Δυο είναι οι βασικοί πόλοι στο ξεκίνημα. Κι οι δυο έχουν να κάνουν με τις γυναικείες προσωπικότητες που εχουν αναλάβει τους ρόλους. Η μία είναι η ΝΤΕΜΙ ΜΟΥΡ, η άλλη είναι η ΚΑΡΛΑ ΣΟΦΙΑ ΓΚΑΣΚΟΝ.  Ως προς τη Γκασκόν, αφήστε όλα τα άλλα που δημοσιεύονται, αυτά τα φτιάχνουν οι p.r γύρω από την Ακαδημία, υπόθεση PUBLICITY,  ακριβό προϊόν το Oscar, πρέπει να πουληθεί κι αναλόγως. .Ο κανόνας της διαφλήμισης.  κάθε χρόνο ανακαλύπτεται κι ένα σκάνδαλο σχετικό με κάποιο πρόσωπο , κάποιας ταινίας .Το οποίο δεν έχει αποκαλυφθεί, σε κανένα από τα άλλα fora, από τα οποία περνουν οι ταινίες. Ούτε στις Κάνες ούτε στις Βενετίες ούτε στα BAFTA ούτε στα «Σεζαρ», ούτε στα Ευρωπαϊκά,  ούτε καν σε αυτές τις «Χρυσές Σφαίρες». Μόνο στο μηνα του Oscar γίνονται αυτά. Διότι κάποιος διογκώνει, ή κατασκευάζει, πουλάει. Ακόμα και γι την Τεχνητή Νοημοσύνη έχουν κάνει θέμα καποιοι προφανως ακινηματογράφητοι που λένε για την «Εμίλια Πέρεζ» και για το «Brutalist» αγνοώντας , εξού κι ακινηματογράφητοι, πως οι ταινίες αυτές ερχονται από τα δυο μεγαλύτερα Φεστιβαλ. Και με βραβεία. Κάνες η πρώτη, Βενετία με βραβείο σκηνοθεσίας η δεύτερη. Στα Oscar θυμήθηκαν να πουν «μα δεν είναι δυνατόν», «πρόκειται περί απάτης» κλπ,στη Βενετία και στις Κάνες δεν είπαν ούτε εγραψαν τίποτα σχετικό…. Εν τω μεταξύ η ταινία για την οποία υπάρχει τεχνητή  νοημοσύνη κι έχει προταθεί ακριβως για Oscar περί αυτού, είναι το “Alien Romulus» που έχει προταθεί για Oscar στα οπτικά εφφέ, όπου παίζει, με ρόλο κανονικά, ο εδώ και χρόνια πεθαμένος Ιαν Χολμ, που έπαιζε στο πρώτο «Αλιεν»…

Προσπερνάμε λοιπόν τις αηδίες και μπαίνουμε στην ουσία, στις συζητήσεις που γίνονται εκεί. Επι κινηματογραφιστών και κινηματογραφικών παραγόντων. Κι επανερχόμαστε στο star performance που καθορίζει τη γυναικεία πρωταγωνιστική ερμηνεία της χρονιάς, ως κατηγορία.

Από τη μια είναι η ΣΟΦΙΑ ΚΑΡΛΑ ΓΚΑΣΚΟΝ.  Εδώ έχουμε νέα διαπλάτυνση οριζόντων, την ενσωμάτωση των διεμφυλικων ηθοποιών. Η Γκασκόν, τέτοια περίπτωση , παίζει έναν αναλογο ρόλο. Στην «ΕΜΙΛΙΑ ΠΕΡΕΖ». Με άλλα λόγια, αυτή τη στιγμή, τόσο η ηθοποιία όσο και το ρεπερτόριο διανθίζονται με νέο είδος ηθοποιών, που θα διευρύνουν τα όρια του Συστήματος,  θα φέρουν και νέους ρόλους στη δραματουργία, όπως έγινε με τους κωφάλαλους που άνοιξαν κι εκείνοι διάπλατα τους ορίζοντες , έφεραν νέους ρόλους, νέους χαρακτήρες στο ρεπερτόριο και διεύρυναν τα όρια της ηθοποιίας, ενσωματώνοντας και την νοηματική.  Η Γκασκόν αυτή τη στιγμή είναι εδώ πρωτοπόρος. Πάνω στην προσωπικότητα της έχει γραφτεί και διαμορφωθεί ρόλος. Και μαλιστα ο σκηνοθετης της ο Ζακ Οντιαρ, της κάνει και δωράκι, την εισαγωγική σκηνή του ρόλου της, όταν ακόμα είναι άντρας , με γενειάδα αλα Τσε, και χρησιμοποιεί την ίδια κι όχι αντικαταστάτη.

Η αντίπαλη περίπτωση, είναι κάτι διαφορετικό αλλά και στα βάθος του παρόμοιο. Είναι το star performance από σταρ. Είναι η ΝΤΕΜΙ ΜΟΥΡ στο «SUBSTANCE». Σταρ, σε πετυχημένες ταινίες, με τη ίδια σε καλούς ρόλους αλλά και  διακοσμητικού χαρακτήρα, να επισκιάζεται από την Τζουλια Ρόμπερτς στο αναλογο, στα χρόνια εκείνα. Για την τελευταία, οι ευκαιρίες ρόλων για ωρίμανση του star performance, ήρθαν νωρίτερα. Στη Μουρ άργησαν, έμεινε για μεγάλο διαστημα παροπλισμένη. Με το «SUBSTANCE» γίνεται  επαναφορά κι επισήμανση. Το star performance βραβεύεται συνήθως αργά. Κι ο Τζων Γουεην κι ο Πολ Νιούμαν κι η Τζόαν Κρωφορντ και πάνω από ολους η Ελίζαμπεθ Τέιλορ στο πρώτο της Oscar χρειάστηκαν ρόλους και χρόνια, ώστε να κατατεθεί μεσα από τους ρόλους και τους καλούς σκηνοθέτες η ωρίμανση και προπάντων ο ΕΜΠΛΟΥΤΙΣΜΟΣ της star προσωπικότητας. Η Μουρ παίζει  κάτι σαν την τρανς της Γκασκόν αλλά στα δικά της πλαίσια: Μια γυναίκα που μεταξυ 5Ο και 60  ηλικία, σταρ λαμπερη του σινεμά, εξακολουθεί να είναι νεα κι ωραία χαρη στις διαφορες επεμβάσεις, όμως το άκαρδο καναλι, την πετάει εξω επειδή θέλει κάποια νεότερη. Και τότε εκείνη κατασκευάζει μια ρεπλίκα. Αυτό που βοηθά τη Μουρ είναι ότι το έργο το εμπνεύστηκε και το δημιούργησε Γυναίκα,  και μάλιστα Γαλλίδα, και συνεπώς όλο αυτό απόκτησε μια άλλη παράμετρο, ενέταξε τη Μουρ ως ενσαρκώτρια του πονήματος  κι αυτό για τη Μουρ ήταν ο εμπλουτισμός της κινηματογραφικής προσωπικότητας που της έλειπε για την αναγνώριση.
ΟΜΩΣ…ΟΜΩΣ..ΟΜΩΣ. Πάντα υπάρχει ένα «όμως’..Αυτο το έχω διδαχτεί από τα πρώτα μου χρόνια στη δημοσιογραφία γενικώς και στην κριτική ειδικώς. Το «όμως» έχει να κάνει με το ότι , κακά τα ψέματα, κι οι δύο του star performance, κι η Μουρ κι η Γκασκόν, παίζουν με απωθητικές καταστάσεις. Στις οποίες κάποιοι ενοχλούνται κι αισθητικά. Στης Μουρ, ας πούμε , το τελευταιο κομμάτι, με εκείνο το μακιγιαζ της τερατογέννεσης, είναι ακρως απωθητικό. Βέβαια η σκηνοθετης, η Κοραλί Φαρζεατ, βρίσκει ένα τρόπο να το απομακρύνει και να το απομονώσει απ΄την ηθοποιό κι ας υποτίθεται ότι σεναριακά την αφορα. Με άλλα λόγια, τα απωθητικά στοιχεία των ταινιών και των ρόλων, αρκούν για να αφαιρέσουν ψηφους κι από τη μία κι από την άλλη.

Υπερ τίνων;

Ερχόμαστε λοιπόν σε δύο που καραδοκούν με εντελώς αντίθετα πράγματα. Η μία είναι η Βραζιλιάνα ΦΕΡΝΑΝΤΑ ΤΟΡΕΣ στο «ΕΙΜΑΙ ΑΚΟΜΑ ΕΔΩ». Το οποίο είναι υποψήφιο και στη Διεθνή Ταινία αλλά και στην Καλύτερη. Σε αυτή την περίπτωση, με απουσία του έργου από τις πεντάδες Σκηνοθεσίας ή Σεναρίου έρχεται η ηθοποιός να το πιστωθεί, να δικαιολογήσει το που οφείλεται η αναγνωριση του εργου. Στην ίδια! Η οποία ερμηνεύει έναν άνθρωπο, ένα καθημερινό άνθρωπο, κι όχι τις εξτρημ και γκροτεσκ καταστάσεις των άλλων δυο, μια γυναίκα αγωνίστρια της ζωής, με ανάταση χαρακτηρα που αντιπαρέρχεται τη χούντα της Βραζιλίας και την εξαφάνιση του συλληφθέντος συζύγου μέσα από τον ακτιβισμό και τη μόρφωση, δίνοντας πνοή στα πέντε παιδιά της. Σεναριογράφοι και Σκηνοθετες  θα σταθούν στο πλευρό της. Όμως, κι εδώ υπάρχει το «όμως». Το παίξιμο της είναι ρεαλιστικό, είναι αληθινό, είναι λιτό, είναι ανθρώπινο, του λείπει όμως ένας εσωτερικός παλμός, αυτό που λέμε γοητεία της υποκριτικής. Η οποία , καλό είναι να υπάρχει, ακόμα και στην απόλυτο ρεαλισμό. Εδω θα αφαιρεθούν ψήφοι από μεριάς ηθοποιών και σίγουρα ενδυματολόγων ή μακιγιέρ, όμως, θα πάρει σταυρούς από τους casting directors, καταρχάς κι ως επιλογή .

Ως επιλογή, όμως, υπάρχει κι η άλλη. Κι είναι και πολύ σοβαρή επιλογή, απέναντι στη Μουρ και την Γκασκόν, κι είναι και νεαρή κι ολόφρεσκια και το star performance  μπορεί εδώ να δωσει άλλη απάντηση, του «ένα αστέρι γεννήθηκε», όπως είχε γίνει με την Ωντρεϋ Χέπμπορν και να είναι αυτή που θα αφήσει τις άλλες σύξυλες.  Μιλώ για την ΜΙΚΥ ΜΑΝΤΙΣΟΝ, η οποία έρχεται κι από ταινιάρα υψηλων διεκδικήσεων, την «ΑΝΟΡΑ» που θεωρείται καλύτερη κι απ΄την «Εμιλια Περεζ» , τουλάχιστον από τα βαριά σωματεία Σκηνοθετών, Παραγωγών, Σεναριογράφων (βάλτε και τον «Χρυσό Φοίνικα» των Κανών)κι επιπλέον το κορίτσι έχει βραβευτει στα BAFTA, άρα έχει σε σημαντικό βαθμό τις ψήφους των Βρετανών μελών της Αμερικάνικης Ακαδημίας. Δεν είναι Εγγλέζα, Αμερικάνα είναι,  δεν τους έχει για πατριωτικούς  σωβινιστικούς λόγους αλλά για κινηματογραφικούς, επειδή εκεί η ερμηνεία της άρεσε περισσότερο από των υπολοίπων. Κι εδώ όντως, αυτή τη στιγμή μπορεί να έχει μετατοπιστεί η μονομαχία και να είναι Μάντισον εναντίον Μουρ. Η Μάντισον εκτός από τα μελη των κραταιων Σωματείων που είναι στην Ακαδημία, θα παρει σύσσωμους και τους μοντέρ διότι το παίξιμο της  τελεί στην ταινία υπό την υψηλή φροντίδα του μοντάζ, το οποίο το έχει κάνει ο ίδιος ο σκηνοθέτης της, ο Σων Μπέηκερ..

Μένει η Πέμπτη της υπόθεσης, που είναι κι η μόνη από τις πέντε που έχει ξαναπροταθεί (το 2020 για την «Χάριετ»- σε δράμα). Και να μην την προσπερνούν διότι η ΣΥΝΘΙΑ ΕΡΙΒΟ στο «WICKED» με τη φωνή της κατά βαση αλλά και τη δραματικότητα που εχει δείξει και στις πρόζες ότι διαθέτει, κάνει μια ερμηνεία που θυμίζει ότι δεν έχει δοθεί Oscar ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ για ΜΙΟΥΖΙΚΑΛ σε ΑΦΡΟ-ΑΜΕΡΙΚΑΝΑ. Διότι δεν υπήρχαν κι οι αναλογες ευκαιρίες.  Κι η  Ερίβο έχει πάρει όλα τα ευσημα για το πως παίζει το μιούζικαλ. Κι επίσης, όταν το 1955 για πρώτη φορά μπήκε υποψήφια Αφρο-Αμερικάνα σε Α’ ΡΟΛΟ, η Ντόροθυ Ντάντριντζ,  γενικώς η πρώτη ‘α ρόλου,  και ειδικώς ότι ήταν για μιούζικαλ ,για την «Κάρμεν Τζόουνς» του Οττο Πρέμινγκερ. Και συζητιέται ακόμα.  Και να σκεφτεί κανείς ότι εκείνη είχε και κάποια ντουμπλαρίσματα. Η Ερίβο έχει κι όλη τη φωνή δικιά της. Αυτό θα εξαρτηθεί από το πόσο  επί της καταστάλαξης κα του αποστάγματος έχει γοητεύσει συνολικά το «WICKED» ώστε να πάρει η ερμηνεύτρια στήριξη από πολλούς κλάδους.

Προς τα που θα γείρει η πλάστιγγα από τους κοντα 10 χιλιάδες ψηφοφόρους όλων των ειδικοτήτων; Μελετήστε τα παραπάνω και φανταστείτε…

YΓ. Το ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΗΘΟΠΟΙΩΝ πρόκρινε ΝΤΕΜΙ ΜΟΥΡ