Η «πολιτική ορθότητα» γίνεται φύλλο και φτερό από τον Ρουμάνο σεναριογράφο-σκηνοθέτη ΡΑΝΤΟΥ ΓΙΟΥΝΤΕ, με τρόπο ευφυή, διασκεδαστικό, ασεβή, ακραίο κι εύστοχο στη σάτιρα ως εκεί που δεν παίρνει. Και με σενάριο, όπου σενάριο και σκηνοθεσία φυσικά και γίνονται ένα πράγμα, με καινοτομίες και υλικό για μελέτη. Και για κατανόηση της έννοιας «Σενάριο» πως υπάρχουν ΄πολλών και διαφορετικών λογιών σενάρια κι όχι μόνο της μίας γραφής. Κι ότι κάθε σενάριο, σαφώς κι έχει βάση στήριξης τον «ΜΥΘΟ» αλλά από κει και πέρα το κτίσιμο κι η διαδικασία ορίζονται με κανόνες που το ίδιο θέτει όταν μέσα σε ένα είδος φτιάχνει δικό του «ΕΙΔΟΣ».

Φερειπείν, η δεύτερη ενότητα της ταινίας η οποία προκάλεσε τον ενθουσιασμό μου, για αυτό που θα σας εξηγήσω παρακάτω, είναι ένα δικό του πράγμα, είναι το ΣΕΝΑΡΙΟ-ΛΕΖΑΝΤΑ. Είναι το πιο εμφανές σημείο του ότι  σενάριο και σκηνοθεσία γίνονται ένα όπου όλη η ενότητα, για την οποία εφιστώ την προσοχή να μη χαθεί η προσήλωση ούτε κατά δευτερόλεπτο (δεν το επιτρέπει η ίδια η γραφή του), έχει μαζέψει άπειρα μα άπειρα ΜΑ ΑΠΕΙΡΑ, στιγμιότυπα είτε από εικόνες είτε ζωγραφικές είτε από φωτογραφίες είτε από ντοκουμέντα, του δευτερολέπτου το καθένα, ‘όπου όλη η ευφυία κρύβεται στη ΛΕΖΑΝΤΑ, η οποία είναι κι ο μόνος σεναριακός λόγος που ακούγεται , που ΔΙΑΒΑΖΕΤΑΙ (ούτε καν ακούγεται) κι έχει ως στόχο την ¨Ορθότητα» είτε την πολιτική είτε την κοινωνική είτε την Ιστορική- δεν αφήνει λίθον επί λίθου. Κι ευφυώς (πάντα ευφυώς!!!) την ενότητα αυτή την έχει βάλει στη μέση της ταινίας διότι σε αυτήν κρύβεται η πλήρης ταυτότητα του έργου.

 Το οποίο μοιάζει σαν να είναι έργο των τριών «σκετς». Το καταλαβαίνουμε καθ’ οδόν. Με τρεις ενότητες. Οι οποίες «ενότητες» ακολουθούν τον κύριο κανόνα γραφής σεναρίου. Ο οποίος χωρίζει τα σενάρια σε «ΔΕΣΗ», «ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ», «ΛΥΣΗ».

Ως «Δέση», δηλαδή ως επιλογή κεντρικού ήρωα και πρώτων πληροφοριών, λειτουργεί η πρώτη ενότητα. Στην «Δέση», σε κανένα έργο, δεν έχουμε μπει ποτέ στην κύρια υπόθεση, μένουμε στα του ήρωα και στα προεισαγωγικά. Μας συστήνει , όμως, το ύφος. Αυτό που αποκομίζουμε από την πρώτη ενότητα είναι μια περιπλανώμενη στους δρόμους του Βουκουρεστίου , δασκάλα, και γύρω της η Ρουμανία της πανδημίας, η εποχή της πανδημίας. Δεν θα σταθώ σε λεπτομέρειες, διότι ο θεατής πρέπει να ανακαλύπτει κι από μόνος του πράγματα,  θα πω όμως το εξής: Ότι σε αυτή την πρώτη ενότητα ήταν η αίσθηση πως βλέπω για πρώτη φορά ταινία πραγματικά της εποχής covid, με την προστατευτική μάσκα, που καθορίζει τις μέρες μας, να γίνεται αντικείμενο του σεναρίου , να ενσωματώνεται πλήρως στο σενάριο, και να γίνεται κι αυτή μέρος της σάτιρας και του κυοφορούμενου εκρηκτικού επερχόμενου.

Ως «Σύγκρουση», ως επόμενο στάδιο, όταν πιά μπαίνουμε στην υπόθεση…Ε, εδώ η κύρια υπόθεση είναι το καθ’ αυτό αντικείμενο της σάτιρας. Είναι αυτό που ανέφερα ενθουσιωδώς πιο πάνω με τη σάτιρα στην πολιτική ορθότητα. Είναι εξαιρετικό. Έχουμε μπεί πλήρως εδώ στο πνεύμα του έργου. Εχουμε , όμως, ξεχάσει τη δασκάλα της Α’ Ενότητας, και προς στιγμήν νομίζουμε ότι βλέπουμε ανεξάρτητα μεταξύ τους σκετς. Αν προλάβει το μυαλό, από τον καταιγισμό των εικόνων και των σατιρικών λεζαντών να το σκεφτεί αυτό, θα πάρει την απάντηση στην Γ’ Ενότητα, στη «Λύση», ότι ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ ΝΑ ΒΓΑΖΟΥΜΕ ΒΙΑΣΤΙΚΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΠΕΡΙ ΣΕΝΑΡΙΩΝ ΌΣΟ ΤΟ ΕΡΓΟ ΒΡΊΣΚΕΤΑΙ ΣΕ ΕΞΕΛΙΞΗ. Είτε αφορά σε σήριαλ των πολλών επεισοδίων είτε σε σενάριο των 2 ωρών!!!!!

Διότι, η ΛΥΣΗ, η Τρίτη ενότητα μας οδηγεί απευθείας, κι έχουμε τη Δίκη της Δασκάλας. Η οποία δικάζεται επειδή ανέβασε στο διαδίκτυο βίντεο με τις ΣΥΖΥΓΙΚΕΣ ερωτικές περιπτύξεις. Δεν δικάζεται σε δικαστήριο αλλά σε ένα «σουρεάλ» πειθαρχικό. Εδώ πλέον δεν έχουμε να πούμε τίποτα. Η δίκη παντρεύει Αριστοφάνη με «Borat» (μα κι ο τελευταίος από τον Αριστοφάνη κατάγεται), όπου αν θαυμάσαμε «σενάριο λεζάντας» στην Β’ Ενότητα, εδώ μένουμε άφωνοι με τις ατάκες κατηγόρων και υπερασπιστών στη δίκη, με τη μοιρασιά στις ατάκες, με την προκλητικότητα της δασκάλας, απέναντι σε όλων των ειδών τους εκπροσώπους του συντηρητισμού….με μια σάτιρα όπου η λογική με την ασέβεια και το κάθε τι παράλογο βρίσκονται σε απογείωση…Κι όταν τελειώνει, τότε το μυαλό σπεύδει στις απαρχές, στην Α’ Ενότητα και καταλαβαίνει πόσο Σοφά δομημένο ήταν όλο το εν λόγω Σύστημα. Το σεναριακό-κινηματογραφικό εννοώ, που βεβαίως είναι και ΣΚΗΝΟΘΕΤΙΚΟ. Αλίμονο αν δεν είναι και σκηνοθετικό το σεναριακό επίτευγμα του σεναριογράφου-σκηνοθέτη είτε λέγεται Μπίλυ Γουάιλντερ είτε Γούντυ Αλεν είτε Κουέντιν Ταραντίνο είτε Πέδρο Αλμοδόβαρ είτε Ινγκμαρ Μπέργκμαν είτε….είτε….είτε…ΕΙΤΕ!!!!!!!!!!!!!..............

Ευρηματικά, και τα σατιρικά τραγουδάκια, που συνδέουν τις ενότητες μεταξύ τους, σε μια διάθεση πολύ μα πολύ «ματζόρε»

Με απλά λόγια…ΚΑΛΗ ΣΑΣ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗ!!!!

ΥΓ. Σας έχω δώσει όλα τα στοιχεία ταυτότητας ώστε να ξέρετε τι είναι αυτό που πάτε να δείτε, τι πρόκειται να δείτε. Ώστε να μην..

ΥΓ 2 Καλή σας διασκέδαση, ΚΑΙ ΠΑΛΙ