Ενημερωθείτε εδώ για όλες τις εκδηλώσεις του Ιταλικού Ινστιτούτου στο πλαίσιο του αφιερώματος στον Νίνο Μανφρέντι (26/11-30/11).
Η Ντένη Βαχλιώτη υπήρξε η πρώτη Ελληνίδα ενδυματολόγος που έφτασε ως τη σάλα των Οσκαρ και μάλιστα δύο φορές. Το 1961 με το «ΠΟΤΕ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ» και το 1963 με την «ΦΑΙΔΡΑ». Ποτέ δεν το κέρδισε. Ας παρακολουθήσουμε μέσα από εδώ το είδος της δουλειάς της , τι ήταν αυτό που της αναγνώρισαν οι ενδυματολόγοι της Ακαδημίας Κινηματογράφου και ποιο είδος κοστουμιών προτίμησε στο τέλος το σύνολο των μελών
....Δεν υπάρχει, όμως, μόνο η Σμύρνη μα κι όλες οι άλλες , χαμένες πατρίδες στις καρδιές των Μικρασιατών. Μία από αυτές είναι και η Μάκρη. Κι η Ρένα Βελισσαρίου , που έχει φύγει πιά από κοντά μας, είναι από τη Μάκρη. Κι άφησε ως παρακαταθήκη το βιβλίο "ΟΣΑ ΣΑΡΩΣΕ Η ΘΥΕΛΛΑ" που ουσιαστικά το "εξέδωσαν" οι ανηψιές της, όταν βρήκαν τα χειρόγραφα της πολυαγαπημένης θείας Ρένας. (εκδόσεις "Λεξίτυπον")
Η προκατάληψη είναι ,κι ήταν πάντα,ένας πολύ κακός σύμβουλος. Διότι στήνει παγίδες στο να χάσεις κάτι αξιόλογο το οποίο μπορεί και να σε "γέμιζε". Η παράσταση του έργου "ΣΜΥΡΝΗ ΜΟΥ ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ" που έγραψε και σκηνοθέτησε η ΜΙΜΗ ΝΤΕΝΙΣΗ στο θέατρο του ΚΕΝΤΡΟΥ ΜΕΙΖΟΝΟΣ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ, στην οδό Πειραιώς 254, δίπλα στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών είναι ΠΕΡΙΤΡΑΝΟ παράδειγμα. Και περίτρανη ΑΠΟΔΕΙΞΗ
Με ΜΠΕΝΕΝΤΙΚΤ ΚΟΥΜΠΕΡΜΠΑΤΣ ξεκίνησε η προ-οσκαρική "κούρσα" για το 2015 αλλά διαβάστε το παρακάτω επειδή έχω κάτι να σας πω
..Διότι για να απευθυνθείς στη γυναίκα σου, στον άντρα σου, στον φίλο , στην παρέα, "πάμε απόψε να δούμε το...." λέγοντας ολόκληρο τον τίτλο, "ένα περιστέρι έκατσε σε ένα κλαδί διαλογιζόμενο πάνω στην ύπαρξη του", ή...κάπως έτσι, ε..ας μην το συζητάμε.
Υπάρχει το ΣΙΝΕΜΑ, υπάρχει και το ΣΙΝΕΜΑΔΑΚΙ (στο οποίο ενίοτε προσδίδεται η έννοια κάτι πολύ αγαπημένου), υπάρχει κι η ΣΙΝΕΜΑΔΑΡΑ. Στην τελευταία υπάγονται εκείνα τα φιλμ που σε ΣΥΝΑΡΠΑΖΟΥΝ ή που σε ΓΟΗΤΕΟΥΝ , σε ΣΑΓΗΝΕΥΟΥΝ, σε ΚΑΤΑΚΤΟΥΝ. Να πού όμως, σε κάποια από αυτά, θέλεις να τους κάνεις και την κριτική τους. Ένα τέτοιο είναι και το INTERSTELLAR.
Όταν δει ο θεατής αυτή την ταινία, θα μπορέσει κάλλιστα να καταλάβει για ποιο λόγο , αυτή τη στιγμή, ο λαός του Βελγίου έχει βγει στους δρόμους .Κι είναι ό, τι σημαντικότερο θα αποκομίσει. Μαζί με αυτό, και την Μαριόν Κοτιγιάρ την οποία θα εκθειάσουμε πιο κάτω.
Παραθέτω πιο κάτω τη λίστα με τις υποψηφιότητες της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Κινηματογράφου...
Η τέταρτη εντύπωση είναι ένας ΦΟΡΟΣ ΤΙΜΗΣ. Ονομάζεται ΝΙΚΟΣ ΝΙΚΟΛΑΙΔΗΣ κι η αφορμή φέρει το όνομα ΓΛΥΚΙΑ ΣΥΜΜΟΡΙΑ. Παίχτηκε στα πλαίσια των «100 χρόνων ελληνικός κινηματογράφος» αλλά είναι το μόνο που δεν με ένοιαζε διότι είμαι σίγουρος ότι δεν θα νταλγκάδιαζε και το Νίκο. Το μόνο που άξιζε και θέλω να γράψω δύο λόγια είναι η ΔΙΚΑΙΩΣΗ. Τόσο του ίδιου όσο και της ταινίας.