Δεν «τράβηξε» στην Α’ Προβολή, το άφησα για την Β’, κι είπα να κάνω ένα διάλειμμα μεταξύ υποψηφιοτήτων Οσκαρ και νέων ταινιών. Αν και για τα οσκαρικά που συζητάμε, προσφέρεται σχετικά με το star performance και με το τι εκπροσωπεί ή επιχειρεί να αντιπροσωπεύσει το ζεύγος ΜΠΡΑΝΤ ΠΙΤ-ΑΝΤΖΕΛΙΝΑ ΤΖΟΛΙ στις μέρες μας.
Την ΙΣΛΑΝΔΙΚΗ αυτή ταινία την παρακολουθούσα με ενδιαφέρον και πριν φτάσει στο φινάλε. Και μάλιστα έλεγα στον εαυτό μου, δες τώρα, αυτός ο σκηνοθέτης ονόματι ΓΚΡΙΜΟΥΡ ΧΑΚΟΝΑΡΣΟΝ, με κρατάει καθηλωμένο ενώ μου δείχνει μια ιστορία και εικόνες από την ΚΤΗΝΟΤΡΟΦΙΚΗ Ισλανδία, που λογικά δεν με ενδιαφέρει καθόλου.
Την παραθέτω αυτόνομη από τα υπόλοιπα κείμενα που θα γράψω για τη φετινή κούρσα ώστε να μπορεί ο κάθε φίλος του site να ανατρέχει. Η λίστα είναι η επίσημη, όπως τη δίνει η Ακαδημία Κινηματογράφου
Αυτή που διαβάζετε είναι η εκτίμηση της ΠΡΩΤΗΣ ΜΑΤΙΑΣ και «βιάστηκα» να την κάνω επειδή τη ζητούν ΕΠΕΙΓΟΝΤΩΣ οι φίλοι και γιατί, στο κάτω- κάτω, δεν γίνεται να λείπει το PANTIMO.GR από τον πρώτο ΑΠΟΗΧΟ. Εννοείται πως η πλήρης λίστα θα αναρτηθεί αργότερα σε αυτόνομη «κάθοδο» από αυτό το κείμενο. Κι επίσης εννοείται πως οι επιμέρους αναλύσεις μας περιμένουν στη συνέχεια και για ολόκληρο το μήνα (και κάτι) ως τις 28 Φεβρουαρίου που ΑΠΟΝΕΜΟΝΤΑΙ.
Δεν θα ξαναπώ τα ίδια, που επαναλαμβάνω χρόνια, ότι τα BAFTA, τα Βραβεία δηλαδή της ΒΡΕΤΑΝΙΚΗΣ ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ τρέχουν πίσω από τα ΟΣΚΑΡ , που τα θεωρούν πιο δυνατά κι αποζητούν μερτικό, από το να ασχολούνται με τις δικές τους ταινίες, τις βρετανικές, όπως θα έπρεπε.
Με τις υποψηφιότητες ΚΑΙ των ΣΕΝΑΡΙΟΓΡΑΦΩΝ έχουμε πλέον πληρέστατη εικόνα του τι πρόκειται να συμβεί στα ΟΣΚΑΡ.
Στο συγκεκριμένο Σωματείο, θα κάνουμε στο PANTIMO.GR μια εξαίρεση. Πρώτα θα διαβάσετε τη λίστα των υποψηφιοτήτων κι ύστερα θα δείτε τις παρατηρήσεις της ενδιαφέρουσας επιλογής. Οι παρατηρήσεις βρίσκονται ακριβώς κάτω από τη λίστα. Ωστόσο το κείμενο θα το πάτε έως κάτω διότι υπάρχει και μια πεντάδα ακόμα….
Και μόνο αυτό το αποτέλεσμα, λέει πολλά. Δεν είναι θεσμός για να τον πάρεις σοβαρά, δεν έχει όχι καλλιτεχνική βάση αλλά ούτε καλλιτεχνική υποψία, το ΟΛΟΝ
Όπως τα κοιτάζω, βλέπω μια πεντάδα που μπορεί να είναι κι αυτή του ΟΣΚΑΡ.
Στοχοποιούν τον ΚΟΥΕΝΤΙΝ ΤΑΡΑΝΤΙΝΟ αλλά δεν ξέρουν «γιατί». Όπως έκαναν και με τον Σπήλμπεργκ στη «Γέφυρα των κατασκόπων». Διότι αυτά που επικαλούνται είναι για γέλια αν δεν είναι για κλάματα. Εχουν παγιδευτεί στη θεωρία του auteur μέσα από την οποία ΝΟΜΙΖΟΥΝ ότι μπορούν να κάνουν την όποια κριτική τους, επαγγελματική ή ερασιτεχνική-αδιάφορο , στους πάντες και στα πάντα ,κι ενώ στην περίπτωση του Ταραντίνο έχουν μπροστά τους τον απόλυτο auteur, αφενός τον ειρωνεύονται κι αφετέρου τα επιχειρήματα, όταν υπάρχουν, είναι κινηματογραφικώς σαθρά.