Supporting τον λένε στα αγγλικά κι είναι ο πιο ΣΩΣΤΟΣ όρος διότι στα ελληνικά αυτό του «β’ ρόλου» κουμπώνει πολλούς επειδή το θεωρούν «υποτιμητικό» κι από μια άποψη είναι! Ως όρος.
Ο supporting είναι αυτό που ορίζει αγγλικά η λέξη «στηρικτικός». Είναι αυτός που στηρίζει τον leading actor, τον πρωταγωνιστή.
Και τα κριτήρια βράβευσης ανάμεσα σε leading και supportingδιαφέρουν μια κι εξετάζονται άλλα πράγματα όπως το «πόσο στήριξε», «αν έκλεψε παράσταση», «αν αναδείχτηκε μέσα από ένα σύνολο» και με τι τρόπο. Στον φετινό β’ γυναικείο υπάρχουν και περιπτώσεις «μπερδέματος» κατά πόσο είναι supportingένας ρόλος όταν εμφανίζεται σχεδόν σε όλη τη διάρκεια της ταινίας αλλά αυτά θα τα εξηγήσουμε όταν ανοίξουμε το σχετικό κεφάλαιο.
ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ ΓΙΑ ΤΟ ΟΣΚΑΡ Β’ ΑΝΔΡΙΚΟΥ ΡΟΛΟΥ ΕΙΝΑΙ:
- ΚΡΙΣΤΙΑΝ ΜΠΕΗΛ «ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΣΟΡΤΑΡΙΣΜΑ» (The big short)
ΠΡΟΙΣΤΟΡΙΑ στα ΟΣΚΑΡ: ΝΙΚΗΤΗΣ του ΟΣΚΑΡ Β’ ρόλου το 2011 για την ταινία «THE FIGHTER», αυτή είναι η τρίτη του υποψηφιότητα. Είχε προταθεί και το 2013 στην κατηγορία Α’ ρόλου για το «Οδηγός διαπλοκής» κι είχε χάσει.
Ο ΡΟΛΟΣ. Υποδύεται , με σαρκαστικό τρόπο, ένα «παίκτη» του Χρηματιστηρίου, από αυτούς που ενεπλάκησαν στη Χρεωκοπία του 2008 που οδήγησε στην οικονομική κρίση που ζούμε.
ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΟ ΕΠΙΤΕΥΓΜΑ: Ο Κρίστιαν Μπέηλ αναδεικνύεται μέσα από ένα σύνολο χαρακτήρων , όπου τέσσερις εξ αυτών είναι βασικότεροι από τους άλλους και για τον καθένα υπάρχει μια «νύξη», πάνω σε αυτό που καλείται να παίξει. Είναι νύξεις πάνω στο τι εκπροσωπούν στο Σύστημα. Ο Μπέιλ δουλεύει πάνω στη νύξη του «ευφυούς» που στο τέλος ξεγελιέται και πάνω εκεί φτιάχνει το ρόλο του στον οποίο δίνει και μικρές πινελιές άγχους. Τον ξεχώρισαν από τους άλλους ως αυτόν που πήρε «πρωτοβουλίες»
- ΤΟΜ ΧΑΡΝΤ Υ «Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ» (The revenant)
ΠΡΟΙΣΤΟΡΙΑ στα ΟΣΚΑΡ: Πρώτη του υποψηφιότητα
Ο ΡΟΛΟΣ: Είναι ο «κακός» του έργου σε αυτό το επικό τρίωρο δράμα μεγάλων εκτάσεων, γουέστερν και τιμωρίας. Είναι αυτός που σκότωσε το γιό του ήρωα και μπαίνει στο στόχαστρο του αφού δεν κατάφερε να βγάλει από τη μέση κι εκείνον
ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΟ ΕΠΙΤΕΥΓΜΑ. Δεν είναι ένας απλός ρόλος «κακού». Ο Χάρντυ καλείται να παίξει ανάλογα με τον πρωταγωνιστή ΛΕΟΝΑΝΡΝΤΟ ΝΤΙ ΚΑΠΡΙΟ που έχει σαρωτική παρουσία στην ταινία. Δουλεύει την «κόντρα» των χαρακτήρων, πάνω και σε κανόνες ερμηνευτικής «κόντρας», καταφέρνοντας να σταθεί δυναμικά ως το αντίπαλο δέος του σταρ, κάνοντας performance ρόλου για να σταθεί ως ίσος στο star performance του άλλου που βρίσκεται και σε τελειότητα.
- ΜΑΡΚ ΡΑΦΑΛΟ «SPOTLIGHT»
ΠΡΟΙΣΤΟΡΙΑ στα ΟΣΚΑΡ: Τρίτη υποψηφιότητα, δεν το έχει κερδίσει. Ηταν ξανά , πάντα σε β’ ρόλο, με το «Τα παιδιά είναι εντάξει» (2011) και με το «Foxcatcher»(2015)
OΡΟΛΟΣ: Είναι ένας από το δημοσιογραφικό teamτης εφημερίδας «Boston Globe» που αποκάλυψαν ένα μεγάλο σεξουαλικό σκάνδαλο με θύτες καθολικούς ιερείς και θύματα παιδιά της ενορίας και του κατηχητικού σχολείου. Ως δομή, μοιάζει με το ρόλο που έχει ο Κρίστιαν Μπέηλ στο «Μεγάλο Σορτάρισμα», είναι ένας από την ομάδα.
ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΟ ΕΠΙΤΕΥΓΜΑ: Η ερμηνεία αυτή αξίζει της προσοχής! Είναι ένα παίξιμο από αυτά που «δεν φαίνονται», όπου ο ηθοποιός έχει επινοήσει δικούς του τρόπους για να δώσει στον χαρακτήρα ζωή, να τον εμποτίσει με αντιδράσεις, λεπτής σύνθεσης, με κινήσεις του σώματος πάντα στα ρεαλιστικά πλαίσια, που δείχνουν λεπτομερή προετοιμασία στις πρόβες του κλπ. Ολο το παίξιμο στηρίζεται στις επινοήσεις του ηθοποιού πάνω στο ρόλο. Εξηγεί ως ένα βαθμό και για πιο λόγο προτιμήθηκε από τους άλλους καλούς ηθοποιούς που απαρτίζουν το σύνολο.
- ΜΑΡΚ ΡΑΥΛΑΝΣ «Η ΓΕΦΥΡΑ ΤΩΝ ΚΑΤΑΣΚΟΠΩΝ» (Bridge of spies)
ΠΡΟΙΣΤΟΡΙΑ στα ΟΣΚΑΡ: Πρώτη του υποψηφιότητα.
Ο ΡΟΛΟΣ: Ενας Σοβιετικός πράκτορας στην Αμερική του 1957, δικάζεται, καταδικάζεται κι αποφασίζεται η ανταλλαγή του. Ο ίδιος δηλώνεται ως ιδεολόγος από τη μεριά που έκανε την κατασκοπεία κι ως τέτοιο προσπαθεί να τον βοηθήσει κι η υπεράσπιση.
ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΟ ΕΠΙΤΕΥΓΜΑ : Η αχρησιμοποίητη φυσιογνωμία που τόσο ταίριαξε με το ρόλο, η λιτότητα στις εκφράσεις, ο τρόπος που βρήκε για να παίξει αυτόν τον ιδεολόγο πράκτορα με το λίγο σχετικά κείμενο που έχει να πει και περισσότερο να δείξει, κατά γενική ομολογία θεωρήθηκε πως έκλεψε την παράσταση κι από τον πρωταγωνιστή ΤΟΜ ΧΑΝΚΣ κι ας βρισκόταν ο τελευταίος σε καλή φόρμα.
- ΣΥΛΒΕΣΤΕΡ ΣΤΑΛΟΝΕ «CREED- η γέννηση ενός θρύλου»
ΠΡΟΙΣΤΟΡΙΑ στα ΟΣΚΑΡ: Ηταν ξανά υποψήφιος, στην κατηγορία Α΄ρόλου, για τον «Ρόκυ» το 1977 και δεν το πήρε ενώ ήταν υποψήφιος και για το σενάριο του «Ρόκυ» .
Ο ΡΟΛΟΣ:…. Και προτείνεται και πάλι με τον ρόλο του «Ρόκυ». Ένα Ρόκυ βέβαια μεγαλωμένο, κουρασμένο, μόνο, που κουβαλά πάνω του όλα όσα έφερε η ζωή, κι αυτή τη φορά αναλαμβάνει ο ίδιος το ρόλο του προπονητή- να εκπαιδεύσει το γιό του παλιού του αντιπάλου.
ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΟ ΕΠΙΤΕΥΓΜΑ: STAR PERFORMANCE; ΤΥΠΟΠΟΙΗΣΗ; ΄Η μήπως κάτι UNIQUE; To ερμηνευτικό επίτευγμα του Συλβέστερ Σταλόνε κινείται ανάμεσα σε αυτούς τους τρεις όρους ή ορισμούς. Είναι ο Σταλόνε που εξελίσσει τον Σταλόνε στο πέρασμα των χρόνων μέσα από το ρόλο με τον οποίο ζυμώθηκε διότι ο ίδιος τον έγραψε; Είναι αυτό μια τυποποίηση όπου ένας ηθοποιός δεν ξέρει να κάνει κάτι άλλο μα του αναγνωρίζεται το πώς ακολούθησε αυτό το επινοημένο πρόσωπο ως τα γεράματα του; Είναι κάτι μοναδικό στην ιστορία του σινεμά να φτάνει ένας ηθοποιός κάποιον χαρακτήρα σε μια εξέλιξη σαν να επρόκειτο για αληθινό άνθρωπο;. Ανάλογη με το ποια από τις τρεις διατυπωμένες με κεφαλαία γράμματα θέσεις υπερισχύσει , θα είναι κι η τύχη του Σταλόνε στα Οσκαρ. Αν υπερισχύσει η πρώτη, το θέμα σηκώνει συζήτηση διότι πόσοι με star performance θα επιβραβευτούν φέτος (λαμβανομένου υπ-όψη του φαβορί στον α’ ανδρικό ΝΤΙ ΚΑΠΡΙΟ); Αν υπερισχύσει η δεύτερη εκδοχή, δεν έχει καμμία ελπίδα να πιάσει Οσκαρ στα χέρια του. Αν επικρατήσει η τρίτη, το ΟΣΚΑΡ είναι δικό του!
ΠΡΟΒΛΕΨΗ: Με το Σωματείο Ηθοποιών να είναι φέτος σε μεγάλη απόκλιση από τις επιλογές της Ακαδημίας, ειδικά σε αυτή την κατηγορία, ο Σταλόνε κι οι τρεις εκδοχές θα είναι ο συντελεστής. Αν ναυαγήσει ο Σταλόνε είναι εξίσου ανοιχτά και για τους τέσσερις συνυποψήφιους. Ποιο θα θεωρηθεί τότε μεγαλύτερο επίτευγμα: α’) το κτίσιμο του ΜΠΕΙΛ επί της «νύξης»; Β’) το ερμηνευτικό κοντράρισμα του ΧΑΡΝΤΥ προς τον σταρ πρωταγωνιστή; γ’) το παίξιμο επινοήσεων του ΡΑΦΑΛΟ; δ’) η «απροσδόκητη» φυσιογνωμία λιτής έκφρασης του ΡΑΥΛΑΝΣ ; Αν θέλετε, μπαίνετε κι εσείς στο παιχνίδι , διαβάζοντας τα παραπάνω κι εξετάζοντας από τις πιθανές αξιολογήσεις τη σημαντικότερη.
