Σκηνικά στο Σινεμά δεν είναι μόνο τα ντεκόρ, όπως στο θέατρο. Είναι ΚΑΙ τα ντεκόρ. Διότι το σινεμά απλώνεται παντού. Είναι κι οι χώροι, οι επιλογές των φυσικών χώρων δηλαδή, είναι τα αξεσουάρ, είναι κι η επιλογή του χρώματος, το κυρίαρχου χρώματος. Εχω παρακολουθήσει σε ειδικό course, στην Αμερική, με συστατική επιστολή από την Ακαδημία, πανεπιστημιακό μάθημα για μέλλοντες Σκηνογράφους με θέμα: «Το κυρίαρχο χρώμα». Να ψάξουμε να βρούμε σε κάθε ταινία ποιο είναι το κυρίαρχο χρώμα. Κι ας μου επιτραπεί να πω για τα εύσημα που δέχτηκα με μια παρατήρηση γύρω από το «Μουλέν Ρουζ» σχετικά με το ποιό ήταν το κυρίαρχο χρώμα. Περιχαρής η καθηγήτρια, με παρούσα την σκηνογράφο Τζανίν Οπγουελ, του «Λος Αντζελες : Εμπιστευτικόν» έκανε μάθημα πάνω στη δική μου παρατήρηση ότι «Στο Μουλέν Ρουζ κυρίαρχο χρώμα είναι η ΙΡΙΔΑ». Συνυπάρχουν τα εφτά χρώματα της σε κάθε καρέ κι από κει επιτυγχάνεται ο στροβιλισμός που ήθελε ο σκηνοθέτης. Μέσω του χρώματος. Και το πέρασε στο Μοντάζ

Φέτος, τα ΟΠΤΙΚΑ ΕΦΦΕ, μαζί με το ΚΙΝΟΥΜΕΝΟ ΣΧΕΔΙΟ, είναι οι δύο κατηγορίες στις οποίες εκδηλώνεται πιο έκτυπα η μεταβατική φάση της περιόδου που διανύουμε.

Το Σωματείο των καλλιτεχνών του Οπτικου Εφφε απένειμε πριν μερικές ώρες τα ετήσια βραβεία του, τα οποία είναι πάρα πολλά, έχουν απίστευτα πολλές κι εξειδικευμένες κατηγορίες.

Απονεμήθηκαν τα ΒΡΑΒΕΙΑ του ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΗΘΟΠΟΙΩΝ σε μια συντομότατη, διάρκειας 1 ώρας, διαδικτυακή «τελετή», και θα πούμε στο κείμενο τις λεπτομέρειες μια και τα βραβεία αυτά θεωρούνται  πολύ κοντά στα Οσκαρ, καταρχάς της Ηθοποιίας.. Κι είναι λογικό ως προς το ότι οι Ηθοποιοί είναι ο πολυπληθέστερος κλάδος στην Ακαδημία μια και σε ένα φιλμ απασχολούνται πολλοί ηθοποιοί ενώ σκηνοθέτης φερειεπειν ένας..

Η φετινή πεντάδα που προκρίθηκε δείχνει μια υποχώρηση των πειραματισμών πάνω στο είδος που λέγεται «κινούμενο Σχέδιο» και μια επικράτηση παραδοσιακών καταστάσεων αλλά εκμοντερνισμένων.

Κι έδωσαν ένα «μεζέ» και στον «ΠΙΝΟΚΙΟ»

Το πόσο στενά συνδεδεμένες έννοιες μεταξύ τους είναι ΣΕΝΑΡΙΟ κι ΗΘΟΠΟΙΙΑ το δίνει ως παράδειγμα μελέτης η φετινή πεντάδα του Β’ ΑΝΔΡΙΚΟΥ ΡΟΛΟΥ. Ότι ΡΟΛΟΣ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΣΕΝΑΡΙΟ και ότι ΗΘΟΠΟΙΟΣ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΡΟΛΟΣ.

Και  το ΤΡΑΓΟΥΔΙ, όπως κι η ΜΟΥΣΙΚΗ, με ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΟΥΣ κανόνες εξετάζεται, η κινηματογραφική αξία του είναι αυτή που ελέγχεται και αξιολογείται. Η σχέση του με το έργο ή με το θέμα ή με τον κεντρικό χαρακτήρα και φυσικά η λειτουργικότητα του, αυτά είναι τα κριτήρια αξιολόγησης του.

Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ είναι η ΟΨΗ. Από αυτό ξεκινάμε. Το επαναλαμβάνω συχνά αλλά πρέπει να εμπεδώνεται διότι για τον κινηματογράφο είναι πολύ σημαντικό, τι ΟΨΗ θα έχει μια ταινία. Κι η δουλειά του ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ είναι δούναι και λαβείν με τον σκηνοθέτη, που δουλεύουν πάνω στη δημιουργία του ΥΦΟΥΣ.

Πάμε στην άλλη υπερ-αγαπημένη ειδικότητα- κατηγορία, μετά το ΣΕΝΑΡΙΟ, που είναι το ΜΟΝΤΑΖ. Το οποίο είναι κάτι εξαιρετικά σύνθετο, είναι η ΡΑΧΟΚΟΚΑΛΙΑ ΤΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ, αυτός είναι ο επί της ουσίας «ορισμός» περί του τι είναι ΜΟΝΤΑΖ. Τι σημαίνει «ραχοκοκαλιά»; Σημαίνει ρυθμό και δόμηση, σημαίνει πως παίρνω το υλικό που μου παρέδωσε ο σκηνοθέτης και το «σχηματίζω» σε ταινία. Το ΜΟΝΤΑΖ είναι μια ΤΕΧΝΗ-ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΑ απεριόριστων δυνατοτήτων, μπορεί και παρεμβαίνει ακόμα και στο Σενάριο. Όχι στο να του αλλάξει, φυσικά, την υπόθεση αλλά να του δώσει σχήμα και κορύφωση και να βοηθήσει το σκηνοθέτη στην δημιουργική ολοκλήρωση του έργου.