Ταινία ψυχαγωγίας αλά με «κάτι», είναι αυτό το φιλμ που , σε μένα τουλάχιστον, ήρθε ως μια στάση ανάπαυλας ύστερα από ταινίες άλλων σκοπών και διαθέσεων.
Επικεφαλής των υποψηφιοτήτων της ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ που ανακοινώθηκαν χτες, είναι ο «ΨΥΧΡΟΣ ΠΟΛΕΜΟΣ» του ΠΑΒΕΛ ΠΑΒΛΙΚΟΦΣΚΙ που με «ευκολία» ξεχώρισε από την πρώτη στιγμή, από το πρώτο βλέμμα που του έριξαν θεατές, κριτικοί και τώρα κι οι ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΣΤΕΣ.
Διότι είναι ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΑ ΤΑΙΝΙΑ.
Αξίζει να δει κανείς το «ΚΤΗΝΟΣ», το οποίο μάλλον έχουν δει ελάχιστοι, αφού είναι από εκείνα που δεν διαφημίζονται προκαταβολικώς με παράτες και σημαίες, κι ο λόγος που λέω ότι αξίζει αφορά θεατές αλλά και νέους, επίδοξους κινηματογραφιστές και δη από την εγχώρια παραγωγή.
ΑΝ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΠΡΟΗΓΗΘΕΙ ΤΟ «LOCKE»……
Η προβολή του «ROMA» της βραβευμένης με ΧΡΥΣΟ ΛΙΟΝΤΑΡΙ στο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΒΕΝΕΤΙΑΣ ταινίας του ΑΛΦΟΝΣΟ ΚΟΥΑΡΟΝ ήταν το γεγονός του week-end στο 59ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ και ίσως και όλης της πολυήμερης εκδήλωσης. Μάλιστα έστειλε και χαιρετισμό μέσω link ο σκηνοθέτης, ο οποίος δεν μπόρεσε να παρευρεθεί, ακριβώς όπως είχε κάνει πέρσι και για τους ίδιους λόγους ο Φατιχ Ακίν στην προβολή του «Μαζί ή τίποτε».
Σε αντίθεση με το «Η ΝΥΧΤΑ ΜΕ ΤΙΣ ΜΑΣΚΕΣ» , το «SUSPIRIA» έρχεται , ως πρόθεση (το τονίζω ΩΣ ΠΡΟΘΕΣΗ) να δώσει τον «ορισμό» της έννοιας «remake». Κάτι που ίσχυε και για το θέατρο, τότε που υπήρχε θέατρο κι η μεγαλύτερη κριτικός του τόπου, η σοφή και βαθιά καταρτισμένη «ΑΛΚΗΣ ΘΡΥΛΟΣ» διατύπωνε αναλυτικότατα την άποψη πως το εκ νέου ανέβασμα ενός έργου έχει νόημα μόνο αν η καινούργια παράσταση πηγαίνει το έργο πέρα από εκεί που το είχε αφήσει η προηγούμενη
Αναρωτήθηκα πολλές φορές κατά τη διάρκεια της προβολής αν παρακολουθούσα τη «συνέχεια - 40 χρόνια μετά» του μυθικού θρίλερ του ΤΖΩΝ ΚΑΡΠΕΝΤΕΡ ή μήπως κι έβλεπα ένα “remake” του;
Η εν λόγω ταινία έχει πολλά να μας πει
Και σε μια τέτοιου αντικειμένου ταινία όπου «βιογραφείται» στην οθόνη ο άνθρωπος που πάτησε πρώτος τη Σελήνη , οι εξάρσεις δεν είναι δυνατόν να λείπουν. Πόσο μάλλον όταν ο άνθρωπος αυτός, συγκεκριμένα ο ΝΗΛ ΑΡΜΣΤΡΟΝΓΚ βρέθηκε στη δίνη αφενός πολιτικών καταστάσεων, του ανταγωνισμού ΗΠΑ και ΕΣΣΔ, για την «κατάκτηση»(;) του Διαστήματος, στην περίοδο 1961-1969, κι αφετέρου οικογενειακών δραμάτων και ..περιβαλλοντικών επιπτώσεων. Σε αυτή την περίπτωση, το σοβαρό δεν κάνει να ταυτίζεται με το υποτονικό.