ΥΜΝΟΣ ή ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ: Να διαχωρίσουμε λίγο τις έννοιες ώστε να ξέρουμε τόσο τι είδους φιλμ βλέπουμε όσο και ποιο είναι το «κουκούτσι» της ταινίας  του ΤΟΜ ΜΑΚΚΑΡΘΥ που έχει προταθεί για ΕΞΗ ΟΣΚΑΡ.

Ένα χρόνο, περίπου, μετά τη «ΓΕΦΥΡΑ ΤΩΝ ΚΑΤΑΣΚΟΠΩΝ» οι ΑΔΕΛΦΟΊ ΚΟΕΝ, ΤΖΟΕΛ και ΗΘΑΝ, παραδίδουν νέο σενάριο εμπνευσμένο από την ψυχροπολεμική περίοδο των ΗΠΑ αλλά αυτή τη φορά το σκηνοθετούν οι ίδιοι. 

Έλειπε μια ταινία που να είναι αφιερωμένη αποκλειστικά στο θέμα αυτό: Του αγώνα των γυναικών για το δικαίωμα ψήφου. Με επίκεντρο, φυσικά, την Αγγλία όπου εκεί το εντοπίζει η Ιστορία. Το αν η ταινία που προέκυψε δικαιώνει 100 ο/ο την υπόθεση, είναι θέμα που θα εξετάσουμε παρακάτω.

Ο ΤΣΑΡΛΙ ΚΑΟΥΦΜΑΝ, ο εξαίσιος αυτός σεναριογράφος ιδότυπων ταινιών συνεχίζει στο δρόμο που χάραξε με το «Στο μυαλο του Τζον Μάλκοβιτς», του «Adaptation», της «Αιώνιας λιακάδας ενός καθαρού μυαλού» για το οποίο είχε πάρει το ΟΣΚΑΡ αλλά και της «συνεκδοχής της Νές Υόρκης». Μόνο που αυτή τη φορά επιλέγει το ΚΙΝΟΥΜΕΝΟ ΣΧΕΔΙΟ  ως μέσον για να εκφραστεί.

Επειδή παίζεται στις οσκαρικές μέρες, ξεκινώ με δημοσιογραφική διαστροφή από την επικαιρότητα. Ειδάλλως , το σωστό και πρέπον είναι να ασχοληθώ αποκλειστικά με το φιλμ, με το πρόσωπο και φυσικά με την ερμηνεία. Κι αυτό θα κάνω!

Ω, ναι. Δεν υπάρχουν μόνο «ΟΙ ΖΩΕΣ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ» μα κι οι ΚΑΧΥΠΟΨΙΕΣ των ΑΛΛΩΝ, εις βάρος των Γερμανών. Το φιλμ αυτό εκδηλώνει με τον καλύτερο, κατά την αντίληψη μου τρόπο, το πρόβλημα.

Κι αναφέρομαι στην πρωταγωνίστρια ΜΠΡΙ ΛΑΡΣΟΝ και στον σκηνοθέτη ΛΕΝΙ ΑΜΠΡΑΧΑΜΣΟΝ, που δικό του ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΜΑ είναι κι αυτός ο πιτσιρικάς.

..Ουφ! Το κουράσαμε λίγο. Με τη χρήση των διατυπωμένων προ 50ετίας «κλισέ». Τι πάει να πει «ακαδημαική σκηνοθεσία»; Ας μας το εξηγήσουν  κάποτε κι όχι αμολάμε έτσι ένα όρο . Και τα διαβάζει κι ο κόσμος που δεν ξέρει , τα παπαγαλίζει, βυθίζεται στην παραπληροφόρηση  αλλά και βεβαίως, όταν ένα έργο του αρέσει, όπως συμβαίνει με «ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΑΠΟ ΤΗ ΔΑΝΙΑ»,  αντιδρά.