Όχι, η ΧΡΥΣΟΥΛΑ ΖΩΚΑ δεν ήταν μια ανώνυμη, δεν ήταν απλώς η σύζυγος του ΓΙΩΡΓΟΥ ΦΟΥΝΤΑ, όπως θέλησαν να το αναγγείλουν δημοσιογραφικοί ιστότοποι. Ηταν μια κορυφαία χορεύτρια, των μεγάλων εποχών της ελληνικής επιθεώρησης στα μεταπολεμικά χρόνια και των νυχτερινών κέντρων, τότε που είχαν «class» και δεν ήταν..αρένες και χοροπηδάδικα.
Και το ένα και το άλλο. Ωστόσο, το ερώτημα θα συνεχίσει να με απασχολεί επειδή στοιχεία αυτής της «περιπετειάρας» είχαν κι άλλες ταινίες, πιθανόν και καλύτερες, εννοώ του είδους, που δεν βρήκαν τόσο δυναμική υποστήριξη.
Είναι ολοφάνερο ότι η ταινία έχει γίνει για να βγούν λεφτά. Χωρίς μεγάλα κοστολόγια και κυρίως χωρίς μεγάλο ενδιαφέρον (μηδαμινό θα έλεγα) για το είδος ΜΙΟΥΖΙΚΑΛ.
Μετά τους «Δαίμονες» και τη «Μάλα», «Οι καμπάνες του Edelweiss». Αρχίζει να γίνεται… ρουτίνα το γεγονός πως η Αννα Βίσση κι ο Νίκος Καρβέλας κάνουν σε αυτό το είδος δουλειές αντάξιες του εξωτερικού. Να συμπληρώσουμε και το όνομα του ΓΙΑΝΝΗ ΚΑΚΛΕΑ, η συμβολή του οποίου στη σκηνοθέτηση της παράστασης είναι ΑΝΕΚΤΙΜΗΤΗ και πάμε να το δούμε… κριτικά.
Κάποιοι θα ακούσουν «βουλγάρικο» και πιθανόν να τρομάξουν ή να προσπεράσουν. Το site, όμως, αυτό είναι δηλωμένο ΕΡΓΟΚΕΝΤΡΙΚΟ. Συνεπώς, δεν ενδιαφέρεται ούτε για τον τόπο προέλευσης ούτε για το ποιος το έκανε, αλλά για το ΕΡΓΟ απευθείας.
Με την ταινία αυτή επισημαίνεται πως αν στην Ελλάδα υπηρετείτο το ΣΙΝΕΜΑ ΤΩΝ ΕΙΔΩΝ, ο Βασίλης Κατσίκης, ο σκηνοθέτης του ΘΡΙΛΕΡ «Παραμονεύοντας» (Lurk) θα μπορούσε να θεωρηθεί υπολογίσιμη δύναμη του είδους.
Αν κάτι μαγεύει στην κατά Κένεθ Μπράνα εκδοχή του διάσημου παραμυθιού, είναι τα κοστούμια. Κι η επιβεβαίωση πως η ενδυματολογία είναι μια αγαπημένη Τέχνη στο χώρο του κινηματογράφου, από τα πιο απλά μέχρι τα πιο σύνθετα. Και ότι η Σάντυ Πάουελ… αλλά θα τα πούμε πιο κάτω γι αυτήν.
Περισσότερο πρόκειται για μια μελοδραματική ιστορία που τοποθετείται στον πόλεμο παρά για μια εικόνα της Γερμανίας από τον πόλεμο. Κι όταν λέμε «μελοδραματική» εννοούμε τις συμπτώσεις εκείνες που δεν πείθουν.
37 και 1 είναι εκεί που αρχίζουν τα δέκατα. Οπου , ούτε για άρρωστο μιλάμε αλλά ούτε και για απολύτως υγιή. Σημάδια κοπώσεως εκδηλώνουν το πρώτο σύμπτωμα..Κυρίως όταν η «κόπωση» αφορά στο δεύτερο μέρος κι όχι στο πρώτο που ξεγελούσε ως εύρωστο…
Στο πλαίσιο του 16ου Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου που θα διεξαχθεί στην Αθήνα από τις 19 έως τις 25 Μαρτίου και με αφορμή την «Ημέρα Γαλλοφωνίας – TV5MONDE» η Πρεσβεία του Καναδά, σε συνεργασία με το TV5MONDE θα προβάλλει το ντοκιμαντέρ «Ports d’attache: Athenes», την Δευτέρα, 23 Μαρτίου 2015 στις 20.00 στην Αίθουσα Θεόδωρος Αγγελόπουλος στο Γαλλικό Ινστιτούτο, Σίνα 31.