Κι επειδή, όπως λέμε στο σενάριο, ότι υπάρχει κι η ηλικία του ήρωα πριν ξεκινήσει το έργο, θα το βάλω κι αυτό το στοιχείο αλλά αφού θα έχω ξεκινήσει τις ανταποκρίσεις, με κάποια που προηγήθηκαν και τους οφείλω μνημόνευση.
Χωρίς να υποτιμάται η παρουσία κι η συμβολή του ΖΑΧΑΡΙΑ ΚΑΡΟΥΝΗ. Περί «ΦΙΛΙΩΣ ΧΑΙΔΕΜΕΝΟΥ» ο λόγος, στο θέατρο «ΒΕΑΚΗ»
Είχε ένα ΜΥΣΤΗΡΙΟ ο ΠΕΤΡΟΣ ΦΥΣΣΟΥΝ. Ηταν πάντα στο ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ και ταυτοχρόνως έδινε την εντύπωση του διαρκώς «αποτραβηγμένου».
Ο ΠΟΛ ΣΥΛΜΠΕΡΤ, που απεβίωσε χτες σε ηλικία 88 ετών ήταν κατά βάση κορυφαίος ΣΚΗΝΟΓΡΑΦΟΣ με ΟΣΚΑΡ κι από μεγάλη οικογένεια της Τέχνης. Τη σχέση του όμως με ΕΛΛΗ ΛΑΜΠΕΤΗ-ΔΗΜΗΤΡΗ ΧΟΡΝ, που είναι ένα άλλο κεφάλαιο της καριέρας του, θα τη δείτε από εδώ.
Και για του λόγου το αληθές, σε σχέση με όσα έγραφα σε προηγούμενη ανταπόκριση από το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, ότι δηλαδή είναι κινηματογραφική γιορτή αλλά όχι και Φεστιβάλ, ιδού η «SIERANEVADA» που παίχτηκε στο Φεστιβάλ και σε δύο μέρες κυκλοφόρησε στην Αθήνα.
Εγραφα λοιπόν στην πρώτη ανταπόκριση από Θεσσαλονίκη πως από την ώρα που το Φεστιβάλ έγινε διεθνές έχει να αντιμετωπίσει το γεγονός πως προηγούνται χίλια και βάλε Φεστιβάλ που διεξάγονται σε όλο τον κόσμο. Οπότε , τι να περισσέψει για εδώ;
Με ελληνικά φιλμ θα ξεκίναγα τη σύντομη παραμονή μου στη Θεσσαλονίκη επί τη ευκαιρία του 57ου (διεθνούς πιά) Φεστιβάλ Κινηματογράφου.
Επαναφέρω την κριτική που έγραψα το καλοκαίρι όταν επανακυκλοφόρησε στους κινηματογράφους "ΤΟ ΔΑΣΟΣ ΜΕ ΤΙΣ ΣΗΜΥΔΕΣ". Και σας παραπέμπω στην ενότητα «Κριτικές» του PANTIMO.GR
Το «ΚΟΡΙΤΣΙΑ Ο ΜΠΑΡΚΟΥΛΗΣ..», αυτή τη φορά απέκτησε τόνο διαφορετικό, απόλυτα δραματικό. Συνοδεύτηκε από το ρήμα «έφυγε…!»
Κι αυτή είναι μία παράμετρος που ελάχιστοι γνωρίζουν μέσα στη γενική απαξίωση του παλιού ελληνικού κινηματογράφου.