….Εφόσον, το παρακολουθήσει κανείς υπομονετικά ως το τέλος ώστε να βρει κι ο συνήγορος τα επιχειρήματα. Διότι εάν ακολουθηθούν οι διαθέσεις του κοινού, τότε το έργο κινδυνεύει να σκοντάψει μια και του λείπει καταρχάς η φόρμα.
ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ το φιλμ του ΣΑΜΟΥΕΛ ΜΑΟΖ από το ΙΣΡΑΗΛ, που είδα χτες Κυριακή στις «Νύχτες πρεμιέρας» κι αποτελεί και την υποβολή της χώρας για το ΞΕΝΟΓΛΩΣΣΟ ΟΣΚΑΡ του 2018. Εκδηλώνω προτίμηση με δεύτερο το «120 ΧΤΥΠΟΙ ΤΟ ΛΕΠΤΟ» για το όποιο έγραψα, επίσης από τις «Νύχτες πρεμιέρας», που αποτελεί υποβολή της ΓΑΛΛΙΑΣ. Η Ιταλία δεν έχει καταθέσει ακόμα….
Δυνατή ταινία αυτή η γαλλική, η οποία κυκλοφορεί και ΣΥΝΤΟΜΟΤΑΤΑ στους κινηματογράφους κι η οποία με έβαλε και μένα σε σκέψεις αν αδικήθηκε ή όχι στις Κάννες με την «στέρηση» του «Χρυσού Φοίνικα» και την «αντικατάσταση» του με το «GRAND PRIX».
Το ντοκυμαντέρ με το οποίο ντεμπουτάρησε στην κινηματογραφική σκηνοθεσία η μία και μοναδική ΒΑΝΕΣΑ ΡΕΝΤΓΚΡΕΗΒ είναι το καλύτερο από όσα έχω δει για πρόσφυγες από τότε που ενέσκηψε το θέμα στη ζωή μας με τις καραβιές των ψυχών να βυθίζονται στις αδυσώπητες θάλασσες κι όσοι διασώζονται να αντιμετωπίζουν τη «λιποταξία» των Αρχών, των κοινωνιών, των Κυβερνήσεων. Τη λιποταξία των ανθρώπων απέναντι στον Ανθρωπο.
Αν και δεν είναι αυτό το θέμα της ταινίας, είναι όμως καθοριστικό στην εξέλιξη της ηρωίδας και το σενάριο τη βάζει τη σκηνή σε κομβικό σημείο, στην αρχή του δεύτερου μέρους. Κι έχει τη σημασία του. Διότι το έργο σεναριακά είναι εξαιρετικά δομημένο.
Το «εν κατακλείδι» επέλεξα ως προσδιορισμό για την ολοκαίνουργια ταινία του ΤΟΝΤ ΧΕΙΝΣ με την οποία έκαναν έναρξη χθες Τετάρτη 20 Σεπτεμβρίου οι «ΝΥΧΤΕΣ ΠΡΕΜΙΕΡΑΣ» για το 2017. Με τις οποίες θα ασχοληθώ σε καθημερινή αλλά επιλεκτική (χωρίς αυτό να σημαίνει υποχρεωτικώς κι «εκλεκτική»…) βάση. Μια και το πρόγραμμα είναι ΠΛΟΥΣΙΟΤΑΤΟ!!!
Στις 20 Σεπτεμβρίου εγκαινιάζουν οι «ΝΥΧΤΕΣ ΠΡΕΜΙΕΡΑΣ» τη φετινή τους γιορτή. Κι ήδη ξεκινούν οι on line πωλήσεις για ΚΑΡΤΕΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ και όχι μόνο.
Το τελευταίο, το «καλό παιδί» δηλαδή, θα μπορούσα να το έχω βάλει και σε εισαγωγικά αλλά σε τίτλο θα «χτύπαγε» διαφορετικά. Διότι είναι χαρακτηρισμός που απέδιδε συχνά πυκνά στη Ζωή η ΤΖΕΝΗ ΚΑΡΕΖΗ κι έτσι την αποκαλούσε όταν μιλούσε για αυτήν σε τρίτους. Όπως κι η ΑΛΙΚΗ ΒΟΥΓΙΟΥΚΛΑΚΗ μου έλεγε για αυτήν «Να μου την προσέχετε τη Ζουζού μου εσείς που γράφετε κριτική» .
Ο ΡΟΤΖΕΡ ΜΟΥΡ, που έφυγε για το δικό του τελευταίο ταξίδι, είναι το πρώτο πρόσωπο που θαύμασα στις μαυρόασπρες μέρες της παλιάς τηλεόρασης. Τότε που πιτσιρικάς είδα να μπαίνει το κουτί στο σπίτι και ζαλίστηκα. Ο «ΑΓΙΟΣ» ήταν το δώρο κι η απειλή για το αν έχω τελειώσει τα μαθήματα μου ή αν έχω πάρει καλούς βαθμούς στο σχολείο.
Μια κι ο PANTIMO.GR παρακολουθεί την Eurovision, που είναι επισήμως το πιο δημοφιλές ψυχαγωγικό πρόγραμμα που έχει βγάλει η Ευρώπη με θεαματική απήχηση σε όλο τον πλανήτη, κι αυτό είναι ΓΕΓΟΝΟΣ επισήμως καταγεγραμμένο, θα βάλει το δικό του πετραδάκι στα φετινά. Μόνο που δεν θα ασχοληθώ με τη νίκη της ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑΣ για την οποία χάρηκα αφάνταστα (αυτήν ψήφισα κι όχι την Ιταλία-καταλαβαίνετε τι σημαίνει αυτό για μένα αλλά έχω να θέμα με την αντικειμενικότητα, κριτικός γαρ) ούτε με την ανυπόφορη στην ώρα της ψηφοφορίας ελληνική μετάδοση που θα πρέπει να φροντίσει να μην επαναληφθούν αυτά στο μέλλον- η μετάδοση γίνεται για τον θεατή κι όχι για μας που μιλάμε.. Με τι θα ασχοληθώ λοιπόν; Με ένα δωράκι προς τους φίλους τόσο του site όσο και της Eurovision, με μιά κυριακάτικη ξεκούραση, για χαλάρωση της μέρας.