Διότι περί δύο ταινιών πρόκειται. Τουλάχιστον έτσι όπως κατέληξαν στην οθόνη. Και παρά την δημόσια υπεράσπιση από τον Μάρτιν Σκορσέζε για την καταδίκη της ταινίας από Αμερικανούς «αστεράκηδες», καταλήγω σε εκείνο που δίδαξε η «Αλκης Θρύλος»: Συμμερίζομαι δεν σημαίνει Συμμορφώνομαι.

Επειδή συχνά διαβάζουμε σε «κριτικές» είτε «επαγγελματικές» είτε «ερασιτεχνικές» τη ΔΙΑΒΟΗΤΗ φράση «το βιβλίο ήταν καλύτερο», επιτρέψτε μου να πω κάτι που θα ακουστεί βαρύ: Πως η φράση αυτή είναι σύσταση αυτού που τη λέει πως αγνοεί τους κινηματογραφικούς κανόνες. Και νόμιζει ότι με το να επικαλεστεί το βιβλίο, αυτομάτως κατατάσσεται σε μία «εκλεκτή» κατηγορία απέναντι στο «πόπολο» πως έχει διαβάσει το βιβλίο και τώρα τι να του πουν οι «αμόρφωτοι» του σινεμά. ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΕΙΝΑΙ ΛΑΘΟΣ: Δηλώνει απλώς πως δεν γνωρίζει βασικό κανόνα περι κινηματογραφικών μεταφορών.

Διότι κι αυτή την ταινία την υποτίμησαν οι αστεράκηδες κι οι σαπισμένες ντομάτες της κριτικής. Και νομίζω ότι κάποια ώρα θα ξεσπάσει πόλεμος και θα την πληρώσουν και διανομείς που συγκαλύπτουν τους αστεράκηδες τρέχοντας πίσω τους. Διότι αυτή η ταινία ΔΕΝ ΘΑΒΕΤΑΙ, όσο κι αν θέλει κάποιος. Θα εκτεθεί ο ίδιος.

Αν και δεν είμαι «των συγκρίσεων» μεταξύ ταινιών, εν τούτοις στις περιπτώσεις remakeαλλά και sequel ως ένα βαθμό, το θεωρώ αναπόφευκτο. Κι αυτό, επειδή σε αυτές τις περιπτώσεις κρίνεται αν πήρε κάποιος την ταινία και την πήγε παραπέρα ή αν η «συνέχεια» ήταν καλλιτεχνικώς αναγκαία κι όχι απόρροια μια ταμειακής επιτυχίας.