Η ταινία είναι έτσι φτιαγμένη ώστε καταφέρνει να ενθουσιάζει τους fan της μεγάλης τραγουδίστριας- ερμηνεύτριας (το ΕΡΜΗΝΕΥΤΡΙΑ το τονίζω) αλλά και να ελκύει κι εκείνους που δεν την ξέρουν τόσο καλά, ούτε ως υπέρλαμπρη καριέρα ούτε ως ταλαιπωρημένη ζωή.
Ωριμάζει πολύ ως σκηνοθέτης ο ΞΑΒΙΕ ΝΤΟΛΑΝ σε αυτή την ταινία, το ίδιο κι ο ΓΚΑΣΠΑΡ ΟΥΛΙΕΛ ως ηθοποιός και κλέβει την παράσταση από ηχηρά γαλλικά ονόματα. Με το σενάριο υπάρχει ένα θεματάκι αλλά για αυτό είμαστε εδώ…
Αν και ξεκινά με την «Τζόαν Κρώφορντ» κι εισάγει το θέμα τα σχέσης με τα παιδιά της, κάτι που υπέδειξε δειλά το δεύτερο επεισόδιο αρχίζοντας από την «Μπέττυ Ντέηβις» και τη σχέση της με τη δική της κόρη, εν τούτοις γρήγορα καταλαβαίνουμε πως το επεισόδιο αυτό θα μας πάει αλλού.
Από το κινηματογραφικό μου πόστο μιλώντας, θα ήθελα να επισημάνω το εξής: Ότι θέατρο και σινεμά πηγαίνουν παράλληλα παρά τις μεταξύ τους διαφορές. Και τούτο, επειδή, ξεκινώντας από τη δραματουργία, στον ίδιο αριστοτελικό ορισμό στηρίζονται αμφότερα. Κι αν προχωρήσουμε θα δούμε να υπάρχουν κι η φωτογραφία που στο θέατρο είναι οι φωτισμοί κι η ατμόσφαιρα, η σκηνογραφία, η ενδυματολογία, το μακιγιάζ, φυσικά η ΥΠΟΚΡΙΤΙΚΗ κι η ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ, που από το θέατρο τη δανείζεται κι ο κινηματογράφος, τουλάχιστον στην ελληνική του ορολογία.. ΚΙ έμενε μόνο το ΜΟΝΤΑΖ. Ως κατεξοχήν κινηματογραφικό στοιχείο.
Η ταινία είναι η καινούργια των αδελφών Νταρντέν. Δεν ήρθε με καλά μαντάτα από την Ευρωπαική Ακαδημία, δεν τα κατάφερε στα προκριματικά.
Σε ένα είδος μάλιστα που οι Ιταλοί δεν είχαν στο παρελθόν μεγάλες επιδόσεις, το ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΟ ή ...ΦΙΛΜ ΝΟΥΑΡ όπως θέλουν να το λένε οι….. σινεφίλ. Όμως στα τελευταία χρόνια , μια νεώτερη γενιά σκηνοθετών, στρέφεται προς αυτό με εξαιρετικά αποτελέσματα, αρχής γενομένης από το «ROMAΝZO CRIMINALE», που ήταν ταινία-σταθμός στο είδος
Παρόλο ότι είναι ο πιο «ανανεωτικός» από τους άλλους που ξέρουμε αλλά στην Τέχνη, στην οποιαδήποτε μορφή της, μετρά το αποτέλεσμα.
Κι επειδή δεν συνηθίζεται στον ελληνικό Τύπο, όλων των Μέσων, κριτική επεισοδίου, «ιντριγκάρομαι», μια και ξεκίνησα να βλέπω τη σειρά, να το δω από αυτή τη σκοπιά το θέμα.
…Και καθυστερούσα να πάω, διότι δεν είμαι και fanτων «Χ men» αλλά από την άλλη όφειλα να το δω, να έχω ενημέρωση και βρέθηκα ενώπιον σχεδόν ενός «θαύματος».
Προσέξτε, λέω «τα ΔΙΠΛΩΜΕΝΑ», όχι «Τα ΑΝΑΔΙΠΛΩΜΕΝΑ». Κι αυτό, επειδή με ΧΑΡΑ είδα ότι μία ΗΤΤΑ ήταν αρκετή για να δώσει σήμα για περαιτέρω πετάγματα.