Συνεπώς, δεν έχω να κάνω σχόλια με βάση το προσωπικό γούστο. Πρώτον διότι ως μέλος της Ακαδημίας σίγουρα δεν θα είναι δεοντολογικό και κυρίως επειδή – το ίδιο ακριβώς κάνω και για τα Οσκαρ- ζητούμενο είναι να κατανοήσουμε τι αξιολογήθηκε εν τω συνόλω

Καταρχάς, να αναφέρω τις ταινίες που ανακηρύχθηκαν υποψήφιες, που κατά το σύνολο των μελών από όλες της Ευρωπαικές Χώρες (συμπεριλαμβανομένων Ισραήλ, Τουρκίας και Παλαιστίνης-παλαιστινιακών περιοχών) είναι αυτές που ξεχωρίζουν αξιολογικά.

Κι αυτές είναι:  «ΕΚΕΙΝΗ» του ΠΟΛ ΒΕΡΧΟΦΕΝ, «ΕΓΩ,Ο ΝΤΑΝΙΕΛ ΜΠΛΕΗΚ» του ΚΕΝ ΛΟΟΥΤΣ, «ΧΟΥΛΙΕΤΑ» του ΠΕΔΡΟ ΑΛΜΟΔΟΒΑΡ, «ΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ» του ΛΕΝΥ ΑΜΠΡΑΧΑΜΣΟΝ, «TONI ERDMANN» της ΜΑΡΕΝ ΑΝΤΕ

Στη ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ, όπως συμβαίνει και στα ΟΣΚΑΡ, έχουμε κι εδώ μια «παραλλαγή», έχει «φύγει» ο Αμπράχαμσον του «Δωματίου» και τη θέση του έχει καταλάβει ο ΚΡΙΣΤΙΑΝ ΜΟΥΝΤΖΙΟΥ με την «ΑΠΟΦΟΙΤΗΣΗ»

Αρα, θα επαναληφθεί η μονομαχία των ΚΑΝΩΝ μεταξύ «Ντάνιελ Μπλέηκ» και «Toni Erdmann»; Στο μεταξύ έχουν αναγνωριστεί κανονικότατα ,προς μεγάλη μου ικανοποίηση- δεν το κρύβω!- η «Χουλιέτα» του Πέδρο και το «Εκείνη» του Βερχόφεν που κανονικά του έδωσε passaporte εισόδου η Ακαδημία.

Αναφέρθηκα σε δύο «μονομάχους» (χωρίς αυτό να σημαίνει ότι υποχρεωτικώς είναι κι οι σίγουροι) επειδή σε πρώτη δόση παρατηρώ μια «νίκη» του «Ντάνιελ Μπλέικ» στο εξής: Στο ότι γενικώς αλλά και τα τελευταία χρόνια συχνότερα-πυκνότερα, η Ευρωπαική Ακαδημία βρίσκεται σε «απόσταση», αν όχι σε «διάσταση», με τον «Χρυσό Φοίνικα» των Κανών.

Φέτος, δεν τον έλαβε απλώς υπόψη αλλά η ταινία του Κεν Λόουτς φιγουράρει σε όλες τις μεγάλες κατηγορίες- ΚΑΙ στην ερμηνεία του πρωταγωνιστή.

Βέβαια σε όλες τις μεγάλες κατηγορίες φιγουράρει κι η αντίπαλος , ο «Toni Erdmann» και μάλιστα αναγνώρισε ΚΑΙ τους δύο πρωταγωνιστικούς ρόλους, και του πατέρα δηλαδή και της κόρης. Πράγμα που σημαίνει ότι οι ενστάσεις για τον πρωταγωνιστή έχουν καμφθεί.

Δεν κρύβω τη λύπη μου για τον αποκλεισμό από την κατηγορία του σεναρίου του «PERFETTI SCONOSCIUTI» αλλά προφανώς ο σύνολο των μελών το εκτίμησε ως παραπάνω «talkie» και στατικό. Δεν το συμμερίζομαι αλλά αυτή είναι η ανάλυση!

Κι επίσης να επισημαίνω ότι οι ελληνικές ταινίες «CHEVALIER» (που τη στέλνουμε και στα Οσκαρ) και «SUNTAN» αποκλείστηκαν…  «πανηγυρικά». Ούτε η ερμηνεία του Μάκη Παπαδημητρίου κατάφερε να περάσει και το αποδίδω στον ημιτελή ρόλο που τον είχα αναλύσει διεξοδικά στην κριτική μου για την ταινία. Ο ρόλος παίζει σημαντικό … ρόλο στην ερμηνευτική αξιολόγηση κι αυτό, τώρα που δίνεται η ευκαιρία μέσα από το Διαδίκτυο να συνομιλούμε, είναι καλό να αρχίσει να γίνεται γνωστό. Το επαναλαμβάνω κάθε χρόνο και στα Οσκαρ όταν αναλύω τις πεντάδες. Όπως έχουμε και στην αθλητική αξιολόγηση, στους Ολυμπιακούς Αγώνες, τον «βαθμό δυσκολίας» να λαμβάνεται υπόψη σε κάποια αθλήματα, έτσι και στην ηθοποιία λαμβάνεται υπόψη ο ρόλος. Δείτε αυτούς που πέρασαν και κυρίως περιπτώσεις σαν του ΡΟΦ ΛΑΣΓΚΑΡΝΤ στον «ΚΥΡΙΟ ΟΒΕ», του ΝΤΕΗΒ ΤΖΟΟΥΝΣ στο «ΕΓΩ ,Ο ΝΤΑΝΙΕΛ ΜΠΛΕΗΚ» καθώς και του ΠΗΤΕΡ ΣΙΜΟΝΙΣΕΚ στο «TONI ERDMANN» που θα μπορούσαν να «μοιάζουν» με του Μάκη Παπαδημητρίου και κάποιοι να πουν «μα γιατί είναι αυτοί καλύτεροι από τον Μάκη;». Η απάντηση είναι πως έχουν πλήρεις κι ολοκληρωμένους χαρακτήρες και πάνω σε αυτό εξετάζεται κι αξιολογείται η ερμηνεία ενός ηθοποιού. Δεν αξιολογείται με το αν μας άρεσε το ύφος του ή ο τρόπος του- αυτό δεν φτάνει.

Οσο δε για το «Chevalier», τα μαντάτα δεν είναι καλά ενόψει Οσκαρ, εφόσον ληφθεί υπόψη αυτό που λέγεται πω η ευρωπαική ταινία που βραβεύεται στα Ευρωπαικά παίρνει και το Οσκαρ (εκτός αν υπάρχουν αντίπαλοι δυναμικοί από άλλες ηπείρους) κι εφόσον είναι ταινία «γλώσσας» η προτιμούμενη από τους Ευρωπαίους που σημαίνει ότι μιλάμε για «ξενόγλωσση» κι όχι για αγγλόφωνη, όπως είχε γίνει πέρσι με την «ΝΙΟΤΗ» του ΠΑΟΛΟ ΣΟΡΕΝΤΙΝΟ. Η ταινία ήταν η ευρωπαική προτίμηση αλλά δεν είχε χώρα να την στείλει στα Οσκαρ λόγω γλώσσας και πολυεθνικής συμπαραγωγής.. Βέβαια, ούτε ως αγγλόφωνη τα πήγε καλά, προτάθηκε μόνο για τραγούδι- η Αμερικάνικη Ακαδημία μάλλον είχε ταυτιστεί με τους εν Ευρώπη «εχθρούς» της ταινίας, είχε συμμεριστεί τις ενστάσεις εκείνων παρά τις προτιμήσεις των άλλων.. Οπότε, για να επανέλθουμε στο «Chevalier», τα πράγματα δεν είναι αισιόδοξα ύστερα από τον αποκλεισμό του στις  ευρωπαικές υποψηφιότητες , κυρίως για εκείνους που νόμισαν ότι το Φεστιβάλ Λονδίνου που του είχε δώσει πέρσι το βραβείο είναι «εγγύηση» κι «ανοίγει πόρτες». Η Ελλάδα μόνο στο μικρού μήκους πήρε υποψηφιότητα με το "Limbo" της Κοτζαμάνη

Για τις γυναίκες, δεν έχω να πω τίποτε, το πρόβλημα που είχα κι εγώ στο ποιες θα πρωτοψηφίσω και μου επιτρέπεται μόνο για τρεις, το είχαν πολλοί. Με αποτέλεσμα να δούμε ΕΞΗ γυναίκες ηθοποιούς να περνούν , μεταξύ αυτών ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΟ του Αλμοδόβαρ ενώ η ΒΑΛΕΡΙΑ ΜΠΡΟΥΝΙ ΤΕΝΤΕΣΚΙ στην «ΤΡΕΛΛΗ ΧΑΡΑ» του ΠΑΟΛΟ ΒΙΡΤΖΙ’ πήρε την μπάλα πάνω της κι έμεινε εκτός η Μικαέλα Ραματζότι που προφανώς θα είδαν κι άλλοι αυτό που είχα γράψει στην κριτική, ότι «μιμείται» την Χίλαρυ Σουάνκ, παρόλο ότι δείχνει αισθητά βελτιωμένη. Αν και μπήκαν έξη, η Μικαέλα δεν τα κατάφερε. Κι ομολογώ ότι δεν φανταζόμουν πως η ΤΡΙΝΕ ΝΤΥΡΧΟΛΜ από την «ΚΟΜΜΟΥΝΑ» του ΤΟΜΑΣ ΒΙΝΤΕΝΜΠΕΡΓΚ θα είχε τόσο προσωπικό ρεύμα ενώ η ταινία στο σύνολο της , δεν περπάτησε.

Φέτος, θα είμαι ΕΚΕΙ. Ανταποκρίθηκα στο κάλεσμα της ΕΥΡΩΠΑΙΚΗΣ ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ και θα παραστώ στις εκδηλώσεις και στην απονομή που θα γίνει στις 10 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ , στο ΒΡΟΤΣΛΑΒ της Πολωνίας, την πρωτεύουσα της Κάτω Σιλεσίας που είναι κι η Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης για το 2016. Οπότε θα σας τα πω με κάθε λεπτομέρεια κι από προσωπικό (ούτε καν ..πρώτο) χέρι….

Θα κλείσω με μία παρατήρηση: Επαναλαμβάνω λοιπόν ότι δεν είναι πολύ τιμητικό για την Ευρώπη να αποκλείει από βραβεύσεις σε συμμετοχή ευρωπαικών ταινιών, τα μη ευρωπαικά διαβατήρια. Κάπως έτσι κι εντελώς κρίμα έχει αποκλειστεί ο ΡΙΚΑΡΝΤΟ ΝΤΑΡΕΝ για τον «TRUMAN» επειδή είναι Αργεντίνος ενώ έχει περάσει ο πανάξιος συμπρωταγωνιστής ΧΑΒΙΕ ΚΑ’ΜΑΡΑ, επειδή είναι Ισπανός και φυσικά κι η Μέρυλ Στριπ ως Αμερικανίδα στο «FosterJenkins» ενώ έχει προταθεί ο εξαίσιος αλλά και Βρετανός ΧΙΟΥ ΓΚΡΑΝΤ, καθώς κι η ΟΣΚΑΡΟΥΧΑ ΜΠΡΗ ΛΑΡΣΟΝ στο «ΔΩΜΑΤΙΟ» επειδή κι αυτή είναι Αμερικανίδα. Ειδικά στην περίπτωση της ερμηνείας της Μέρυλ Στρηπ στο συγκεκριμένο φιλμ θα με ενδιέφερε πολύ η τοποθέτηση της Ευρωπαικής Ακαδημίας, θα έβαζε πολλά θέματα προς συζήτηση στο Τραπέζι.

Ακλουθεί η πλήρης λίστα:

EUROPEAN FILM AWARDS NOMINATIONS TO DATE:

BEST EUROPEAN FILM

“Elle,” (Paul Verhoeven, France, Germany)

“I, Daniel Blake,” (Ken Loach, U.K., France)

“Julieta,” (Pedro Almodóvar, Spain)

“Room,” (Lenny Abrahamson, Ireland, Canada)

“Toni Erdmann,” (Maren Ade, Germany, Austria)

BEST EUROPEAN DIRECTOR

Paul Verhoeven

Cristian Mungiu, (“Graduation,” Romania, France, Belgium)

Ken Loach

Pedro Almodóvar

Maren Ade, (“Tony Erdmann”)

BEST EUROPEAN ACTOR

Rolf Lassgård, (“A Man Called Ove”)

Hugh Grant, (“Florence Foster Jenkins”)

Dave Johns, (“Blake”)

Burghart Klaußner, (“The People vs. Fritz Bauer”)

Peter Simonischek, (“Erdmann”)

Javier Cámara, (“Truman”)

BEST EUROPEAN ACTRESS

Isabelle Huppert, (“Elle”)

Emma Suárez & Adriana Ugarte, (“Julieta”)

Valeria Bruni Tedeschi, (“Like Crazy”)

Trine Dyrholm, (“The Commune”)

Sandra Hüller, (“Erdmann”)

BEST EUROPEAN SCREENWRITER

Cristian Mungiu, (“Graduation”)

Paul Laverty, (“Blake”)

Emma Donoghue, (“Room”)

Maren Ade, (“Erdmann”)

Tomasz Wasilewski, (“United States of Love”)

BEST EUROPEAN DOCUMENTARY

“The Land Of The Enlightened,” (Pieter-Jan De Pue, Belgium, Ireland, the Netherlands)

“21 X New York,” (Piotr Stasik,Poland)

“Mr. Gaga,” (Tomer Heymann, Israel, Sweden, Germany, the Netherlands)

“S is for Stanley – 30 Years At The Wheel For Stanley Kubrick,” (Alex Infascelli, Italy)

“A Family Affair,” (Tom Fassaert, the Netherlands, Belgium)

“Fire At Sea,” (Gianfranco Rosi, Italy, France)

BEST EUROPEAN ANIMATED FEATURE

“My Life as a Zucchini,” (Claude Barras, France, Switzerland)

“Psiconautas, the forgotten children,” (Pedro Rivero, Alberto Vázquez, Spain)

“The Red Turtle” (Michael Dudok de Wit, Japan, France, Belgium)

BEST EUROPEAN COMEDY

“A Man Called Ove,” (Hannes Holm, Sweden, Norway)

“Look Who’s Back;” (David Wnendt, Germany)

“La Vache,” (Mohamed Hamidi, France)

FIPRESCI PRIZE – BEST EUROPEAN DISCOVERY

“Dogs,” (Bogdan Mirica, France, Romania, Bulgaria, Qatar)

“Liebmann” (Jules Herrmann, Germany)

“Sand Storm,” (Elite Zexer, Israel)

“The Happiest Day in the Life of Olli Mäki,” (Juho Kuosmanen, Finland, Sweden, Germany)

“Thirst,” (Svetla Tsotsorkova, Bulgaria)

EUROPEAN UNIVERSITY FILM AWARD

“Fire at Sea,” (Gianfranco Rosi, Italy, France)

“Graduation”

“I, Daniel Blake”

“The Happiest Day in the Life of Olli Mäki”

“Toni Erdmann”

BEST EUROPEAN SHORT

“The Wall”

“Edmond”

“The Goodbye”

“90 Degrees North”

“We All Love The Sea Shore”

“In The Distance”

“A Man Returned”

“Small Talk”

“I’m Not From Here”

“Home”

“The Fullness Of Time (Romance)”

“Limbo”

“Amalimbo”

“9 Days – From My Window In Aleppo”

·        

·         

·         

·