Να σας πω για ΔΥΟ ΒΙΒΛΙΑ που διάβασα αυτή την περίοδο; Μήπως κι ενδιαφέρουν κι εσάς;
1. Ο ΚΑΤΑΣΚΟΠΟΣ ΚΑΙ Ο ΠΡΟΔΟΤΗΣ".Συγγραφέας: ΜΠΕΝ ΜΑΚΙΝΤΑΪΡ, Μετάφραση: Παλμύρα Ισμυρίδου, Εκδόσεις : "Κλειδάριθμος"
Λοιπόν τι είναι; Δεν πρόκειται για μυθιστόρημα αλλά για την αληθινή ιστορία του Σοβιετικού κατάσκοπου ΟΛΕΓΚ ΑΝΤΟΝΙΕΒΙΤΣ ΓΚΟΡΝΤΙΕΦΣΚΙ, ο οποίος αυτομόλησε στη Δύση, στη Μεγάλη Βρετανία συγκεκριμένα, αφού ήρθε πρώτα σε επαφή με τη Βρετανική Υπηρεσία Πληροφοριών, το MI6 και λειτούργησε ως διπλός πράκτορας για κάποιο μεγάλο διάστημα. Ο συγγραφέας Μπεν Μακ Ιντάυρ, ιστορικός κι αρθρογράφος, το έχει δώσει με μυθιστορηματικο τρόπο αλλά ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ.. Οποιος ενδιαφέρεται για θέματα κατασκοπείας κι έχει πάθος με αυτού του είδους τα έργα και τα αναγνώσματα, θα πάρει πολύ σοβαρή πληροφορία. Κάποια στιγμή αγχώθηκα. Το βιβλίο μας μπάζει βαθιά σε όλα τα ζητήματα της Κατασκοπείας, στους τροπους παρακολουθησης, στα σημάδια, στο πως οργανώνονται οι υπηρεσίες, τη σχέση της μιας υπηρεσίας με την άλλη...Επίσης...Την ψυχολογια του ΚΑΤΑΣΚΟΠΟΥ, τα είδη των Κατασκόπων, τη σχέση τους με τους γύρω, το τι μπορεί να σε κάνει κατάσκοπο ή να θέλεις να γίνεις, τι πρέπει να θυσιάσεις, τι να υποστείς και τι να αντέξεις..Αν το αντέξεις...Για την αγωνία της παρακολούθησης τόσο από τους αντιπάλους όσο κι από τους άγνωστους αντιπάλους αλλά κι από την ίδια την υπηρεσία...πως αντέχουν; Κι όταν η εν λόγω υπηρεσία είναι η KGB από το 1956 (με αναδρομές στα χρόνια του Στάλιν) περίπου ως την Πτώση του Τείχους...Ομως , οι πληροφορίες δεν σταματούν εδώ μα εισχωρούμε στη βρετανική κατασκοπεία αλλά και στη Δανέζικη και στη Νορβηγική, μαθαίνουμε για το ειδικό καθεστώς μεταξύ Φινλανδίας και Σοβιετικής Ενωσης και βέβαια και της CIA. Κι είναι κι ένα Μάθημα Ιστορίας διότι η εξέλιξη του κατασκόπου αυτού, μέσα στο χρόνο και στο πως αλλάζει, πλευρίζεται και πλευρίζει, παρουσιάζουν και τα ιστορικά γεγονότα μέσα από τα οποία έγιναν οι ζυμώσεις.
2) Η ΣΙΩΠΗΛΗ ΑΣΘΕΝΗΣ (The silent patient). Συγγραφέας: ΑΛΕΞ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗΣ, Μετάφραση: Κλαίρη Παπαμιχαήλ, Εκδόσεις "Διόπτρα"
Μου το έκανε δώρο η αδερφή μου στα γενέθλια μου επειδή ξέρει πως μου αρέσουν τα αστυνομικά μυθιστορήματα, η αστυνομική Φιλολογία-Λογοτεχνία. Είχε διαβάσει ύμνους περί "αστυνομικού" και μου το αγόρασε
Ξεκίνησα λοιπόν κι εγώ να το διαβάζω και μόνο αστυνομικό δεν ήταν. Βέβαια, η αφορμή ήταν ένας φόνος, και μάλιστα από τους φανερούς αλλά επρόκειτο για άλλο πράγμα. Για ένα βαθύτατα ψυχαναλυτικό, ψυχοθεραπευτικό μυθιστορήμα, τύπου Γιάλομ. Ο Κύπριος συγγραφέας με κατέπληξε, Από πατέρα Ελληνα Κύπριο κι Αγγλίδα μητέρα. Μιλάμε για ταλέντο και για εμβάθυνση, με είχε συναρπάσει. Αστυνομικό όμως δεν ήταν. Μόλις στη σελίδα 156 γίνεται κάτι που λέω στον εαυτό μου "μωρέ μπας και;..." αλλά πριν προλάβω να το πω, όνειρο ήταν και πάει...Στο μεταξύ, ήταν τόσο καταπληκτικά γραμμένο, με πολλά, μικρά κεφάλαια, εξαιρετικός δεξιοτέχνης ο Αλεξ Μιχαηλίδης, με προχώραγε στα βάθη...Καταπληκτικό ψυχαναλυτικό. Απλά αναρωτιόμουν κάθε τόσο που στο διάολο το βρήκαν το "αστυνομικό" όλοι αυτοί που το υμνούν ως αστυνομικό
ΚΑΙ ΞΑΦΝΙΚΑ, ΣΤΑ ΔΎΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΚΕΦΑΛΑΙΑ ΜΟΥ ΡΙΧΝΕΙ ΜΙΑ ΧΑΣΤΟΥΚΑ, αλλά ΤΙ Χαστούκα. Μέσα σε δυο κεφάλαια ανατρέπει όλο εκείνο που διάβαζα , ΚΑΙ ΤΟ ΣΠΟΥΔΑΙΟΤΕΡΟ είναι ΠΟΙΟ; Οτι ΔΙΑΒΑΖΑ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟ ΜΥΘΙΣΤΟΡΗΜΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΌ. Αυτή ηκατραπακιά των δυο τελευταίων κεφαλαίων, που αιτιολογεί τα πάντα καθώς και τον τρόπο γραφής με κάνει αφενός ΝΑ ΜΕΝΩ ΕΝΕΟΣ με το μυθιστορημα, με το ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟ πλέον μυθιστόρημα αλλά και με τη συγγραφική δεινότητα του λεβέντη ΑΛΕΞ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ.
Καταπληκτικό!!! Εμπειρία ανάγνωσης
ΥΓ Τωρα μελετώ την Υπόθεση Πολκ. Εχω ανοίξει όλα τα αρχεία, εχω κατεβάσει τα κιτάπια και βρίσκομαι νοερά στην διετία 1947-48, μια υπόθεση πολιτικής δολοφονίας , που δεν έχει κλείσει, στην ποία εμπλέκονται τρεις χώρες ΗΠΑ, ΕΛΛΑΔΑ, ΑΓΓΛΙΑ και κάπου από κει μέσα αναζητείται ο δολοφόνος. Εχω πέσει στα αρχεία της Δίκης, των Δημοσιευμάτων,της Ιστορίας...Εχω πέσει με τα μούτρα, αυτή τη φορά , συστηματικά