Είναι το κείμενο που είχα γράψει στο οσκαρικο αφιέρωμα για την ΔΙΕΘΝΗ ΤΑΙΝΙΑ και το μεταφέρω ατόφιο
«QUO VADIS, AIDA?» της ΤΖΑΣΜΙΛΑ ΖΜΠΑΝΙΤΣ (ΒΟΡΝΙΑ-ΕΡΖΕΓΟΒΙΝΗ)
ΠΡΟΪΣΤΟΡΙΑ ΣΤΑ ΟΣΚΑΡ: ΟΣΚΑΡΟΥΧΑ Η ΒΟΣΝΙΑ, πήρε ΟΣΚΑΡ το 2002 με το «NO MAN’S LAND» του ΝΤΑΝIΣ ΤΑΝΟΒΤΣ. Αυτή είναι η 2η υποψηφιότητα της.
ΤΟ ΦΙΛΜ: Ο αγώνας μιας γυναίκας, που εργάζεται ως διερμηνέας για λογαριασμό των Ηνωμένων Εθνών, να βγάλει την οικογένεια της από την Σρεμπρένιτσα της Βοσνίας, που την πολιορκεί ο σέρβικος στρατός, στον πόλεμο του 1995 που κατέληξε σε μακελειό με πάνω από 8000 νεκρούς.
ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑΣ: Το δράμα του πολέμου. Κι ο αγώνας του Ανθρώπου για την Σωτηρία των δικών του από ένα μακελειό στο οποίο η πίστη κι η αγάπη μπορούν να παρέμβουν. Αυτό είναι το έργο, φτιαγμένο κι αυτό από γυναίκα σκηνοθέτη, όπως και το τυνησιακό, και κυριαρχεί η ένταση, η οποία υποστηρίζεται από φοβερό μοντάζ που ακριβώς αυτή την ένταση προβάλει, κάτι ανάλογο με εκείνο της Κάθρην Μπιγκελόου στο «The hurt locker» κι η Βόσνια σκηνοθέτης μας το μεταφέρει με τη βοήθεια και της εκφραστική πρωταγωνίστριας Τζάσνα Τζούρισις. Σε ένα δράμα πολέμου απολύτως βιωματικό.