Blog (159)
Pantimo
Η τέταρτη εντύπωση είναι ένας ΦΟΡΟΣ ΤΙΜΗΣ. Ονομάζεται ΝΙΚΟΣ ΝΙΚΟΛΑΙΔΗΣ κι η αφορμή φέρει το όνομα ΓΛΥΚΙΑ ΣΥΜΜΟΡΙΑ. Παίχτηκε στα πλαίσια των «100 χρόνων ελληνικός κινηματογράφος» αλλά είναι το μόνο που δεν με ένοιαζε διότι είμαι σίγουρος ότι δεν θα νταλγκάδιαζε και το Νίκο. Το μόνο που άξιζε και θέλω να γράψω δύο λόγια είναι η ΔΙΚΑΙΩΣΗ. Τόσο του ίδιου όσο και της ταινίας.
Pantimo
Ηρθε η σειρά και του Φατίχ Ακίν. Μετά τη Σουζάνε Μπίερ,τον Λάσε Χάλστρομ, τον Μπιλ Ογκουστ, και το ΙΤΑΛΙΚΟ ΣΙΝΕΜΑ ΣΥΣΣΩΜΟ (ή…σχεδόν), παρέλαβαν κι αυτόν οι «αστεράκηδες» κι οι λογής λογής «συμμορίες» του εξωτερικού. Κι αποφάσισαν να τον… εξανδραποδίσουν.
Pantimo
Μετά την προβολή της ταινίας «Η ΔΕΥΤΕΡΗ ΑΛΗΘΕΙΑ» της Σουζάνε Μπίαρ πήγα για ποτάκι, να «καταλαγιάσει» μέσα μου το έργο. Αλλοι πολλοί, όμως, επαγγελματίες και θεατές, πήγαν να δουν την «ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΣΑΠΙΛΑ», τη βουβή ταινία του 1932. Διότι δεν την είχαν δει. Κι αναρωτήθηκα ξανά.
Pantimo
Η πρώτη εντύπωση φυσικά και δεν ήταν φεστιβαλική αλλά κινηματογραφική. Αφού το πρώτο έργο που έσπευσα να δω ήταν το νέο φιλμ της Δανής που υπερ-εκτιμώ, της Σουζάνε Μπίαρ, που θα βγει στις αίθουσες με το νέο έτος κι ο ελληνικός της τίτλος θα είναι «Η ΔΕΥΤΕΡΗ ΑΛΗΘΕΙΑ».
Pantimo
Καταρχάς, να ξεκαθαρίσω ότι η σχέση μου με την τηλεόραση είναι ιδιόμορφη. Υπήρξαν φορές που καθόμουν και τα έβλεπα «εξονυχιστικά», το ένα πίσω από το άλλο, και μιλώ για εποχές που δεν έπαιρνα ανάσα από την πολλή δουλειά, έφτανα στο σημείο να δίνω στο τέλος και «βραβεία», κάτι σαν προσωπικά «Εμμυ» στα επί μέρους επιτεύγματα.