«Noir» από δώ, «noir» από εκεί, όλο για «noir» ακούω αλλά ρε παιδιά το είδος έχει κι ελληνικό όνομα και προιστορία: ΤΑΙΝΙΑ ΥΠΟΚΟΣΜΟΥ. Και με μεγάλη χαρά βλέπω ότι ο ΝΙΚΟΣ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΔΗΣ αυτό το είδος ΑΝΑΝΕΩΝΕΙ τρομακτικά στο σήμερα, χώρια ότι έχει ανέβει πολλά σκαλοπάτια από εκεί που τον είχαμε- ή μας είχε- αφήσει
Όπως υπάρχουν οι Δέκα Εντολές στα Θρησκευτικά αλλά και μία Ενδέκατη που είναι εκείνη η οποία ΑΚΥΡΩΝΕΙ τις άλλες δέκα και λέγεται ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, έτσι και στο σινεμά υπάρχει μια ανάλογη εντολή: Η ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΟΤΗΤΑ. Αμα λειτουργεί το έργο, τα υποδεκάμετρα της κριτικής πάνε περίπατο
Ενας από τους λόγους που ήθελα να καθιερώσω από τούτο το site την ετεροχρονισμένη κριτική παρουσίαση είναι KIαυτός: Πως βγαίνουν ταινίες η μία πάνω στην άλλη και χάνονται στον ανταγωνισμό και στην οικονομική ανέχεια. Και χρειάζονται μια δεύτερη τόνωση.«Ο επιφανής άγνωστος» είναι μια τέτοια περίπτωση.
Ο κλάδος των ΜΑΚΙΓΙΕΡ-ΚΟΜΜΩΤΩΝ μελών της ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ ανακοίνωσε τη λίστα των ταινιών από την οποία θα γίνει η επιλογή για την ανακοίνωση των υποψηφιοτήτων για το ΟΣΚΑΡ στις 15 Ιανουαρίου 2015
Μεγάλη η «αβάντα» της Ευρωπαικής Ακαδημίας Κινηματογράφου προς την «IDA του Πάβελ Παβλικόσκι, συντριπτική η προτίμηση. Της ανοίγεται πλέον ο δρόμος για την κατάκτηση του ξενόγλωσσου Οσκαρ κατά πολύ.
Τι ωραία ταινία είναι αυτή! Τα «οσκαρικά» κάνουν καλό ποδαρικό. Η ΗΘΟΠΟΙΙΑ ΤΟΥ ΣΤΗΒ ΚΑΡΕΛ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΚΥΡΙΟ ΑΤΟΥ. Αυτό όμως που ο θεατής απολαμβάνει , καθώς μαγεύεται από το παίξιμο, είναι το πώς αποδίδεται κινηματογραφικά το ξετύλιγμα μιάς ιστορίας. Μπένετ Μίλερ ο σκηνοθέτης
Δεν ξέρω αν θα καταφέρει να μπει στην πεντάδα η εκπρόσωπος της Ουγγαρίας που έρχεται δαφνοστεφανωμένη από το «Ένα κάποιο βλέμμα» των Καννών , πάντως στις υποβολές των χωρών βλέπω ΑΛΗΘΙΝΟ ΣΙΝΕΜΑ και πράγματα που εκπλήσσουν. Όπως αυτή η ταινία του Κορνέλ Μουντρούτσκο.
Να τι προτείνουν οι «Χρυσές Σφαίρες» ήτοι να τι προμοτάρουν τα στούντιο κι οι ατζέντηδες . Τα λέμε κάθε χρόνο, δεν θα επαναλάβω τα ίδια. Θα υπενθυμίσω απλώς ότι δεν απηχούν το παραμικρό ως υπεύθυνος φορέας. Δεν είναι ούτε Κριτικοί ώστε να πεις ότι ανακαλύπτουν ή προτείνουν αυτά που ταιριάζουν στους κριτικούς, δεν είναι Σωματείο κινηματογραφικού κλάδου ώστε να καθρεφτίζεται η γνώμη του επαγγέλματος, δεν είναι Ακαδημία ώστε να προτείνει επί μέρους κι επί συνόλου επιτεύγματα από το σύνολο των καλλιτεχνών και των ειδικοτήτων του κινηματογράφου.
Εντυπωσιάστηκα αφενός με το είδος, αφετέρου με το θέμα και πάνω από όλα με την κινηματογραφική γνώση περί σύνδεσης σεναρίου, μοντάζ κι ηθοποιίας. Πράγματα που δεν τα βλέπω συχνά στο ελληνικό σινεμά σε τέτοια τουλάχιστον ανθρωποκεντρική βερσιόν. Κι ο σκηνοθέτης, που είναι και σεναριογράφος, ονόματι Σωτήρης Τσαφούλιας, είναι ΚΑΙ πρωτοεμφανιζόμενος. Και μπορεί να γίνει η έκπληξη αν μιλήσουμε για ποιότητα στο mainstream
Καλό αλλά «μικρό». Τόσο «μικρό» που νομίζεις ότι αποτελεί 80λεπτο (περίπου) απόσπασμα μιάς μεγάλης ταινίας η οποία θα πρέπει να ήταν πολύ ωραία. Εμείς παρακολουθήσαμε μόνο ένα απόσπασμα της. Ένα ωραίο απόσπασμα. Αυτή είναι η πρώτη συνολική «αίσθηση» στην ερώτηση «πως είναι το έργο;»