Θα ξεκινήσω από τον ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗ διότι ο τρόπος με τον οποίο τον έχουν μεταχειριστεί , τον μεταβάλλει σε κινηματογραφικό συνυπεύθυνο. Πως τον έχουν μεταχειριστεί; Εχουν δει, η σκηνοθέτης δηλαδή, η ΕΥΑ ΝΑΘΕΝΑ, την κινηματογραφικότητα που ενυπάρχει στο βιβλίο.

Το ντοκουμέντο του τίτλου είναι ο ερχομός προσφύγων για να σωθούν αλλά μένουν αποκλεισμένοι στο δάσος ανάμεσα σε Λευκορωσία και Πολωνία. Το «δράμα» είναι ‘όχι μόνο η κατηγορία είδους στην οποία εμπίπτει το φιλμ αλλά κι η μεταφορική έννοα, στην καθημερινότητα, ότι αυτούς τους ξεριζωμένους κι αποκλεισμένους δεν τους θέλει τελικά κανείς.

Το πολυδιαφημισμένο έπος του ΡΙΝΤΛΕΗ  ΣΚΩΤ για το ΒΟΝΑΠΑΡΤΗ με τον ΓΙΟΑΚΙΝ ΦΙΝΙΞ στο ρόλο του τίτλου, είναι ένας περίεργος συνδυασμός. Σαν ένας μαθητικός έλεγχος που στα κύρια μαθήματα πέφτει κάτω από τη βάση, άρα απορρίπτεται, στα δευτερεύοντα τα πάει καλά αλλά δεν επαρκούν οι βαθμοί ..Μόνο που στο τέλος , οι πολλοί , που δεν πήγαν για να πάρουν βαθμολογία αλλά για να δουν έργο, μπορεί να φυγουν και ικανοποιημένοι. ΚΙ έτσι, να κερδίσει τη χρονιά….

Αδικαιολόγητη η έχθρητα με την οποία αντιμετωπίστηκε από κάποιους η ταινία του ΝΤΕΗΒΙΝΤ ΦΙΝΤΣΕΡ. Μάλλον με το Νετφλιξ έχει να κάνει και με το «τζάμπα» που δεν εκτιμά κανείς κι ας νομίζει τζάμπα τη μηνιαία συνδρομή..

Ενας σκηνοθέτης του κινηματογράφου, που έχει γίνει δεκτός ως καθηγητής στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης, φεύγει σιδηροδρομικώς για την ορκωμοσία του. Ο γιός του ο μεγάλος προβάλει αντιρρήσεις στο να τον συνοδεύσει στο ταξίδι, η σύζυγος είναι ηθοποιός και δεν μπορεί να απουσιάσει από την Αθήνα, ο μικρός γιός είναι πολύ μικρός. Και μέσα στο ταξί που τον πηγαίνει στο τραίνο ,και μας δείχνει πολύ ωραία και τη διαδρομή του πως πάμε στο σταθμό Λαρίσσης από το κέντρο της Αθήνας, κι από εκεί αντιλαμβανόμαστε ότι θα φύγει με τραίνο, αντί να πετάξει το δεύτερο εισιτήριο που περίσσεψε, κάνει μια δεύτερη σκέψη. Και σταματά έξω από ένα σπίτι καθοδον προς τον σταθμό.

Ο χαρακτηρισμός «Γουέστερν» κι ο  προσδιορισμός «Δανέζικο» να διαβαστούν σοβαρά, δεν είναι καθόλου ειρωνική η χρήση τους, έχει να κάνει με αυτό για το οποίο έχω μιλήσει πάρα πολλές φορές και θα το επαναλαμβάνω: Εχει να κάνει με το επίπεδο κινηματογραφικών σπουδών στη Δανία.

Εξού και δεν δόθηκε δημοσιότητα τέτοιου τύπου , ότι το φιλμ αυτό  είναι Ελληνα σκηνοθέτη, εκείνου που είχε κάνει τα «ΜΗΛΑ» . Κι ότι σε επόμενο βήμα είχε ανοίξει στην κυριολεξία ΔΙΕΘΝΗ φτερά, κι είχε κάνει ταινία με πρωταγωνιστές δυό δυνατά ονόματα του σύγχρονου σινεμά  της ανεξάρτητης παραγωγής, δύο ονόματα που στην προηγούμενη διετία είχαν προταθεί για ΟΣΚΑΡ: Ο ΡΙΖ ΑΧΜΕΝΤ, υποψήφιος Α’ ρόλου στο «Ηχος από μέταλλο» και η ΤΖΕΣΙ ΜΠΕΚΛΕΙ, υποψήφια β ρολου στο «Η χαμένη κορη»

Εναρκτήριο