρίαρχο χρώμα το μωβ ντύνει τους σουρεαλιστικούς χαρακτήρες του Γουές Αντερσον κι αναβιώνει την μεσοπολεμική ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΑΚΗ πολυτέλεια.
- ΕΜΦΥΤΟ ΕΛΑΤΤΩΜΑ (Inherent vice)- Μαρκ Μπρίτζες
Προιστορία στα Οσκαρ: Νικητής του ΟΣΚΑΡ 2012 για το «ΤΗΕ ARTIST»
Η φετινή είναι η δεύτερη υποψηφιότητα του.
Ενδυματολογική Ταυτότητα: Τα κοστούμια του είναι αυτά που δίνουν ατμόσφαιρα 70ς στην ταινία και ζωντανεύουν ενδυματολογικά την Καλιφόρνια της εποχής εκείνης. Το έργο δεν είναι από τη φύση του «κοστουμέ», ο ενδυματολόγος το πετυχαίνει και χαρίζει μια υποψηφιότητα στον εαυτό του και στην ταινία.
- ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΤΟΥ ΔΑΣΟΥΣ (Into the woods)- Κολίν Ατγουντ
Προιστορία στα Οσκαρ: Η άλλη ΚΟΡΥΦΑΙΑ ΕΝ ΖΩΗ (υπάρχει και μια τρίτη που δεν έχει προταθεί φέτος, η Σάντυ Πάουελ) έχει κι αυτή ΤΡΙΑ Οσκαρ, όπως η Κανονέρο αλλά δύο υποψηφιότητες παραπάνω- η φετινή είναι η ενδέκατη..
Τα ΟΣΚΑΡ της είναι το 2003 για το «ΣΙΚΑΓΟ», το 2006 για τις «ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΜΙΑΣ ΓΚΕΙΣΑΣ» και το 2011 για το «Η ΑΛΙΚΗ ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΤΩΝ ΘΑΥΜΑΤΩΝ» (του Τιμ Μπάρτον)
Οι άλλες υποψηφιότητες είναι : «Μικρές κυρίες» (1995- το χάνει από την Λίζι Γκάρντινερ και τον Τιμ Τσέιπελ για το «Οι περιπέτειες της Πρίσιλα, βασίλισσας της ερήμου»), «Η αγαπημένη» (1999- το χάνει από τη Σάντυ Πάουελ στον «Ερωτευμένο Σαίξπηρ»), «Ο μύθος του ακέφαλου καβαλάρη» (2000- το παίρνει η Λίντυ Χέμινγκ για το «Η παράσταση μιάς ζωής»), «Lemony snickets» ( 2005-το χάνει δεύτερη φορά από τη Σάντυ Πάουελ για το «Aviator»), «SweenyTodd» (2008- το παίρνει η Αλεξάντρα Μπερν για το «Ελίζαμπεθ: Τα χρυσά χρόνια»), «Nine» (2010- το χάνει τρίτη φορά από τη Σάντυ Πάουελ στο «Young Victoria»), «Η Χιονάτη κι ο κυνηγός» (2013- το παίρνει η Ζακλίν Ντούραν για την «Αννα Καρένινα»)
Ενδυματολογική Ταυτότητα: Τα κοστούμια –εμβλήματα των τεσσάρων διασήμων παραμυθιών των αδερφών Γκριμ τα έχει επεξεργαστεί με ένα τόνο πιο «σκοτεινό» ώστε να εναρμονίζονται αισθητικά με το δάσος αλλά να υπενθυμίζουν και την ταυτότητα τους.
- MALEFICENT- Αννα Σέπαρντ
Προιστορία στα Οσκαρ: Τρίτη υποψηφιότητα, χωρίς νίκη ως τώρα
Οι δύο προηγούμενες ήταν για τη «Λίστα του Σίντλερ» το 1994 όπου το έχασε από την Γκαμπριέλα Πεσκούτσι στα «Χρόνια της αθωότητας» κι η δεύτερη ήταν το 2003 με τον «Πιανίστα» όπου το πήρε η Κολίν Ατγουντ για το «Σικάγο».
Ενδυματολογική Ταυτότητα: Όπως βλέπουμε από τις προγενέστερες υποψηφιότητες, η φετινή δουλειά της Αννα Σέπαρντ προκαλεί τον θαυμασμό για την ίδια αλλά και για εκείνους που την κάλεσαν. Μία ενδυματολόγος ειδικευμένη στο εντός Πολωνίας Ολοκαύτωμα, όπως δείχνουν τα δύο προηγούμενα φιλμ, καλείται να ντύσει ένα παραμύθι με επίκεντρο την Αντζελίνα Τζολί σε ρόλο μάγισσας, να ντύσει εντυπωσιακά και τη σταρ. Κοστούμια παραμυθιού κάνει με κυρίαρχο το μαύρο κοστούμι της κακιάς μάγισσας που φορά η σταρ το οποίο γίνεται έμβλημα κι αφίσα της ταινίας κι είναι ό, τι αξίζει να θυμάται κανείς από αυτή την ταινία που την προσπέρασαν και οι μακιγιέρ και οι ειδικοί των οπτικών εφφέ κι ασχολήθηκαν μόνο οι ενδυματολόγοι κυρίως γι αυτό το ευφάνταστο κοστούμι.
- Ο ΚΥΡΙΟΣ ΤΕΡΝΕΡ (MrTurner)- Ζακλίν Ντούραν
Προιστορία στα Οσκαρ: Ενδυματολόγος του Τζο Ράιτ έχει μαζί του τρεις υποψηφιότητες κι ένα ΟΣΚΑΡ για την «ΑΝΝΑ ΚΑΡΕΝΙΝΑ» το 2013. Οι υποψηφιότητες ήταν στο «Περηφάνια και προκατάληψη» (2006- που το έχασε από την Κολίν Ατγουντ στις «Αναμνήσεις μιάς γκέισας») και στην «Εξιλέωση» (2008- το πήρε η Αλεξάντρα Μπερν για το «Ελίζαμπεθ: Τα χρυσά χρόνια»
Ενδυματολογική Ταυτότητα: Στην τέταρτη υποψηφιότητα και μετά τη νίκη της καλείται από τον Μάικ Λι να δώσει ενδυματολογική προέκταση στους πίνακες του ζωγράφου Τζ. Τέρνερ και προτείνεται για το Οσκαρ μαζί με τους άλλους αισθητικούς συνεργάτες, τον διευθυντή φωτογραφίας και τη σκηνογράφο. Τα κοστούμια της λειτουργούν ως προέκταση κι αντίστιξη του λαού και της αριστοκρατίας στην αισθητική των πινάκων.
ΠΡΟΒΛΕΨΗ: Από ό, τι φαίνεται η Μιλένα πάει για το Νο 4- «The Grand Budapest Hotel» για το οποίο πήρε και το βραβείο του Σωματείου Ενδυματολόγων.