..Διότι για να απευθυνθείς στη γυναίκα σου, στον άντρα σου, στον φίλο , στην παρέα, "πάμε απόψε να δούμε το...." λέγοντας ολόκληρο τον τίτλο, "ένα περιστέρι έκατσε σε ένα κλαδί διαλογιζόμενο πάνω στην ύπαρξη του", ή...κάπως έτσι, ε..ας μην το συζητάμε.
Υπάρχει το ΣΙΝΕΜΑ, υπάρχει και το ΣΙΝΕΜΑΔΑΚΙ (στο οποίο ενίοτε προσδίδεται η έννοια κάτι πολύ αγαπημένου), υπάρχει κι η ΣΙΝΕΜΑΔΑΡΑ. Στην τελευταία υπάγονται εκείνα τα φιλμ που σε ΣΥΝΑΡΠΑΖΟΥΝ ή που σε ΓΟΗΤΕΟΥΝ , σε ΣΑΓΗΝΕΥΟΥΝ, σε ΚΑΤΑΚΤΟΥΝ. Να πού όμως, σε κάποια από αυτά, θέλεις να τους κάνεις και την κριτική τους. Ένα τέτοιο είναι και το INTERSTELLAR.
Όταν δει ο θεατής αυτή την ταινία, θα μπορέσει κάλλιστα να καταλάβει για ποιο λόγο , αυτή τη στιγμή, ο λαός του Βελγίου έχει βγει στους δρόμους .Κι είναι ό, τι σημαντικότερο θα αποκομίσει. Μαζί με αυτό, και την Μαριόν Κοτιγιάρ την οποία θα εκθειάσουμε πιο κάτω.
Παραθέτω πιο κάτω τη λίστα με τις υποψηφιότητες της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Κινηματογράφου...
Η τέταρτη εντύπωση είναι ένας ΦΟΡΟΣ ΤΙΜΗΣ. Ονομάζεται ΝΙΚΟΣ ΝΙΚΟΛΑΙΔΗΣ κι η αφορμή φέρει το όνομα ΓΛΥΚΙΑ ΣΥΜΜΟΡΙΑ. Παίχτηκε στα πλαίσια των «100 χρόνων ελληνικός κινηματογράφος» αλλά είναι το μόνο που δεν με ένοιαζε διότι είμαι σίγουρος ότι δεν θα νταλγκάδιαζε και το Νίκο. Το μόνο που άξιζε και θέλω να γράψω δύο λόγια είναι η ΔΙΚΑΙΩΣΗ. Τόσο του ίδιου όσο και της ταινίας.
H Ακαδημία Κινηματογράφου του Λος Αντζελες ανακοίνωσε τη λίστα των ταινιών κινουμένου σχεδίου από τις οποίες θα γίνει η επιλογή για τα Οσκαρ 2015. Ο αριθμός των ταινιών ανέρχεται στις 20 και περιλαμβάνει τις παρακάτω:
Ηρθε η σειρά και του Φατίχ Ακίν. Μετά τη Σουζάνε Μπίερ,τον Λάσε Χάλστρομ, τον Μπιλ Ογκουστ, και το ΙΤΑΛΙΚΟ ΣΙΝΕΜΑ ΣΥΣΣΩΜΟ (ή…σχεδόν), παρέλαβαν κι αυτόν οι «αστεράκηδες» κι οι λογής λογής «συμμορίες» του εξωτερικού. Κι αποφάσισαν να τον… εξανδραποδίσουν.
Ακολουθεί κείμενο ανοιχτής παρέμβασης της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου, για την απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου του ΕΚΚ, σχετικά με την επιλογή Γενικού Διευθυντή.
Το 2004 , λοιπόν, ίδια χρονιά με την Σαρλίζ Θέρον στο «monster», ο Μπιλ Μάρει ήταν υποψήφιος για το Οσκαρ στο «Χαμένοι στη μετάφραση». Μια ηθοποιός, ένας συγγραφέας κι ένας παραγωγός, μέλη κι οι τρείς της Ακαδημίας, με είχαν βάλει σε σκέψεις γύρω από αυτόν. Κι από τις σκέψεις εκείνες κάτι αποκόμισα.
Μετά την προβολή της ταινίας «Η ΔΕΥΤΕΡΗ ΑΛΗΘΕΙΑ» της Σουζάνε Μπίαρ πήγα για ποτάκι, να «καταλαγιάσει» μέσα μου το έργο. Αλλοι πολλοί, όμως, επαγγελματίες και θεατές, πήγαν να δουν την «ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΑΠΙΛΑ», τη βουβή ταινία του 1932. Διότι δεν την είχαν δει. Κι αναρωτήθηκα ξανά.