Το κινηματογραφικό τραγούδι έχει να κάνει με τη θέση που κατέχει μέσα στο έργο, είτε τη στιγμή που ακούγεται είτε με το τι εκφράζει. Μπορεί να ακούγεται στο φινάλε και να συμπυκνώνει όλη την αίσθηση, μπορεί να μπαίνει στην αρχή και να μας βάζει σε κλίμα είτε νοηματικό είτε αισθητικό, μπορεί να είναι μέσα στη δράση, μπορεί να είναι μέρος ενός συνολικού σκορ οπότε σε αυτή την περίπτωση να πηγαίνει μαζί με το όλο σκορ, μπορεί πάλι μέσα από το σκορ κάποιο τραγούδι να αυτονομείται είτε ως θέση είτε ως χρήση από τον σκηνοθέτη είτε κι ως μελωδία από το συνθέτη αλλά κι ως περιεχόμενο από το στιχουργό, και τότε μέσα από το συνολικό διακρινόμενο σκορ, να αυτονομείται κι ένα τραγούδι με την καθοριστική σημασία του.
Κάπως έτσι θα εξετάσουμε τα 5 φετινά υποψήφια και το πως έφτασαν αυτά στον τελικό διεκδικώντας την ψήφο όχι μόνο των συνθετών - στιχουργών που τα υπέδειξαν αλλά ΟΛΩΝ των Καλλιτεχνών των κινηματογραφικών ειδικοτήτων.
ΥΠΟΨΗΦΙΟΤΗΤΕΣ
- «Be alive» από το «Η ΜΕΘΟΔΟΣ ΤΩΝ ΓΟΥΙΛΙΑΜΣ»- Μουσική και στίχοι Ντίξον και Μπιγιονσέ Νόουλς Καρτερ
ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ ΣΤΑ ΟΣΚΑΡ: Πρώτη υποψηφιότητα και για την Μπιγιονσέ και για τον Ντίξον
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ: Στο φινάλε της ταινίας μπαίνει το τραγούδι της Μπιγιονσέ κι εκφράζει το πνεύμα του τι είδαμε αλλά και του τι συνεχίστηκε αφού μας δείχνει κι εικόνες από την εξέλιξη των αληθινών χαρακτήρων Σαν μπαλάντα αλλά ροκ αποχρώσεων, που δυναμώνει καθοδόν καθώς εκφράζει το πείσμα της οικογένειας και βασικά του πατέρα να δει τις κόρες του πρωταθλήτριες σε πείσμα των αντιξοοτήτων. Είναι κανονική «επιτομή»
- «Dos Oruguitas» από το «ENCANTO» (Ενκάντο, ένας κόσμος μαγικός)- Στίχοι και μουσική Λιν-Μανουέλ Μιράντα
ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ ΣΤΑ ΟΣΚΑΡ: 2η υποψηφιότητα για τον Λιν Μανουέλ Μιράντα, είχε προταθεί και το 2017 για το τραγούδι «How far I’ll go» από το φιλμ «Moana»
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ: Εξίσου ενδιαφέρουσα με το ίδιο το τραγούδι είναι κι η περίπτωση του δημιουργού του, του Λιν Μανουέλ Μιράντα, ο οποίος είναι σκηνοθέτης, χορογράφος και τραγουδοποιός των θεατρικών μιούζικαλ, περνά και στον κινηματογράφο ως ανανεωτής του είδους (δική του σκηνοθεσία είναι το «Tick..Tick…Boom» με υποψηφιότητα για Οσκαρ στον πρωταγωνιστή Αντριου Γκάρφηλντ αλλά και στο μονταζ ) και ο ίδιος για την ώρα διακρίνεται ως συνθέτης τραγουδιών, όχι σε δικές του σκηνοθεσίες. Το τραγούδι «Dos Oruguitas» είναι τραγούδι μιούζικαλ, με την πλήρη δομή ενός τέτοιου, είναι μπαλάντα κιθάρας, κάπου η μελωδία της ανιχνεύει ψήγματα κι από «Εβιτα», ακούγεται μετά τη μέση του έργου κι ουσιαστικά είναι μια σκηνή flash-back που εξηγεί την ερωτική γνωριμία της γιαγιάς όταν ήταν νέα και τα όσα αφορούν στην ηρωίδα και τις ελλιπείς μαγικές ιδιότητες της. Το ερμηνεύει ο Κολομβιανός Σεμπαστιάν Γιάτρα με φωνή που ταιριάζει σε μπαλάντες
- «Down to joy» από το «BELFAST»- μουσική και στίχοι Βαν Μόρισον
ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ ΣΤΑ ΟΣΚΑΡ: Πρώτη υποψηφιότητα
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ: Παιδί-έμβλημα του Μπέλφαστ κι ο Βαν Μόρισον, έγινε στην ουσία ηχητική μπάντα όλhw της ταινίας και σε συνδυασμό με το υπόλοιπο sound mixing, έδωσε στην ταινία υποψηφιότητα Οσκαρ και για τον Ηχο. Εκτός από τη σειρά τραγουδιών που ακούγονται στη διάρκεια του φιλμ και χωρίζουν την ταινία σε κεφάλαια, ο Κένεθ Μπράνα διάλεξε αυτό εδώ ως σημαίνον για το άνοιγμα της ταινίας, ως τραγούδι εισήγησης στο Μπέλφαστ. Όπως ξεκινά από το έγχρωμο Σήμερα και περνά το φράκτη του μαυρόασπρου Χτες , όπου κι ολοκληρώνεται. Μια ροκ μπαλάντα καθαρόαιμος Μόρισον, η οποία αποτελεί επεξεργασία και τελειοποίηση ενός άλλου τραγουδιού του καλλιτέχνη εκείνης της εποχής και μάλιστα περίμεναν τη διαιτησία των τραγουδοποιών για να δουν αν η Ακαδημία θα το δεχθεί ως original τραγούδι όπως διατεινόταν ο σκηνοθέτης Κένεθ Μπράνα. Τελικά, το δέχτηκαν, η διαιτησία το έκρινε ως original
- «No time to die» από το «ΝΟ ΤΙΜΕ ΤΟ DIE»- Μουσική και Στίχοι Μπίλυ Ελις και Φινέας Ο’ Κόνel
ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ ΣΤΑ ΟΣΚΑΡ: Πρώτη υποψηφιότητα και για την Μπίλυ και για τον Φινέας, δύο νεαρότατα παιδιά
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ: Μαζί με το βραβευμένο με Οσκαρ «Writing’s on the wall» από το «SPECTRE»,είναι το πιο ωραίο «μινόρε» τραγούδι τίτλων ταινίας Τζέημς Μποντ. Και δεν είναι τυχαίο. Και τα δυο τραγούδια, αυτών των δυο τελευταίων ταινιών εξέφραζαν μουσικά αυτό που σηματοδοτούσαν οι ταινίες περί του ήρωα 007 και του προς τα που βαδίζει.. Μελαγχολική μπαλάντα, ερωτεύσιμη, που ερμηνεύεται κι αισθησιακά από την Μπίλυ Ελις
- «Somehow you do» από το «FOUR GOOD DAYS» Στίχοι και Μουσική Νταϊαν Γουόρεν.
ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ ΣΤΑ ΟΣΚΑΡ: Η Νταϊαν Γουόρεν είναι , όπως έχω γράψει και πέρσι, κάτι χειρότερο από Γκλεν Κλόουζ της κατηγορίας «Τραγουδιού». Το έχει χάσει 12 φορές κι η φετινή είναι η 13η υποψηφιότητα της. Ευελπιστεί,, πάντως, κοιτάζοντας τον Ηχολήπτη Κέβιν Ο’ Κόνελ, που το κέρδισε με την 21η υποψηφιότητα του ή τον συνάδελφο της Ράντυ Νιούμαν που το πήρε με τη 16η καιμετα του ήρθε και δεύτερο. Υπενθυμίζω τις προηγούμενες: «Nothing gonna stop us now» (από το «Μανεκέν»- 1988), «Because you loved me» (από το «Υπόθεση πολύ προσωπική»- 1997), «How do I live» (από το «Con Air»-1998), «I don’t want to miss a thing»(από το «Αρμαγεδών»- 1999), «Music of my heart» (από το «Μια τρυφερή σχέση»- 2000), «There we’ll be» ( από το «Περλ Χάρμπορ»- 2002), «Grateful» (από το «Beyond the lights»- 2015), «Til it happens to you» από κοινού με τη Λαίδη Γκάγκα (από το ντοκυμαντέρ «The hunting ground»-2016), «Stand up for something» (από το «Marshall»- 2018), «I’ll fight» (από το «RBG»- 2019), «I’m standing with you» (από το «Breakthrough»- 2020), «Io si» (από το «Η ζωή μπροστά σου», με συνεργάτες τη Λάουρα Παουζίνι και τον Νικολό Αλιάρντι-2021)
TAYTOTHTA KATΗΓΟΡΙΑΣ: Χαρακτηριστικό είδος μπαλάντας που γράφει η Νταϊαν Γουόρεν και που ελπίζει ότι κάποια από αυτές θα της φέρει κάποια στιγμή και το Οσκαρ. Πάντως είναι καλλιτέχνης με υπογραφή. Το τραγούδι έρχεται στο φινάλε , είναι τραγούδι φινάλε κι αναχώρησης ή μάλλον…διαδρομής, το ερμηνεύει η Ρήμπα Μακ Εντάιρ και συνυπογράφει όλη την ταινία η οποία είναι ένα συναισθηματικό δράμα πάνω στη σχέση μάνας-κόρης-ναρκωτικών με Γκλεν Κλόουζ και Μίλα Κούνις. Το τραγούδι παίρνει τα εύσημα για όλη την ταινία.
EN KATAKΛΕΙΔΙ: Όπως είδαμε, όλα τα τραγούδια έχουν κάτι να πουν για την ταινία τους. Το Θέμα είναι τι έχουν να πουν και για τους κλάδους τους. Οι Μουσικοί ακόμα δεν έχουν μιλήσει από το Σωματείο τους. Της Μπιγιονσέ το τραγούδι από το «Μέθοδος των Γουίλιαμς» έχει να πάρει μαζί του Σεναριογράφους, Ηθοποιούς και μοντέρ, ηθοποιούς όμως έχει και το τραγουδι του Encanto» να πάρει με όλη αυτή τη γλυκιά υπενθύμιση των μιούζικαλ. Ηχολήπτες, οπτικά εφφέ αλλά και άλλοι κλάδοι του λεγόμενου «τεχνικού» έχουν να πάνε με το «no time to die», όμως σε σεναριογράφους και σκηνοθέτες τρεφει ελπίδες για κύρια βαση το «down to joy» του Βαν Μόρισον, είναι τόσο…… “Belfast”… Της δε Νταϊαν Γουόρεν θα συναγωνιστεί της Μπιγιονσέ για το ποιό από τα δύο κάνει το καλύτερο «κλείσιμο».