Η ταινία είναι η καινούργια των αδελφών Νταρντέν. Δεν ήρθε με καλά μαντάτα από την Ευρωπαική Ακαδημία, δεν τα κατάφερε στα προκριματικά.

Σε ένα είδος μάλιστα που οι Ιταλοί δεν είχαν στο παρελθόν μεγάλες επιδόσεις, το ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟ ή ...ΦΙΛΜ ΝΟΥΑΡ όπως θέλουν να το λένε οι….. σινεφίλ. Όμως στα τελευταία χρόνια , μια νεώτερη γενιά σκηνοθετών, στρέφεται προς αυτό με εξαιρετικά αποτελέσματα, αρχής γενομένης από το «ROMAΝZO CRIMINALE», που ήταν ταινία-σταθμός στο είδος

Παρόλο ότι είναι ο πιο «ανανεωτικός» από τους άλλους που ξέρουμε αλλά στην Τέχνη, στην οποιαδήποτε μορφή της, μετρά το αποτέλεσμα.

Κι επειδή δεν συνηθίζεται στον ελληνικό Τύπο, όλων των Μέσων, κριτική επεισοδίου, «ιντριγκάρομαι», μια και ξεκίνησα να βλέπω τη σειρά, να το δω από αυτή τη σκοπιά το θέμα.

…Και καθυστερούσα να πάω, διότι δεν είμαι και fanτων «Χ men» αλλά από την άλλη όφειλα να το δω, να έχω ενημέρωση και βρέθηκα ενώπιον σχεδόν ενός «θαύματος».

Προσέξτε, λέω «τα ΔΙΠΛΩΜΕΝΑ», όχι «Τα ΑΝΑΔΙΠΛΩΜΕΝΑ». Κι αυτό, επειδή με ΧΑΡΑ είδα ότι μία ΗΤΤΑ ήταν αρκετή για να δώσει σήμα για περαιτέρω πετάγματα.

Από όλες τις ταινίες που έφτασαν στην πεντάδα του Οσκαρ Πρωτοτύπου Σεναρίου, αυτή ήταν η πιο αδύναμη. Το ίδιο θα έλεγα και πέρσι για το «Straight Outta Compton» και για πολλά επίσης αν ανατρέξω στο παρελθόν και μείνω σε αυτή την κατηγορία.

Ενέδωσα κι εγώ στην παρακολούθηση μίνι σειρών με την ιδιότητα του κριτικού. Ας όψεται το «FEUD» που κάθισα να το δω από περιέργεια κι έμεινα να το χαζεύω. Κι έτσι, θα γράψω κανονική κριτική ανά επεισόδιο. Λυπάμαι μόνο που μεταδίδεται από δύο συνδρομητικά κανάλια, κι από COSMOTETV κι από NOVA, διότι αμφότερα έχουν στον «αέρα» τους το κανάλι FOX, και δεν μπορεί να έχει πρόσβαση περισσότερος κόσμος.

Αυτά είναι τα ερωτήματα που συνοδεύουν την ταινία κι είναι ερωτήματα ενδιαφέροντος αλλά και περιέργειας.

Όπως είχα κάνει αφιέρωμα στα ντοκυμαντέρ με τα θέατρα κι είχα πει για τη γοητεία που ασκεί στο θεατρόφιλο κοινό η καταγραφή της διαδικασίας μιάς πρόβας, φανταστείτε το άλλο: Ένα ντοκυμαντέρ-πορτραίτο σε ένα εμβληματικό κινηματογραφιστή που έφαγε το ελληνικό σινεμά με το κουτάλι κι υπήρξε από τους πρωτοπόρους. Εδώ κι αν μιλάμε για τη χαρά του κινηματογραφόφιλου.