H Κρωφορντ ως τότε , αν με 20 χρόνια ήδη χρονια θητείας, δεν έχει μπει ούτε μια φορά υποψήφια. Με τι ρόλους να μπει; Κι έτσι απολύεται , με τη ρετσινιά της αντιεμπορικής.
Η φύση, όμως, απεχθάνεται το κενό κι ενίοτε και το άδικο.
Και το κενό είναι πως στη WARNER υπάρχουν σενάρια που περιμένουν να γυριστουν, τα οποία αν και διαθέτουν δυνατούς γυναικείους ρόλους για να παιχθούν από ώριμες ηθοποιούς, μένουν στο κενό διότι η εκεί βεντέτα ΜΠΕΤΤΥ ΝΤΕΗΒΙΣ βρίσκεται στα μαχαίρια με την εταιρία.
Και τότε γίνεται η προσέγγιση, κι η Κρώφορντ αντι να εξαφανιστεί, απλώς μετακομίζει. Κι εκεί την περίμενε αυτό που κυνηγούσε 20 χρόνια. Ένα ΣΕΝΑΡΙΟ. Και ΤΙ Σενάριο. Μα ΤΙ Σενάριο.
Ένα σενάριο για να δείξει την αξία της μια πρωταγωνίστρια. Ένα σενάριο όπου σε κάθε σκηνή συμβαίνουν τα μύρια, σκηνή με σκηνή μας μεταφέρει από είδος σε είδος κι όλο αυτό με τη λογική της συγγραφής και πόσο ομαλά ξεκινά το σενάριο ως φιλμ νουαρ, με ένα μπάσιμο αλά «Γραμμα» του Γουίλιαμ Γουάιλερ που έχει γυριστεί 5 χρόνια πίσω, με ένα άντρα να πέφτει νεκρός από σφαίρες που δέχτηκε και μια γυναίκα στο αυτοκίνητο της, σαν να έχει φύγει από αυτό το σπίτι και μπαίνει σε μια δίνη μυστηρίου και καταλήγει στο αστυνομικό τμήμα για κατάθεση..
Και στην κατάθεση ξεκινά η αφήγησή , η διήγηση της ζωής της, της σχέσης με τον δολοφονημένο, της σχέσης με έναν άλλο άντρα που βρισκόταν στο σπίτι, της σχέσης με ένα σύζυγο που κι αυτος εμπλέκεται καθώς και με την κόρη…Κι αυτά όλα οδηγούν το σενάριο σε μια σειρά από απίστευτα περάσματα ειδών. Ο ΡANAΛNT ΜΑΚΝΤΑΓΚΑΛ παίρνει το βιβλίο του ΤΖΕΗΜΣ ΚΕΗΝ, από τους ειδικούς του «Νουάρ» μυθιστορήματος και δίνει τελική κινηματογραφική μορφή σε ένα υλικό από το οποίο πέρασαν πολλοί σεναρίστες, ανεπίσημα κι ο Γουίλιαμ Φώκνερ, μεχρι να καταλήξει να διαμορφωθεί έτσι όπως το βλέπουμε. Με βάση σταθερή το αστυνομικό μυστήριο κι απο κει και μετά να γίνεται κι αισθηματικό δράμα κι οικογενειακό δράμα, κι έργο σύγκρουσης μάνας και κόρης και κοινωνικό σχόλιο πάνω στη θέση της γυναίκας στο χώρο εργασίας και.. και.. και…χωρίς να ξεφευγει από τη σκοπιά του «νουάρ». Κι όποτε το έργο πάει και προς τα κοινωνικά και δίνει την ευκαιρία στην Κρωφορντ να αποδείξει όλα όσα η ίδια πίστευε για τον εαυτό της αλλά ο Μαγιερ δεν της έδινε την ευκαιρία, έρχεται και τα καθοδηγεί σκηνοθετης περιωπής που έχει μόλις πάρει το OSCAR ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑΣ για ένα φιλμ που λέγεται «ΚΑΖΑΜΠΛΑΝΚΑ» Οι συστάσεις περιττές. Ο ΜΑΙΚΛ ΚΕΡΤΙΖ τα παίζει στα δάχτυλα αυτά κι αφήνει το σενάριο να μιλήσει και να δώσει στην πρωταγωνίστρια αυτό που της αξίζει διότι ως σκηνοθέτης το έχει αντιληφθεί επακριβώς και θέλει πολύ όλο αυτό να το υπογράψει. Σε μια εκπληκτική συνεργασία για μαυροασπρη φωτογραφία ατμόσφαιρας με τον ΕΡΝΕΣΤ ΧΩΛΕΡ, τον διευθυντή φωτογραφίας του «ΟΣΑ ΠΑΙΡΝΕΙ Ο ΑΝΕΜΟΣ». Δείτε πώς φώτιζε το έγχρωμο έπος και πως το μαυρόασπρο καλιφορνέζικο νουαρ. Τι ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΕΣ ΜΟΡΦΕΣ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Το σοβαρό στην υπόθεση είναι πως η Τζοαν Κρωφορντ κυκλοφορεί χωρίς επιτηδευση ενδυματολογική η κομμωτική, είναι στα όρια, της βγαίνει πολύ έντονα το «ΗΘΟΠΟΙΟΣ» και θέλει να μπει και στο μάτι του Μαγιερ που την αδίκησε… Κάτι που σε επόμενα έργα, και σε καλά της, θα δίνει βαρύτητα και στο ενδυματολογικό , όπως και στους φωτισμούς γυρω από ο πρόσωπο της, θέμα στο οποίο έπαιρνε «master» είχε φοβερή άποψη και γνώση για το πως να την φωτίζουν…Δεν ήταν τυχαία γυναικα. Οι καριέρες θέλουν γερά στομάχια…
Με τον ΡΑΝΑΛΝT ΜΑΚΝΤΑΓΚΑΛ θα κάνει κι άλλη ταινία, εκείνος ως σκηνοθέτης , το «Ο ΔΑΙΜΩΝ ΤΗΣ ΜΑΥΡΗΣ ΒΙΛΛΑΣ» (Queen Bee)όπου εκεί θα ευχαριστηθεί φωτισμούς και ρούχα ενώ ο Μακ Ντάγκαλ θα συνεχίσει , κι ως σκηνοθέτης, με εργα αστυνομικώς υποβασταζόμενα όπως το «ΖΗΣΕ ΓΥΜΝΗ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ» με την ΛΟΛΟΜΠΡΙΓΚΙΤΑ ενώ στην Ελλάδα τον ξεραμε ως θεατρικό συγγραφέα, κι αυτόν η ΚΑΤΕΡΙΝΑ μας τον είχε συστήσει με ένα παράξενο έργο, το «Η ΝΤΟΡΟΘΥ ΘΕΛΕΙ ΓΙΟ» που το είχε παίξει με τον ΚΩΝΣΤΑΝΤΑΡΑ, το 1951..
Η ταινία βγήκε κι έλαμψε. Για Oscar προτάθηκαν στους β ρολους κι η ΑΝΝ ΜΠΛΑΫΘ που παίζει την κόρη κι η οποία είχε ωραιότατο ρόλο, μάλιστα το φιλμ αυτό κι η σχέση μανας-κόρης θα γίνει μοντέλο για τις ταινίες της Λάνα Τάρνερ στις δυο επόμενες δεκαετίες. Επίσης προτάθηκε κι η Ηβ Αρντέν, στην ακριβή έννοια «supporting» για την πρωταγωνίστρια, στην αλλιώτικη ιδιοσυγκρασία, σε ένα alter ego, που ως μη πρωταγωνιστικό γίνεται θυσιασμένο.
Η ΤΖΟΑΝ ΚΡΩΦΟΡΝΤ θα δει κριτικές που δεν τις είχε δει ποτέ ως τότε κι επιτέλους θα δει και το OSCAR με την πρώτη υποψηφιότητα αλλά και 20 χρόνια καθυστέρησης.
Το ενδιαφέρον της περίπτωσης είναι πως o Λουις Μαγιερ έβγαινε σε δηλώσεις του κι υμνούσε την ταινία και την ερμηνεία της Κρώφορντ κι έλεγε δημοσίως ότι πρέπει να της δοθεί το Oscar. Και στην ίδια είπε, διασταυρωμένο από δηλώσεις και των δυο, ότι να γιατί δεν την ηθελε άλλο στη Metro, διότι οι ταινίες που της ταίριαζαν καθώς ωρίμαζε κι οι οποίες θα την αξιοποιούσαν, γίνονταν αλλού…….
ΥΓ.Παρακολουθούμε τους τρεις ανδρικούς ρόλους που παίζονται από τον ΖΑΚΕΡΥ ΣΚΟΤ (εραστή-δευτερο συζυγο)), ΜΠΡΟΥΣ ΜΠΕΝΕΤ (πρώτο σύζυγο), ΤΖΑΚ ΚΑΡΣΟΝ (φιλος-συνεταίρος) με τι τρόπο είναι γραμμένοι ώστε να ενεργοποιούν τους ρόλους τους γυναικείους οι οποίοι είναι ο «ΠΥΡΗΝΑΣ» του έργου
YΓ 2. Γυρίστηκε πρόσφατα ως μίνι σειρά για την τηλεόραση, με την ΚΕΗΤ ΓΟΥΙΝΣΛΕΤ, σε ένα εντελώς άλλο κοίταγμα από εκείνο της Κρώφορντ.