Στην πρωταγωνιστική περίπτωση, η εξάρτηση του ρόλου από την ΤΑΙΝΙΑ γίνεται καθοριστική στους πόντους που προσφέρει στον ηθοποιό ο οποίος κατάφερε να κάνει την ταινία δική του κι ας συνέβαλαν σε αυτό κι άλλοι παράγοντες. Είναι εκεί που δείχνει ο ΗΘΟΠΟΙΟΣ τα υποκριτικά και ταυτόχρονα τα πρωταγωνιστικά του προσόντα, είτε είναι σταρ είτε καθιερωμένος πρωταγωνιστής είτε ρολίστας που επωμίστηκε πρωταγωνιστικό ρόλο είτε κι «ανακάλυψη».
Θα τα δούμε τα παραπάνω λεπτομερέστερα στην εξέταση των πέντε προκριθέντων από τον Κλάδο των Ηθοποιών.
ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ ΕΙΝΑΙ:
- ΤΙΜΟΤΕ ΣΑΛΑΜΕ «Να με φωνάζεις με το όνομα σου» (Call me by your name)
ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ ΣΤΑ ΟΣΚΑΡ: Πρώτη υποψηφιότητα για τον 20χρονο πρωταγωνιστή.
Ο ΡΟΛΟΣ: 17χρονο παλικαράκι, στη διάρκεια των θερινών διακοπών, κάπου στην Ιταλία του Βορρά, νιώθει για πρώτη φορά το ξύπνημα των ιμέρων, το σκίρτημα της καρδιάς και της σάρκας και το κάνει focus πρώτα σε μιά κοπέλα και σε συνέχεια σε ένα νέο άνδρα με τον οποίο και θα ζήσει εκείνο τον έρωτα που καθορίζει τον άνθρωπο στην μετέπειτα ζωή του.
ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΟ ΕΠΙΤΕΥΓΜΑ: Το παιδί έχει δουλέψει πολύ και του φαίνεται από τις λεπτομέρειες των κινήσεων και των εκφράσεων, από τις παύσεις και τις εκφράσεις. Κι ο σκηνοθέτης Λούκα Γκουαντανίνο του κρατά για δώρο στο φινάλε εκείνο το μοναδικό close-upδιαρκείας, στους τίτλους τέλους, όπου δείχνει και το φυσικό του ταλέντο και τα προσόντα του στο φακό- παίζει ένα ποτ-πουρί από τα συναισθήματα που δοκίμασε στη διάρκεια της ταινίας αλλά και της συγκεκριμένης στιγμής μα και των καταστάσεων που θα ακολουθήσουν. Τέτοιο close-up φινάλε από ηθοποιό δεν έχει ξαναγίνει.
- ΝΤΑΝΙΕΛ ΝΤΕΪ ΛΙΟΥΙΣ «Αόρατη κλωστή» (Phantom thread)
ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ ΣΤΑ ΟΣΚΑΡ: Ο ΠΟΛΥΟΣΚΑΡΟΥΧΟΣ. Εχει ΠΑΡΕΙ ΤΡΙΑ, όλα για Α’ Ανδρικό: Το 1990 για «ΤΟ ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΜΟΥ ΠΟΔΙ», το 2008 για το «ΘΑ ΧΥΘΕΙ ΑΙΜΑ» και το 2013 για το «ΛΙΝΚΟΛΝ».
Εχει και δύο υποψηφιότητες χωρίς νίκη με τα φιλμ «Εις το όνομα του πατρός» (1994) και «Οι συμμορίες της Νέας Υόρκης» (2003)
Ο ΡΟΛΟΣ: Ψυχάκιας μόδιστρος της Υψηλής Κοινωνίας στην Αγγλία της δεκαετίας του ’50, κατακτιέται από το θήραμα που κατέκτησε μέσα από δαιδαλώδεις ψυχικές διαδρομές σε περιβάλλον καλού γούστου.
ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΟ ΕΠΙΤΕΥΓΜΑ. Ανέφερα τα πάντα, ακόμα και το καλό γούστο, διότι είναι κι αυτό ένα στοιχείο του ρόλου που καθορίζει ή που υπεισέρχεται στην ερμηνεία του. Ο Ντάνιελ Ντέι Λιούις είναι πολύ καλός ηθοποιός, έως και μεγάλος, συγχρόνως, όμως, διαθέτει και μια υπερ-γοητευτική φυσιογνωμία και προσωπικότητα που τον έκανε λατρευτό στο κοινό και ειδικά στο γυναικείο. Ο σκηνοθέτης Πολ Τόμας Αντερσον που τον έχει οδηγήσει στην κατάκτηση ενός εκ των τριών ΟΣΚΑΡ του («Θα χυθεί αίμα»), σκηνοθετεί εδώ τη γοητεία του, τον καθοδηγεί σε star performance κι όταν το star performance γίνεται από σπουδαίο ηθοποιό είναι μια άλλου τύπου καταλυτική ηθοποιία. Είναι εκεί που ο Ηθοποιός μπορεί και μεταβάλει την προσωπική γοητεία σε Ηθοποιία (Ας θυμηθούμε από πρόσφατες περιπτώσεις και την Κέιτ Μπλάνσετ στην «Carol»)
- ΝΤΑΝΙΕΛ ΚΑΛΟΥΓΥΑ «Τρέξε» (Get out)
ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ ΣΤΑ ΟΣΚΑΡ: Πρώτη υποψηφιότητα
Ο ΡΟΛΟΣ: Νεαρός μαύρος καλείται από τη λευκή φίλη του, με την οποία είναι σφόδρα ερωτευμένος, να περάσουν το σαββατοκύριακο στο εξοχικό των γονιών της. Και τότε έρχεται σε επαφή με το είδος θρίλερ που ξεκινά από τα λευκά πεθερικά και τα όσα συμβαίνουν κι έχουν να κάνουν με την εις βάρος του φυλετική προκατάληψη.
ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΟ ΕΠΙΤΕΥΓΜΑ: Είναι «ερμηνεία» που οφείλει πολλά και στον castingdirector. Αφρο-Βρετανός κι όχι Αφρο-Αμερικανός στην καταγωγή ο ηθοποιός παρά μόνο στο ρόλο, ήρθε και ταίριαξε γάντι με αυτό που ήθελε ο σεναριογράφος-σκηνοθέτης Τζόρνταν Πηλ, τόσο «γάντι» που να φωτίζει και λεπτομέρειες του σύνθετου είδους που εκπροσωπεί η ταινία: Να είναι και ήρωας θρίλερ, να είναι και «μινιόν» Σύντνευ Πουατιέ ενός άτυπου «μάντεψε ποιος θάρθει το βράδυ»
- ΓΚΑΡΥ ΟΛΝΤΜΑΝ «Η πιο σκοτεινή ώρα» (Darkest hour)
ΠΡΟΙΣΤΟΡΙΑ ΣΤΑ ΟΣΚΑΡ: Δεύτερη υποψηφιότητα. Είχε προταθεί το 2012 για το «Κι ο κλήρος έπεσε στον Σμάιλυ» κι είχε χάσει από τον ΖΑΝ ΝΤΙΖΑΡΝΤΕΝ στο «THE ARTIST».
Ο ΡΟΛΟΣ:Ο Γουίνστον Τσώρτσιλ , όταν αναλαμβάνει την Πρωθυπουργία της Βρετανίας σε εκείνο το κρίσιμο 20ήμερο του 1940 με την χώρα του που έβγαινε αποφασιστικά στον Πόλεμο.
ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΟ ΕΠΙΤΕΥΓΜΑ: Ολο το έργο είναι ο Τσώρτσιλ κι ο Γκάρυ Ολντμαν που θα τον παίξει. Οι πάντες δουλεύουν για αυτόν, η ταινία όλη εξαρτάται από αυτόν, κι ο Γκάρυ Ολντμαν δείχνει τι σημαίνει όταν έρχεται η στιγμή του μεγάλου ρόλου στην καριέρα ενός ηθοποιού που τον βρίσκει πάνω στην ωριμότητα, στο πως καταγράφτηκαν μέσα του και τον ωρίμασαν ΟΛΟΙ ανεξαιρέτως οι ρόλοι που προηγήθηκαν στην 30χρονη καριέρα του, ακόμα κι εκείνοι κάποιων ευτελών ταινιών που είναι, όμως, απαραίτητοι στον ηθοποιό, τον εμπλουτίζουν με λεπτομέρειες. Κι ο Ολντμαν παίζει τον Τσωρτσιλ μέσα από το βαρύ μακιγιάζ και το κοστούμι που γίνονται κι αυτά κτήμα της ερμηνείας του, όμως, το κάτι ξεχωριστό που βάζει στο ρόλο είναι το ΟΥΙΣΚΥ. Παίζει τον Τσώρτσιλ με την αίσθηση του ουίσκυ που την παρέχει άπλετα το σενάριο σε κάθε εκδήλωση, στο πως το συγκεκριμένο ποτό παραινέβαινε στον χαρακτήρα του και συχνά -πυκνά τον βοηθούσε, το ουίσκυ το έχει βάλει και στην εκφορά του λόγου, όχι σαν μεθυσμένος αλλά σαν πότης που καθορίζεται από αυτό ΧΩΡΙΣ ΠΟΤΕ ΝΑ ΤΟ ΔΗΛΩΝΕΙ. Μιλάμε για τεράστιο ερμηνευτικό επίτευγμα.
- ΝΤΕΝΖΕΛ ΓΟΥΑΣΙΝΓΚΤΟΝ «RomanJ.Israel, esq»
ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ ΣΤΑ ΟΣΚΑΡ: Εχει ΠΑΡΕΙ ΔΥΟ φορές ΟΣΚΑΡ, το 1990 ως supportingγια το «GLORY, OΔΡΟΜΟΣ ΠΡΟΣ ΤΗ ΔΟΞΑ» και το 2002 Α’ ρόλου για το «ΗΜΕΡΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ».
Η φετινή είναι η 8η υποψηφιότητα του, ισοφάρισε τον ΜΑΡΛΟΝ ΜΠΡΑΝΤΟ, τον ΤΖΑΚ ΛΕΜΟΝ και τον ΑΛ ΠΑΤΣΙΝΟ που έχουν ΝΙΚΗ, αλλά και τον Πήτερ Ο’Τουλ (που έχει μόνο ήττες στην 8άδα του- πλην ενός ΤΙΜΗΤΙΚΟΥ) κι έχει προταθεί χωρίς να το κερδίσει για τα φιλμ «Κραυγή ελευθερίας» (1988, supporting), «Μάλκολμ Χ» (1993), «Hurricane» (2000), «The flight» (2013), «Fences» (2017)
Ο ΡΟΛΟΣ: Ιδεαλιστής δικηγόρος στο Λος Αντζελες, παράξενος ως άνθρωπος, «βλέπει» τη σχέση του με το επάγγελμα του, τα συμφέροντα και τις παγίδες που τον περιβάλλουν, παίρνει αποφάσεις που τον περιθωριοποιούν εκεί που ένας άλλος στη θέση του θα κυνηγούσε τις ανέσεις.
ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΟ ΕΠΙΤΕΥΓΜΑ: Ρόλος κομμένος και ραμμένος για τον Ντένζελ Γουάσινγκτον, στον οποίο ο ηθοποιός καταφέρνει να δώσει κάποιες προεκτάσεις και να μην επαναπαυθεί στο συμπαθές του πράγματος, να τονίσει τις αδύναμες πλευρές του- βέβαια τον κατευθύνει σε αυτό και το σενάριο που έχει χτιστεί όλο-κατεπέκταση και το φιλμ-πάνω του , να του δώσει ένα σχήμα παλλόμενου ανθρωπάκου.
ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ: ΓΚΑΡΙ ΟΛΝΤΜΑΝ. Είναι ο ΤΣΩΡΤΣΙΛ, είναι η ΤΑΙΝΙΑ. Όλα αυτά είναι ο ΓΚΑΡΥ ΟΛΝΤΜΑΝ. Αυτός! Χωρίς αυτόν μιά σειρά κι από άλλες αρετές του φιλμ, θα έμεναν μετέωρες. Είναι η δικαίωση της πορείας στο πως ωρίμασε κι εξέλιξε τον ταλαντούχο εαυτό του και τώρα που ήρθε η ώρα του μεγάλου ρόλου, τον έκανε τόσο μεγάλο ώστε περιμένει τη… στέψη.
Το νικητή θα τον μάθουμε την Κυριακή 4 Μαρτίου στην 90η απονομή των βραβείων ΟΣΚΑΡ η οποία θα μεταδοθεί στην Ελλάδα ζωντανά κι αποκλειστικά από την COSMOTE TV, όπου μπορείτε να παρακολουθήσετε την τελετή από τις 23.30 με τις αφίξεις στο κόκκινο χαλί και μετά να επιλέξετε να δείτε την τελετή με τον πρωτότυπο αγγλικό ήχο ή με ελληνικό σχολιασμό από ανταποκριτές απευθείας από το Λος Αντζελες.