Τωρα πλέον άλλαξαν άρδην τα πάντα και δεν ξέρουμε πόσες αλλαγές μας προσμένουν στο επόμενο βραχύ διάστημα.
Το «RED NOTICE» βγήκε στους Κινηματογράφους κάποια στιγμή, σε δυο(?) εβδομάδες ήταν στo NETFLIX..Το είδος όμως είναι εδώ και λειτουργεί μια χαρά και στην πλατφόρμα, στην κατ’ οικον ξεκούραση και στο φόβο αποφυγής συνωστισμού λόγω αβεβαιότητας με τον covid.
Τι είναι το έργο; Μια περιπέτεια ξεκούρασης, με όλα όσα εξωφρενικά μπορεί να διαθέτει το είδος, με συνεχή δράση, χιουμοριστικά ευρήματα κι ένα πρωταγωνιστικό τρίο οι οποίοι δείχνουν να απολαμβάνουν αυτό που κάνουν. Ο ΝΤΟΥΕΗΝ ΤΖΟΝΣΟΝ που φτιάχνει το δικό του ηρωικό τύπο σιγά σιγά, ο ΡΑΫΑΝ ΡΕΫΝΟΛΝΤΣ, πιο «ηθοποιός» από τους τρεις που έχει επωμιστεί και το πιο κωμικό κομμάτι (που το κάνει με διακριτικό τρόπο και με μέτρο) κι η ΓΚΑΛ ΓΚΑΝΤΟΤ, η οποία είναι και όμορφη και άνετη. Α!, θα προσθέσω κι έναν από τους supporting, o οποίος είναι και δικός μας, ο ΚΡΙΣ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ, Ελληνας του Καναδά αυτός που κάνει τον «Sotto Voce», ο οποίος Κρις επί τη ευκαιρία, κάνει καριέρα κυρίως ως voice-over actor κι έχει βρεθεί και στα Εμμυ, με την ιδιότητα του αυτή, ως ντουμπλυρ καρτουν. Ενπάση περιπτώσει συμμετέχει κι αυτός στο πανηγύρι ως «κακός» αν κι οι «κακοί» κι οι «καλοί» σε αυτή την χιουμοριστική περιπέτεια είναι αρκετά…… μπερδευτικοί….
Ολο ξεκινά, από τα τρία «αβγά της Κλεοπάτρας» , των ημερών του δεσμού της με τον Μάρκο Αντώνιο, τα οποία τα έχουν βάλει κάποιοι στο μάτι είτε και τα τρία μαζί είτε κομματιαστά ενώ πιο πολύ από όλους τα θέλει ένας Αιγύπτιος μεγιστάνας για να τα κάνει δωρο στην κόρη του στον πολυτελή γάμο που της ετοιμάζει.
Η ιστορία όμως η δική μας έχει να κάνει με τον υποχρεωτικό «συνεταιρισμό» ενός απατεώνα και του πράκτορα που τον κυνηγάει ενώ και τους δύο τους έχει βάλει στο στόχαστρο μια πρακτόρισσα γυναίκα.
Ρώμη, Μουσεία, Σιβηρία, Κελιά, Ζούγκλες κι ό,τι άλλο θέλει να βάλει ο νους σε ιλαρές , περιπετειώδεις καταστάσεις που δεν σταματούν αλλά και δεν ζαλίζουν. Ξεκουράζουν και διασκεδάζουν όποιον δεν χρειάζεται να απολογηθεί μετά επειδή του άρεσε.
Ετσι κι αλλιώς , οι ηθοποιοί είναι συμπαθέστατοι, το έργο υποστηρίζεται από καλή παραγωγή, το στήσιμο των χώρων το έχει διευθύνει ο ΑΝΤΥ ΝΙΚΟΛΣΟΝ του «Gravity» με όλη τη σκηνογραφική του ομάδα κι οι χώροι έχουν φαντασία εξυπηρέτησης του είδους, ο Γερμανός Διευθυντής Φωτογραφίας ΜΑΡΚΟΥΣ ΦΕΡΝΤΕΡΕΡ κάνει την κάμερα τρελή και παλαβή έχοντας φώτα, προβολείς, στη διάθεση του, οι μοντέρ έχουν αναλάβει το «τρέξιμο» της ταινίας, κοντολογίς μια χαρά. Για όποιον αγαπά και δεν σνομπάρει.
Σίγουρα ο σκηνοθέτης ΡΩΣΟΝ ΜΑΡΣΑΛ ΘΕΡΜΠΕΡ (ο οποίος έχει γράψει και το σενάριο), δεν είναι Σπήλμπεργκ, δεν έχει το original εκείνου, δείχνει όμως να έχει μαθητεύσει στα είδη του κι ειδικά στους «Ιντιάνα Τζώνς» κι εν πάση περιπτώσει δείχνει ότι μπορει να φτιάξει ψυχαγωγική περιπέτεια με κωμική διάθεση και με λύσεις ανάλογες.
Δεν είναι έργο για περισσότερα λόγια από την κριτική αλλά το λόγο για τον οποίο έγινε τον καλύπτει πλήρως