Ενας άλλος λόγος είναι ότι επιθυμώ να έχουν δει κάποιοι πρώτοι θεατές μιά ταινία κι η κριτική να έπεται. Βοηθά και τη σκέψη και τον διάλογο και δεν μεταβάλλει το θεατή σε κατευθυνόμενο πρόβατο.

Αλλά τον λόγο έχει "Ο επιφανής άγνωστος"

Οποιος αγαπά το σινεμά μυστηρίου  θα λυπηθεί που το έχασε όταν πληροφορηθεί τι έργο ήταν. Τι είδους έργο. Καταρχήν. Μια ιστορία μυστηρίου όπου το μυστήριο είναι ο ίδιος ο κεντρικός ήρωας, ένας άνθρωπος, που εξαφανίζεται κι επανέρχεται δανειζόμενος ζωές τρίτων.

Δεν έχει σημασία αν δεν ανιχνεύεται τόσο πολύ το παρελθόν του ώστε να γίνονται απολύτως εύληπτοι οι λόγοι της αρχικής πράξης του.

Οι δύο Γάλλοι σεναριογράφοι, ο Ματιέ Ντελαπόρτ κι ο  Αλεξάντρ Ντε Λα Πατελιέρ , εκ των οποίων ο πρώτος είναι κι ο σκηνοθέτης του σεναριακού εγχειρήματος, ξέρουν πολύ καλά τα όρια, όπως φαίνεται, του που σταματά ένα ψυχιατρικό «κάζο» και που γίνεται περίπτωση για έργο μυστηρίου. Κι επειδή γνωρίζουν τα όρια ο θεατής φεύγει με την ικανοποίηση ότι μαζί με την πλοκή απόλαυσε κι ένα ψυχολογικό πορτραίτο που ήταν τόσο όσο χρειαζόταν για να λειτουργήσει και να εξυπηρετηθεί το είδος.

Το για ποιο λόγο ένας άνθρωπος αποφάσισε να ανατινάξει το σπίτι του και την ταυτότητα του και να στήσει μια ολόκληρη ιστορία δανειζόμενος μια άλλη ταυτότητα στη ζωή της οποίας παρείσφρησε.

Η ταινία μου θύμισε κλασικό γαλλικό κινηματογράφο, εκμοντερνισμένο όσο χρειάζεται για το σήμερα, σταθερό όμως στη ρότα του, ότι δηλαδή εδώ δεν πάμε να εντυπωσιάσουμε με αίματα και blockbuster-ιές αλλά με αυτό που θα θέλαμε πολλοί να είναι ως βάση ο κινηματογράφος. Χωρίς να αποκλείουμε ΚΑΝΕΝΑ είδος. Όμως η ποσόστωση είναι που μας κάνει μερικές φορές να λέμε μια κουβέντα παραπάνω και να φαίνεται σαν εχθρική προς κάποιες μεριές. ΕΧΘΡΟΙ δεν είμαστε με κανένα κινηματογραφικό πράγμα.  

Οι συγκεκριμένοι Γάλλοι το έχουν φτιάξει με επαγγελματισμό αλλά και με ατμόσφαιρα κι ο ΜΑΤΙΕ ΚΑΣΟΒΙΤΣ , μετά από πολλά χρόνια ξαναβρίσκει ένα τόσο πλήρη, ολοκληρωμένο και περιεκτικό ρόλο, όπου η διαρκής του παρουσία στην οθόνη του υποδεικνύει ή του υπενθυμίζει  ότι έχει δεδομένα πρωταγωνιστικά προσόντα.

Η ψυχρή φωτογραφία είναι η πιο ενδεδειγμένη.

Οπότε, όποιος δεν το πρόλαβε ή το προσπέρασε στην πρώτη εβδομάδα ας το σημειώσει στο καρνέ του για τη δεύτερη. Θα βοηθήσει έτσι και τα γραφεία διανομής να αφήνουν τις ταινίες λίγο παραπάνω καιρό στο πρόγραμμα και να μην παρασύρονται από τις πιέσεις της ανάγκης των εισιτηρίων του πρώτου long week-end