Το πρώτο πράγμα με το οποίο σε υποδέχονται στις Κινηματογραφικές, Πανεπιστημιακές Σχολές ,στον σεναριακό τομέα που ονομάζεται «Διασκευή», είναι πως ΟΣΟ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΠΙΣΤΟ ΣΤΟ ΒΙΒΛΙΟ, ΤΟΣΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΣΕΝΑΡΙΟ.

Ο διαχωρισμός ονόματος κι επιθέτου αφορά σε αυτό που θα παρακολουθήσουμε κι έχει να κάνει με το τι ακριβώς είναι το έργο.

Παρακολούθησα με ενδιαφέρον την ταινία επειδή για αυτό τον άνθρωπο δεν ήξερα σχεδόν τίποτα, δεν είχα διαβάσει το όνομα του μέχρι εκεί τουλάχιστον που έφταναν οι γενικότερες γνώσεις μου. Για τις κινητοποιήσεις της Μαύρης Αμερικής στη δεκαετία του ’60, από τις οποίες άλλα ονόματα έγιναν διάσημα κι  όχι του ΜΠΑΓΙΑΡΝΤ ΡΑΣΤΙΝ. Ο οποίος ήταν πολιτικός ακτιβιστής για τα δικαιώματα των μαύρων αλλά κι ομοφυλόφιλος. Μηπως γι αυτό κι εξαφανίστηκε το όνομα κι ήρθε τώρα με το «πολιτικώς ορθόν» σύν το γεγονός ότι το φιλμ αυτό που υπάρχει στο Netflix, είναι ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΤΟΥ ΖΕΥΓΟΥΣ ΟΜΠΑΜΑ!!!! Παρακαλώ. Τα οποία το καθιστουν άγονο και ρηχό. Παραγεμίσματα και να  καταλήγουν στη ρηχότητα

Άλλη μια ταινία για το Ολοκαύτωμα; Ναι!!! Και δεν θα σταματήσουν.. Ούτε για αυτό, ούτε για τον Β Παγκόσμιο.. ούτε για το Εκείνος Αγαπά Εκείνην… και τις παραλλαγές τους στο σήμερα.. Διότι από ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΗ ΣΚΟΠΙΑ τα θέματα αποδεικνύονται κάθε τόσο ΑΝΕΞΑΝΤΛΗΤΑ