Ετοιμαζόταν η ανανέωση στη ΦΙΝΟΣ ΦΙΛΜ, είχε αρχίσει ο ΦΙΝΟΣ κι έδινε όλο και περισσότερο χώρο στον ΣΤΑΥΡΟ ΤΣΙΩΛΗ αλλά ένα χρόνο μετά, η κρίση χτύπαγε αλύπητα. Το «ΚΑΤΑΧΡΗΣΙΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ» ‘ήταν κορυφαίο της συνεργασίας ΤΣΙΩΛΗ-ΦΩΣΚΟΛΟΥ, μαζί με την «ΖΟΥΓΚΛΑ ΤΩΝ ΠΟΛΕΩΝ» που είχε προηγηθεί και καλό θα είναι να την περιλάβει κι αυτήν , κάποια στιγμή η ΕΡΤ στο πρόγραμμα. Μαζί και με τα άλλα του Τσιώλη αλλά και του ΠΑΝΟΥ ΓΛΥΚΟΦΡΥΔΗ, το «»ΕΣΧΑΤΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ» όπως και το «ΠΟΛΥ ΑΡΓΑ ΓΙΑ ΔΑΚΡΥΑ» που είχε προηγηθεί.

Όλα αλλάζουν, όλα εξελίσσονται, το θέμα είναι πως βλέπει κανείς την έννοια «εξέλιξη». Αν την βλέπει κοιτώντας μπροστά, τότε είναι για καλό. Αν τη βλέπει με το βλέμμα στραμμένο στο παρελθόν, τότε είναι μόνο κακή, αγγίζει τα όρια της κατάντιας. Για όποιον κοιτάζει πίσω.  Αυτό ισχύει για τα πάντα. Πόσο μάλλον για τα είδη του σινεμά. Όταν το ‘ίδιο το σινεμά έχει φύγει προς «άγνωστη» κατεύθυνση κι αυθαδιάζει και προς τις ίδιες τις αίθουσες του . Είτε του πάλαι ποτέ, είτε του αβέβαιου….σήμερα. Οσο για το μέλλον, άδηλον.

Κι αν δεν «γίνεσαι» με την παραπάνω συνδρομή, σίγουρα χάρη σε αυτά ΕΠΙΒΑΛΛΕΣΑΙ.

Περί του ΝΙΚΟΥ ΚΟΥΡΚΟΥΛΟΥ ο λόγος διότι στο «ΚΑΤΗΓΟΡΩ τους ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ» βρήκε το ρόλο που τον επισημοποίησε και τον οριστικοποίησε ως σταρ- πρωταγωνιστή, τον έβαλε στην κορυφή του «Ολύμπου».

Το είχε ξεκινήσει με τον ΒΑΣΙΛΗ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗ, ο οποίος ως σεναριογράφο δεν τον αποχωριζόταν στη μελέτη του είδους. Διότι ο Γεωργιάδης δοκίμαζε τις δυνάμεις του στο γουέστερν μέσω… φουστανέλας. Κι ήθελε δίπλα του το Φώσκολο για τα σενάρια

Αξίζει θέαση και συζήτηση η καινούργια ταινία  του ΧΙΡΟΚΑΖΟΥ ΚΟΡΕ-ΕΝΤΑ, του Ιάπωνα που μας έδωσε το «ΚΛΕΦΤΕΣ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΩΝ» για το οποίο προτάθηκε για Διεθνές Oscar, και το νέο του φιλμ διαδραματίζεται στη Νότιο Κορέα. Με πρωταγωνιστή τον Κορεάτη  ΣΟΝΓΚ ΚΑΝΓΚ ΧΟ, που γνωρίσαμε στα «ΠΑΡΑΣΙΤΑ» κι ο οποίος για το τωρινό φιλμ πήρε το Βραβείο Ερμηνείας στο Φεστιβάλ Κανών.

Αυτή η ταινία του ΓΙΑΝΝΗ ΔΑΛΙΑΝΙΔΗ είναι για να διδάσκεται πάνω στο τι σημαίνει «ΣΕΝΑΡΙΑΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ» μαζί με το «Αυτοί που μίλησαν με τον θάνατο» αλλά και άλλα του συγκεκριμμένου σεναριογράφου-σκηνοθέτη. Μαζί με την πατέντα -δόγμα του , περί «διανομής ως το ήμισυ της σκηνοθεσίας». Στο «ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΑΣ ΖΩΗΣ» συνυπάρχουν και τα δυο, κι υπάρχουν και μερικά ακόμα , που αξίζουν τον κόπο

Επειδή συχνά γίνεται λόγος περί «μινιμαλισμού» στην Ελλάδα, η ταινία αυτή η ιρλανδική που κατάφερε και μπήκε στην 5άδα του ΔΙΕΘΝΟΥΣ OSCAR 2023, έρχεται και δίνει μια απάντηση ή μια εξήγηση περί του τι εστί «μίνιμαλ». Διότι εδώ το μεθερμηνεύουν όπως τους βολεύει. Κάθε τι «λίγο», κάθε τι «ελλιπές»,  το βαφτίζουν «μίνιμαλ»

Κατ’ αρχάς, θέλω να πω ότι είναι μια πάρα πολύ ωραία ταινία το «ΔΑΚΡΥΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΛΕΚΤΡΑ», μοντέρνα, ψυχολογημένη,  εξαιρετικά παιγμένη κι άριστα σκηνοθετημένη. Κι ο θεατής συναρπάζεται  με τα ερωτικά μέτρα της εποχής που γυρίστηκε, εκστασιάζεται κι όλας.