O B’ ΚΥΚΛΟΣ της αστυνομικής σειράς 8 επεισοδίων του ΣΩΤΗΡΗ ΤΣΑΦΟΥΛΙΑ, επιβεβαίωσε αυτό που είχε δείξει με την κινηματογραφική ταινία κι εκείνο που είχε ανοίξει με τον Α΄ΚΥΚΛΟ: Την απόλυτη ικανότητα στο είδος, που δεν είναι και κάτι τόσο απλό, δεν είναι μια απλή ικανότητα.

Μετά το «FENCES» , ένα ακόμα θεατρικό έργο του ΟΓΚΕΣΤ ΓΟΥΙΛΣΟΝ, πήρε την άγουσα για την οθόνη. Τώρα πιά το «μεγάλη» και το «μικρή», ως προς την οθόνη, έχουν μπερδευτεί αρκετά κι ο καιρός θα δείξει.. Αυτό, βέβαια, αφορά στις συνθήκες προβολής διότι καλλιτεχνικά και κινηματογραφικά δεν υπάρχει η παραμικρή διαφορά-στις μεγάλες κινηματογραφικές σχολές του εξωτερικού οι κανόνες είναι ενιαίοι και δεν διαχωρίζονται.

Το «ΣΤΕΜΜΑ» δεν είναι απλώς μία από τις καλύτερες τηλεοπτικές σειρές που έχω παρακολουθήσει στο NETFLIX. Είναι κι ένα ΜΑΘΗΜΑ, ένα επιμελές ΦΡOΝΤΙΣΤΗΡΙΟ, που είμαι βέβαιος ότι θα διδάσκεται σε Σχολές μια κι οι Εγγλέζοι είναι πολύ μπροστά σε αυτό το θέμα και κατέχουν το άθλημα.

Επειδή έχει ξεκινήσει ο δεύτερος κύκλος της αστυνομικής αυτής σειράς, ελληνικής παραγωγής, θέλησα να ξαναδώ τον Α’ Κύκλο και να γράψω για αυτόν. Ωστε, να συνδεθώ ξανά με τα προηγούμενα και να μπω στο νέο κύκλο φρεσκαρισμένος από λεπτομέρειες.

Μετά από τη ΣΑΡΩΤΙΚΗ νίκη στα φετινά ΕΥΡΩΠΑΙΚΑ ΒΡΑΒΕΙΑ , όπου αποκόμισε τα ΤΕΣΣΕΡΑ ΜΕΓΑΛΑ: ΚΑΛΥΤΕΡΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ, ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑΣ, ΣΕΝΑΡΙΟΥ ΚΙ ΑΝΔΡΙΚΗΣ ΕΡΜΗΝΕΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΜΑΝΤΣ ΜΙΚΕΛΣΕΝ

Αυτό που έπρεπε να ειπωθεί ήταν μια κρυμμένη απόλυτη αλήθεια. Μια αλήθεια, κοινός τόπος για την ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΑ, η οποία βέβαια δεν είναι αυτή που κάνει το κουμάντο στα δημοσιεύματα και στην κατασκευή Μύθων. Η ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΑ ΚΑΝΕΙ ΤΑΙΝΙΕΣ, τους μύθους τους απεργάζονται άλλοι και μέσω του Τύπου γίνεται η εξυπηρέτηση αυτών .

Η οποία ιστορία δηλώνεται ως αυτοβιογραφική κι είναι πολύ ενδιαφέρων ο τρόπος με τον οποίο από το βιβλίο μετατρέπεται σε σενάριο και πως όλο αυτό δίνεται κινηματογραφικά. Από τον ΡΟΝ ΧΑΟΥΑΡΝΤ ο οποίος βρίσκεται και πάλι σε αγαστή σύμπνοια με το ΜΟΝΤΑΖ αν κι αυτή τη φορά δεν συνεργάζεται με τους δυο στυλοβάτες μοντέρ του, τον Μάικ Χιλ και τον Νταν Χένλευ αλλά φέρνει καινούργιο συνεργάτη, τον ΤΖΕΗΜΣ ΓΟΥΙΛΚΟΞ.

Επειδή η κριτική πρέπει να συμβάλλει στην κινηματογραφική παιδεία του θεατή-αναγνώστη, ξεκινώ με μια διευκρίνηση περί remake. Άλλο το remake ταινίας, κι άλλο το remake από  βιβλίο. Το είχα επισημάνει και στην κριτική για τη «ΡΕΒΕΚΑ» πως δεν ήταν remake της ταινίας του Χίτσκοκ αλλά remake του ΒΙΒΛΙΟΥ της ΔΑΦΝΗ ΝΤΥΜΩΡΙΕ. Το ίδιο κι εδώ, δεν πρόκειται για remake της  ταινίας του ΜΟΣΕ ΜΙΖΡΑΧΙ «ΜΑΝΤΑΜ ΡΟΖΑ» που είχε πάρει το ΟΣΚΑΡ ΞΕΝΟΓΛΩΣΣΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ το 1978, με πρωταγωνίστρια την Σιμόν Σινιορέ αλλά για remake του βιβλίου «Η ΖΩΗ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΟΥ» του ΡΟΜΑΙΝ ΓΚΑΡΥ, που είχε τιμηθεί με το βραβείο «ΓΚΟΝΚΟΥΡ». Το ίδιο συνέβαινε και με το άλλο βιβλίο του ίδιου συγγραφέα, την «ΥΠΟΣΧΕΣΗ ΣΤΗΝ ΑΥΓΗ» που είχε γίνει πριν τρία χρόνια με την ΣΑΡΛΟΤ ΓΚΑΙΝΣΜΠΟΥΡΓΚ κι ήταν remake από το βιβλίο κι όχι από το φιλμ του Ζυλ Ντασέν με την Μελίνα Μερκούρη. Επίσης, υπάρχει ένα καινούργιο «BERLIN ALEXANDERPLATZ» που το έχουμε στα Ευρωπαϊκά Βραβεία τα φετινά, υποψήφιο στις κατηγορίες Καλύτερης Ταινίας και Σεναρίου και βασίζεται στο βιβλίο του ΑΛΦΡΕΝΤ ΝΤΕΜΠΛΙΝ, στο ίδιο που είχε βασιστεί κι η διάσημη σειρά του Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ. Και μπορεί να βγουν μερικοί, επειδή εκεί έχουμε θεωρία auteur , όπως και στον Χίτσκοκ,  περί «βανδαλισμού ιερών και οσίων». Κάτι που δηλώνει σοβαρό  έλλειμμα στην κινηματογραφική  κατάρτιση…Εφάμιλλο με το Έλλειμμα περί Σεναρίου που υπάρχει γενικώς..

Remake ταινίας, ακόμα κι όταν προέρχεται από βιβλίο, έχουμε στην περίπτωση που πήραμε το σενάριο εκείνης της ταινίας κι επ’ αυτού του σεναρίου (κάτι που θα δηλώνεται υποχρεωτικά στους τίτλους)) κάναμε το σενάριο της καινούργιας!!!!

Όχι, τίποτε άλλο μα ως μια απάντηση προς όλους εκείνους που λοιδόρησαν  το «ΕΝΗΛΙΚΟΙ ΣΤΗΝ ΑΙΘΟΥΣΑ» για λόγους κάθε άλλο παρά κινηματογραφικούς….Κι οι Κινηματογραφιστές  δεν τους δικαίωσαν!!!!

Καταρχάς να ξεκινήσω με μία επισήμανση: Μιλάμε για την ταινία «ΤΑ ΜΗΛΑ» του ΧΡΗΣΤΟΥ ΝΙΚΟΥ κι όχι για τον βοηθό του Λάνθιμου. Επειδή είδα να αρχίζουν κάτι…όργανα κι ως ΕΡΓΟΚΕΝΤΡΙΚΟΣ οφείλω να κάνω τον διαχωρισμό μου.