Θα αναλύσουμε τις ερμηνείες της πεντάδας και μέσα από αυτές ελπίζω να γίνουν κατανοητά κάποια πράγματα, γύρω από τις ερμηνείες, γύρω από τους κανόνες, γύρω από τη διαφορά των εννοιών «σταρ» κι «ερμηνευτής» και πως αυτά αξιολογούνται αλλά και ποιά είναι τα ερμηνευτικά standards.
ΥΠΟΨΗΦΙΟΙ ΓΙΑ ΤΟ ΟΣΚΑΡ ΕΙΝΑΙ:
- ΜΠΡΑΙΑΝ ΚΡΑΝΣΤΟΝ «TRUMBO»
ΠΡΟΙΣΤΟΡΙΑ στα ΟΣΚΑΡ: Πρώτη υποψηφιότητα
Ο ΡΟΛΟΣ: Βιογραφία, παίζει τον Ντάλτον Τράμο, τον συγγραφέα του Χόλυγουντ ο οποίος διώχτηκε επί μακαρθισμού για την κομμουνιστική ιδεολογία του και μετά έγραφε σενάρια με ψευδώνυμα όπου για δύο εξ αυτών πήρε Οσκαρ.
ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΟ ΕΠΙΤΕΥΓΜΑ. Ερμηνεία ΡΟΛΙΣΤΑ. Ο ηθοποιός που δεν είναι σταρ αλλά ερμηνευτής. Αυτός που δεν «παίζει» αλλά γίνεται ο ρόλος. Εχει πεισει απόλυτα ότι έτσι ακριβώς ήταν ο Ντάλτον Τράμπο ακόμα κι αν δεν έχουν καμία σχέση ο ρόλος με το πρόσωπο. Το μείον στην υπόθεση είναι πως η βιογραφία από πλευράς σεναρίου αποφεύγει τις γκρίζες ζώνες του ήρωα, τον αντιμετωπίζει σχηματικά, καλός αυτός, γελοίοι οι διώκτες του. Το σεναριακό μείον σε ένα ρόλο επιδρά πολλές φορές αρνητικά και στην ερμηνεία, στο ότι ο ρόλος δεν ήταν πλήρης. Κι ας τον έπαιξε τέλεια ο ηθοποιός με το σενάριο που είχε στα χέρια του.
- ΜΑΤ ΝΤΕΙΜΟΝ «Η ΔΙΑΣΩΣΗ» (The Martian)
ΠΡΟΙΣΤΟΡΙΑ στα ΟΣΚΑΡ: Τρίτη ερμηνευτική υποψηφιότητα, δεν έχει κερδίσει ως τώρα στην κατηγορία της ηθοποιίας. Οι άλλες δύο υποψηφιότητς ήταν «Ο ξεχωριστός Γουίλ Χάντινγκ» (α’ ρόλου, 1998) και «Ο ανίκητος» (Invictus) (β΄ρόλου, 2010).
Εχει ΠΑΡΕΙ, όμως, ΟΣΚΑΡ, ως σεναριογράφος για το ΠΡΩΤΟΤΥΠΟ ΣΕΝΑΡΙΟ της ταινίας “Ο ΞΕΧΩΡΙΣΤΟΣ ΓΟΥΙΛ ΧΑΝΤΙΝΓΚ”
Ο ΡΟΛΟΣ: Παίζει το μέλος μιάς διαστημικής αποστολής, ο οποίος ξεμένει στον Πλανήτη Αρη ενώ οι σύντροφοι του τον νομίζουν για πεθαμένο. Βρίσκει τρόπους επιβίωσης και στη συνέχεια εκπομπής μηνύματος διάσωσης.
ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΟ ΕΠΙΤΕΥΓΜΑ. Star performance κάνει κι ο Ματ Ντέιμον, όταν λέμε «star performance» εννοούμε αυτό που λέει ο κόσμος «Ο Ματ Ντέιμον παίζει τον Ματ Ντέιμον». Σύμφωνοι, αλλά πως τον παίζει; Με την προσωπική του χάρη και με την επίδειξη της τεχνικής του στο να λέει μεγάλο κείμενο με μιά ανάσα, κάτι με το οποίο είχε εντυπωσιάσει στο « ξεχωριστός Γουίλ Χάντνγκ» όπου ουσιαστικά τον πρωτογνωρίσαμε, και με τον αέρα του δείχνει πως ο σκηνοθέτης , ο Ρίντλεη Σκοτ, στηρίχτηκε πολύ πάνω του και ίσως η αεράτη ερμηνεία του να είναι και το «άλλοθι» των p.r του με τους «χρυσοσφαιράδες» περί..... κωμωδίας. Κατά την πλειοψηφία των Ηθοποιών- συναδέλφων του, ανανεώνει την προσωπικότητα του.
- ΛΕΟΝΑΡΝΤΟ ΝΤΙ ΚΑΠΡΙΟ «Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ» (The revenant)
ΠΡΟΙΣΤΟΡΙΑ στα ΟΣΚΑΡ: Πέμπτη υποψηφιότητα, χωρίς νίκη ως τώρα. Εχασε το 1994 (β’ ρόλου “Τι βασανίζει τον Γκίλμπερτ Γκρέηπ;”)(από τον Τόμυ Λη Τζόουνς στο “Ο φυγάς”), το 2005 (α’ ρόλου “Aviator”) (από τον Τζέιμι Φόξ στο «Ray»), το 2007 (α’ ρόλου «Ματωμένο διαμάντι») (από τον Φόρεστ Γουίτακερ στο «Ο τελευταίος βασιλιάς της Σκωτίας») και το 2014 (α΄ρόλου «Ο λύκος της Wall Street») (από τον Μάθιου ΜακΚόνοχυ στο “Dallas buyers club”)
Ο ΡΟΛΟΣ: Παίζει σε ποιητικό γουέστερν έναν πληγωμένο άνθρωπο που δοκιμάζεται από όλων των ειδών τους πόνους σε όλη τη διάρκεια του φιλμ, ψυχικούς και σωματικούς. Σχεδόν χωρίς φωνή και χωρίς κείμενο κρατά ένα τρίωρο έπος πάνω του.
ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΟ ΕΠΙΤΕΥΓΜΑ: Εβαλα επίτηδες τα ονόματα και τα φιλμ εκείνων που του στέρησαν το Οσκαρ ακριβώς για να επισημάνω πως ο Ντι Κάπριο έχανε ως τώρα τα Οσκαρ από ρολίστες. Ο Λεονάρντο Ντι Κάπριο είναι σταρ, κάνει star performance. Μπορεί να ξεκίνησε ως εφηβικό ταλέντο και να του το επισήμαναν με την πρώτη υποψηφιότητα, όμως εκεί κατά τα 20 του χρόνια και καθώς ψαχνόταν ομόρφυνε απότομα, του έλαχε κι ο «Τιτανικός" και τον έκανε σούπερ σταρ.Από κει και μετά ακολουθεί δρόμο σταρ, φτιάχνει τον Ντι Κάπριο, παίζει τον Ντι Κάπριο κι όταν τον αναλαμβάνει ο Σκορσέζε,που τον βάζει σε ρόλους αξιώσεων αλλά στα πλαίσια της διαδρομής του σταρ, αρχίζει να εμπλουτίζει τον σταρ εαυτό του, με αυτά που του δίνουν οι καλοί ρόλοι.Μέσα από αυτούς τους ρόλους εξελίσσεται, κατακτά τα ερμηνευτικά του μέσα και στο φετινό φλμ, στο «The revenant», το φτάνει στην ολοκλήρωση.Ο φετινός ρόλος είναι τρομερά δύσκολος, απαιτεί μεγάλη προεργασία και προετοιμασία, καθώς επιστρατεύει ως και την τελευταία ίνα του σώματος αλλά και του προσώπου για να εκφράσει κι εκδηλώσει τους πόνους του ήρωα απένανι στον κινηματογραφικό φακό ο οποίος του το καταγράφει και του το ανταποδίδει όπως αρμόζει σε κάθε σταρ όταν «ντύνεται» με ερμηνευτική ποιότητα.
- ΜΑΙΚΛ ΦΑΣΜΠΕΝΤΕΡ «STEVE JOBS»
ΠΡΟΙΣΤΟΡΙΑ στα ΟΣΚΑΡ: Δεύτερη υποψηφιότητα. Είχε προταθεί το 2014 στην κατηγορία του β’ ρόλου για το «12 χρόνια σκλάβος», χωρίς νίκη.
Ο ΡΟΛΟΣ: Υποδύετα τον γκουρού της Πληροφορικής Στιβ Τζομπς, σε μιά συγκεκριμένη φάση της ζωής του κατά τις αγοραπωλησίες εταιριών στις οποίες ενεπλάκη ενώ παράλληλα ζει και ένα προσωπικό επεισόδιο με την κόρη του που δεν ήθελε να αναγνωρίσει ως δική του.
ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΟ ΕΠΙΤΕΥΓΜΑ: Η προσωπική γοητεία κι η ναρκισιστική σχέση με την κάμερα γίνονται ερμηνευτικό κλειδί για το ρόλο, ο οποίος (ρόλος) πάσχει από ανάλογες σεναριακές αδυναμίες με εκείνες του «Trumbo». Ο Φασμπέντερ τα προσπερνά όλα αυτά δίνοντας τη δική του ακτινοβολία στο βιογραφούμενο πρόσωπο κι ο σκηνοθέτης Ντάνυ Μπόυλ τα «μετατρέπει» σε στοιχεία του χαρακτήρα- όλα αυτά χάρη στον ηθοποιό.
- ΕΝΤΙ ΡΕΝΤΜΕΙΝ «ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΑΠΟ ΤΗ ΔΑΝΙΑ» (The Danish girl)
ΠΡΟΙΣΤΟΡΙΑ στα ΟΣΚΑΡ: ΝΙΚΗΣΕ πέρσυ με το «Η ΘΕΩΡΙΑ ΤΩΝ ΠΑΝΤΩΝ». Η φετινή είναι η δεύτερη υποψηφιότητα του.
Ο ΡΟΛΟΣ: Παίζει ένα διεμφυλικό μποέμ καλλιτέχνη στην Κοπεγχάγη του 1926, παντρεμένο και με σεξουαλική αποδοτική σχέση με την σύζυγο, ο οποίος πάλεψε με τις δύο φύσεις που βρίσκονταν σε διαρκή σύκρουση και τον βασάνιζαν.
ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΟ ΕΠΙΤΕΥΓΜΑ: Ο Εντι Ρεντμέιν επιβεβαιώνει αυτό για το οποίο τον ΒΡΑΒΕΥΣΑΝ με ΟΣΚΑΡ πέρσυ: Οτι είναι μεγάλος ηθοποιός μεταμορφώσεων. Κι ότι με τις ερμηνείες του εκτοπίζει και το μακιγιάζ από διεκδίκηση μερτικού επιτυχίας με υποψηφιότητα στην κατηγορία του. Και πέρσυ και φέτος. Ο τρόπος με τον οποίο ερμηνευει τη γυναικεία φύση όταν τον «διεκδικεί» είναι της ίδιας άνεσης σε κορμί και πρόσωπο με εκείνον που είχε μετατρέψει σε Χόκινγκ τον περσινό εαυτό του όπου ο περσυνός ρόλος ήταν πιό απαιτητικός στην παραπάνω επίδειξη από τον φετινό.
ΠΡΟΒΛΕΨΗ: Με βάση τις παραπάνω επισημάνσεις –αναλύσεις νομίζω πως σήμανε η ώρα για τον ΛΕΟΝΑΡΝΤΟ ΝΤΙ ΚΑΠΡΙΟ. Επειδή το δικό του επίτευγμα έχει πετύχει την ολοκλήρωση ενώ τα επιτεύγματα των ανταγωνιστών παραμένουν στα όσα τους όρισε το σενάριο να κάνουν (περίπτωση Κράνστον), ή στην επιβεβαίωση προηγούμενης επιβράβευσης (περίπτωση Ρεντμέιν)
