Αυτοί οι δυο είναι που φτιάχνουν, που δημιουργούν το είδωλο. Προσέξτε, δεν είπα «το κατασκευάζουν», διευκρίνισα «το ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝ»

Διότι τον ηθοποιό τον φτιάχνουν τα έργα μια και μέσα στα έργα βρίσκονται οι ρόλοι. Η ΑΛΙΚΗ ΒΟΥΓΙΟΥΚΛΑΚΗ δεν είναι αυτή που βλέπουμε στις ταινίες, αυτό που βλέπουμε δημιουργήθηκε από ρόλο. Και σε αυτό συνέβαλαν οι δυο καλλιτέχνες που ανέφερα. Ως εκείνη την ‘ώρα  η Βουγιουκλάκη έχει 6-7 χρόνια θητεία, το ψάχνει και ψάχνεται, δεν έχει βρει το ταμπεραμέντο της ούτε κι όταν έρχονται οι επιτυχίες και οι θρίαμβοι, στο θέατρο με το «Ωραια μου κυρία» του Μπέρναρντ Σω (όχι το μιούζικαλ-αυτό θα το παίξει αργότερα ,όταν θα είναι σταρ), στο σινεμα με την «Αστέρω» και το «Ο Μιμικος και η Μαίρη» που χτυπούν πρώτη και δευτερη θέση. Ακόμα, ωστόσο,  δεν έχει βρει τον πλήρη βηματισμό

Στο «  ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ» θα λευτερωθεί το μέσα της, θα ανακαλύψει την ιδιοσυγκρασία της, το καλλιτεχνικό Είναι της κι αυτό είναι το νέο κορίτσι. Οτι η Αλίκη κουβαλα το κορίτσι κι αυτό αναβλύζει από μέσα της. Από τη στιγμή εκείνη εκτοξεύεται. Η ΑΛΙΚΗ ΣΤΟ ΝΑΥΤΙΚΟ έρχεται και το επικυρώνει.

Ο ΑΛΕΚΟΣ ΣΑΚΕΛΛΑΡΙΟΣ της δοκίμασε αυτό το στοιχείο κι η μαθητρια Παπασταύρου εκτινάχθηκε και ταυτιστηκε με την ΑΛΙΚΗ ΒΟΥΓΙΟΥΚΛΑΚΗ. Ηταν η τελειότητα. Σε αυτό είχε συμβάλλει ένας ακόμα, στενός συεργατης του Σακελλάριου στις ταινίες, ο ΜΑΝΟΣ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙΣ. Ο οποίος διαπίστωσε τι γινόταν και πάνω σε αυτό το «εκκολαπτόμενο» πλέον «κορίτσι» έφτιαχνε τραγούδια και μουσικές που έρχονταν και το υπογράμμιζαν.  Κι αυτό φαίνεται από το πόσο εμπνευσμένα ήταν.

Διότι αγαπούσαν αυτό που είχαν γεννήσει ως «πνευματικοι γονείς». Και το κράταγαν ψηλά είτε μην τους φύγει είτε μην πέσει και κακοπάθει. Ασχετο αν με τον ένα γονιό, τον Σακελλάριο  το ίνδαλμα ήρθε πολλές φορές σε ρήξη, με τον άλλο γονιό, τον Χατζιδάκι,  ήταν σχέση λατρείας.

Στο «Η ΑΛΙΚΗ ΣΤΟ ΝΑΥΤΙΚΟ» έχουν πιά το κοριτσι καλλιτεχνικά λευτερωμένο, η καλλιτεχνική του ιδιοσυγκρασία , το να παίζει χαριτωμένα τα κορίτσια και να βάζει το κοριτσίστικο στοιχείο στους ρόλους της, είναι επιταγή. Και πάνω σε αυτό δουλεύουν οι δυο πολύτιμοι. Ο ένας της γράφει μια κωμική ιστορία χαριτωμένου κοριτσιού, τσαχπίνικου κοριτσιού, με μια τσογλανιά, μια παιδικότητα σκανταλιάρικη που την κουβαλούσε κι η ιδιοσυγκρασία του συγγραφέως κι ήξερε να τη μεταβολίζει σε ρόλους, αναλογα με τον ποιόν ηθοποιό είχε διαθέσιμο. Της γράφει την ιστορία της κορης ναυάρχου που θα πάει και θα τρυπώσει στο πλοίο για να βρε τον καλό της με τον οποίο εχει γίνει παρεξηγηση κι όλο αυτό υπό τα όμματα του μπαμπά ναυαρχου που είναι ο διοικητής κάθως φευγει το πλοίο για τα Μεγαλα Γυμνάσια. Και βέβαια , αξιοποιεί και  τη φράση» κάτω από το βλέμμα του αυστηρού μπαμπά» και τον κάνει.. πρεσβύωπα, ο οποίος χωρίς τα γυαλιά δεν βλέπει ούτε τη μύτη και αυτό στοιχείο αξιοποίησης από την Κωμωδία. Επειδή ο μπαρμα Αλέκος την κατέχει και της έχει για μπαμπά , τον Κνστανταρα-ποιον άλλο; Και για αγαπημένο τον Παπαμχαήλ. Αμα ξέρεις το αντικείμενο, αμα ξερεις να γράφεις.

Συγχρόνως ο ανθρωπος αυτος, ο συγγραφέας-σκηνοθετης Σακελλάριος έχει κι ένα αλλο ταλέντο που το έχω αναφερει και σε άλλες κριτικές, το ταλέντο του ΣΤΙΧΟΥΡΓΟΥ. Και μαλιστα με την τέλεια ρίμα. Τα τραγουδια, ακριβως επειδή του αρέσει να γράφει τραγούδια και να παίζει με του στίχους και με τις λέξεις και με τα μέτρα και να τις κάνει να ριμάρουν σαν να ήταν γραμμένα για μεγαλη ποίηση, του γίνονται στοιχεία του σεναριου.. Οπότε ένα ακόμα στοιχεία που τον έδεσε συνεργατικά με τον ΜΑΝΟ ΧΑΤΖΙΔΑΚΙ κι έφτιαξαν μοναδικό δίδυμο όσο ο Χατζιδάκις παρέμενε στην Ελλάδα κι έγραφε μουσικη για τον ελληνικό κινηματογράφο , πριν πάρει το OSCAR και φυγει για την Αμερική.

Ο Χατζιδάκις αναλαμβάνει τη μουσική ολοκλήρωση της κοπέλας, της ηθοποιού  και την προβάλει δια της δικής του λατρείας μέσα από τα συναισθήματα των στίχων που της γράφει, δικην σεναριακής προέκτασης, ο Σακελλάριος.

 Στο «Η ΑΛΙΚΗ ΣΤΟ ΝΑΥΤΙΚΟ» της γράφουν τρία τραγούδια. Στο μεταξύ, η οδηγία από την παραγωγή είναι πως το έργο θα είναι ΕΓΧΡΩΜΟ, Το πρώτο της πρωταγωνίστριας αλλά και της ίδιας της εταιρίας. Μαλιστα. Διότι το έγχρωμο ήταν τότε πανακριβο, εξού κι ελάχιστα χρησιμοποιείτο , ακόμα και στο Χόλυγουντ εξακολουθούσαν κι έκαναν και μαυρόασπρες ταινίες κι όχι αποκλειστικά έγχρωμες και για να ανταπεξελθει ο Φίνος , το έκανε συμπαραγωγή με τους ισχυρούς της διανομής ΔΑΜΑΣΚΗΝΟ-ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ. Αυτοί στους οποίους  θα καταφυγει αργότερα η Αλίκη όταν έλθει σε ρηξη μαζί του.

Το είπα όλο αυτό για το έγχρωμο, διότι τα χρωματα, τα οποία αναλαμβάνει να τα φωτίσει ο ΓΟΥΟΛΤΕΡ ΛΑΣΑΛΥ, ο οποίος αργότερα θα πάρει και το OSCAR για τον μαυροασπρο «ΑΛΕΞΗ ΖΟΡΜΠΑ» , έχει να φωτίσει το γαλαζιο του Αιγαίου, σε κατακαλόκαιρο. ΚΙ όλα να είναι μέσα στον ηλιο και στο φως,  στη χαρά δηλαδή, και να είναι κι αναλογα καλοκαιρινά τα χρωματιστα που θα φορά το όμορφο κορίτσι πριν ντυθεί στα κατάλευκα του ναύτη.

Συνεπώς τα τραγούδια χρειάζονται και την ανάλογη διάθεση εκ μερους των δημιουργών.

Της γραφουν λοιπόν τρία τραγούδια αντι για δύο, που συνέβαινε στις προηγούμενες ταινίες, και προσέξτε. Το πρώτο τραγούδι είναι τραγούδι εκδρομής , «ο γαιδαράκος» Πόσο διαφιρετικό τραγούδι εκδρομής από το «Εχω ένα μυστικό» ή το «γκρίζο γατί»  στο «Ξυλο βγήκε απ’ τον Παράδεισο» που έγραψαν οι ίδιοι άνθρωποι. Και μαλιστα, και στις δυο περιπτώσεις το εκδρομικό τραγούδι μιλούσε για ένα έρωτα που εκκολάπτεται.

Τα άλλα δυο, τα κρατησαν για τις σκηνές του αντιτορπιλικού, όπου κρύβεται το κορίτσι ντυμένο ναύτης  με την παρέα του αγαπημένου της. Το ένα, το γράφει ο στιχουργός -συγγραφέας με τη διάθεση  του ελεύθερου νιάτου, με την τρελα και το ανυποχωρητο, είναι το «τράβα μπρος» που ο συνθέτης το ντύνει και με εισαγωγή που μπορει να χρησιμοποηθεί κι ως εμβατήριο παρελάσεων και θα το κανει ορχηστρικά στη σκηνή της αναχώρησης του πλοίου.

Το τελευταίο τραγούδι, που είναι κι αυτό για το πλοίο, είναι πιο…μπαγάσικο. Από μεριάς και Χατζιδάκι φυσικά, ο οποίος στην αλλαγή του ρεφρεν πιάνει απόλυτα το συναίσθημα της κοπέλας και του γιατι τα έκανε όλα αυτά, μα εκείνος που μεγαλουργεί είναι ο συγγραφέας στιχουργος , και κάθε φορα που ακούω αυτό το τραγούδι, το οποίο έχω μελετήσει  πολύ ως τραγούδι, εεντυπωσιάζομαι από τη φαντασία του, το λυρισμό του, την αλληγορία του και τη ριίμα του και τις εικόνες. Ναι, είναι η καταθεση συναισθηματων της κοπέλας κι έχει τρια κουπλέ (το ρεφρεν δεν επαναλαμβάνεται, σε κάθε στροφή αλλάζει. Είναι σαν τρεις ενοτητες, δεν είναι καν ρεφρεν με την παραδεκτή έννοια.. Κοινός παροονομαστής δυο δημιουργήματα  όπου το ένα πλησιάζει με διάθεση ερωτική το άλλο, το οποίο μένει απαθές. Σαν να φοβαται η κοπελα μηπως της συνέβαινε το ίδιο. Στην πρώτη ενότητα παρομοιαζει τον χωρις ανταπόκριση έρωτα  με μια βάρκα κι ένα γλάρο που την παίζει ανοιχτα,η δευτερη στροφή  με το γεράνι και την πεταλούδα κι η τρίτη με τη λεύκα και τον μπάτη.

Πολλή δουλειά, δεν νομίζετε; Κι επειδή τα ξέρουμε, ναι θα σταθώ ειδικά στο στίχο της λεύκας και με το ρεφρεν της θα κλείσω, έτσι από θαυμασμό προς τους ανθρώπους που τα έφτιαξαν  και τι υλικο δόθηκε στην κοπέλα για να λάμψει όταν ανακάλυψαν ΟΤΙ ΤΟ ΕΧΕΙ

Η λεύκα λοιπόν είναι έρημη και μόνη αλλά ο ΜΠΑΤΗΣ έχει άλλες βλέψεις. Τη φλερτάρει αλλά ο παρατηρητής της εικόνας ζηλεύει το αίσθημα που του λείπει. Και γράφει ο μπαρμπα-Αλέκος «Και όλο συλλογιέμαι, συλλογιέμαι πως κάτι/πρέπει να είπε ο μπάτης μυστικά μες στα κλαδιά /ας τα ακουγα από σενα τα λογακια του μπάτη/κι ας έβλεπα να τρέμει σαν τα φύλλα η καρδιά. Κι ο Χατζιδάκις βάζει την ανάλογη μελωδία κι η τρισχαριτωμένη έρχεται και κάνεις τους θεατές να τη λατρέψουν άνευ όρων και δια βίου.

Δεν γίνονται οι καριέρες τυχαία  ουτε τα εργα γινονται αβασανιστα όπως (θέλουν να) νομίζουν.

Η δουλειά που έχουν πατήσει ο Σακελλάριος με τον Χατζιδάκι για να λάμψει η Αλίκη είναι σπάνια.

Εξου κι η ιδια συνηθιζε να λέει :"ΣΗΜΑΣΙΑ ΕΧΕΙ ΠΟΙΟΙ ΣΕ ΥΠΟΓΡΑΦΟΥΝ»