Ο SPIDER-MAN αυτός, είναι τόσο ωραίος μα τόσο ωραίος ώστε ειλικρινά δεν έχω να γραψω και πάρα πολλά υπακούοντας στο νόμο εκείνο πως οι ευτυχισμένοι άνθρωποι, όπως και τα ευτυχισμένα έργα, δεν έχουν ιστορία. Δεν έχεις κάτι να πεις. Εννοείται πως το συγκεκριμένο «γνωμικό» δεν το παίρνουμε τοις μετρητοίς ώστε να αρχίσουμε να του αραδιάζουμε τιτλους για το πιάσουμε…αδιάβαστο, όμως στην περίπτωση αυτή, και σε πολλές ακόμα ισχύει.
Εδώ έχουμε εύρημα, έχουμε εξαιρετικά οπτικά εφφέ , που πάνε γραμμή για το Οσκαρ (αν δεν τους τη βγει κάποιο με δραματουργική ή σεναριακή συμβολή) , έχουμε κι υπέροχο πρωταγωνιστή για spider-man, τον ΤΟΜ ΧΟΛΑΝΤ. Ο οποίος έχει κάτι το χαριτωμένο, κάτι το όχι απολύτως λαμπερό, κάτι που ανταποκρίνεται απόλυτα στις διαθέσεις αυτού του κοινού, αυτού του τεράστιου αριθμητικά κοινού, αλλά και όλων που το σινεμά το κατέβασαν σε μέγεθος, το παρακολουθούν από μικρές οθόνες στις μέρες μας, κάποιοι κι από μικροσκοπικές κι οι ηθοποιοί αστέρες του είδους πρέπει να μπορούν να ανταποκρίνονται σε αυτή την ιδιοσυγκρασία, σε αυτή την ισοπέδωση ακόμα κι όταν πάνε να το παρακολουθήσουν σε μεγάλη οθόνη με όλη την Τεχνολογία στα πόδια τους. Το «μέγεθος» του ηθοποιού πρέπει να είναι ανάλογο με αυτή της μάζας και η όποια ανύψωση έρχεται μέσω ήρωα κι ανδραγαθημάτων κι εφφέ. Ο ηθοποιός όμως που φέρει στους ώμους του τον υπερ-ήρωα, πρέπει να είναι ενός ανάλογου τέτοιου μεγέθους.
Υπέροχος λοιπόν ο ΤΟΜ ΧΟΛΑΝΤ για αυτό που κάνει, και θεωρώ ότι έχει δυνατότητες και για άλλα , για όσους δεν παρερμηνεύουν τη λέξη «ταλεντο»
Κι η ΖΕΝΤΑΓΙΑ, που την είδαμε και στο κατά Ντενί Βιλνέβ «DUNE», είναι εξαίρετη παρτενερ ενός τέτοιου Spiderman,κι αρχίζουμε και μετράμε δυνάμεις στη διανομή διότι το φιλμ περιλαμβάνει πάμπολλους χαρακτήρες , ρόλους, πρόσωπα, είτε σύντομων είτε μεγαλύτερων χρονικά εμφανίσεων για να απολαύσοτμε τις περιπέτειες του. Οι οποίες έχουν να κάνουν με το ότι έχει αποκαλυφθεί η αληθινή ταυτότητα του spiderman και πλέον ο φιλος μας ο Πήτερ Πάρκερ καταφευγει στη βοήθεια του Dr Strange για το τι θα κάνει..Ενας χρησμός τα χαλάει όλα που δεν πάει καλά, κι εξαπολύονται δυνάμεις από το Σύμπαν όπου κάνουν τη Γη των κόμικς…..Μαδιάμ.
Με Dr Strange τον ΜΠΕΝΕΝΤΙΚΤ ΚΑΜΠΕΡΜΠΑΤΣ, που έχει βάλει σε σταθερό πλέον έλεγχο την ιδιαίτερη φυσιογνωμία του κι είναι πραγματικά υπέροχος και πάλι, όπως κι η άλλη ΥΠΕΡΟΧΗ, η ΜΑΡΙΣΑ ΤΟΜΕΙ, που έχει επωμισθεί την «Θεία»…και προχωράμε σε ΓΟΥΙΛΕΜ ΝΤΑΦΟ, ΤΖΕΪΜΥ ΦΟΞ στο πιο «θυσιασμένο» του, μέχρι να φτάσουμε στο εύρημα των ευρημάτων που είναι και το κομμάτι που ενθουσιάζει και συγκινεί ως εύρημα, το ότι μέσα από όλο αυτό το «γής μαδιάμ» των μεταφυσικών δυνάμεων που έχουν εξαπολυθεί, έμφανίζονται κι οι δύο προηγούμενοι ερμηνευτές του ήρωα, ο ΤΟΜΠΥ ΜΑΚ ΓΚΟΥΑΙΡ κι ο ΑΝΤΡΙΟΥ ΓΚΑΡΦΙΛΝΤ κι είναι ονειρεμένο κι ως σύλληψη αλλά κι ως εκτέλεση, κυρίως όμως ως συνύπαρξη των τριών.
Να γιατί η MARVEL εδώ ήρθε να αποζημιώσει το πολυπληθές κοινό της ύστερα απ΄τη δοκιμασία στην οποία το υπέβαλε με τους «Eternals» που πήγαιναν για «black panther» της ανανέωσης αλλά αντ’ αυτού έφεραν πίκρα στους οπαδούς. Εδώ, δεν χαίρονται ,μόνο οι fan, δεν χαίρονται μόνο τα παιδάκια που είναι ΄ο,τι καλύτερο για να τα πας σινεμά αυτές τις γιορτινές μέρες, κορονωιού επιτρέποντος, είναι και τα άλλα τα παιδιά , εκείνα που δεν φανερώνονται και το παιδί το κρύβουν μέσα τους κάτω από άλλες ηλικίες και συμπεριφορές.
Ο σκηνοθέτης ΤΖΩΝ ΓΟΥΟΤΣ το γνωρίζει το ειδος καλά, γνωρίζει και τον Τομ Χόλαντ άλλωστε, αφου αυτος την είχε σκηνοθετήσει και στα δύο προηγούμενα , εδώ επιστρατεύτηκε κέφι.
Δεν έχω να πω περισσότερα, μόνο να ευχηθώ «Καλή Διασκέδαση»