Κριτικές (937)
Pantimo
Δεν θα έχει καλύτερη επιλογή από αυτή την ιταλική κωμωδία που μας θυμίζει καλές, παλιές μέρες και μας ξαναφέρνει σε επαφή με το ιταλικό σινεμά από το οποίο μας χώρισαν βιαίως. Κι ας είναι ταινία του 2013. Νάναι καλά η Weird Wave που μας την έφερε. ΚΑΙ ΝΑ ΦΕΡΕΙ ΚΙ ΑΛΛΕΣ ΙΤΑΛΙΚΕΣ (προσταγή!)
Pantimo
Με τον ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟ ΠΑΠΑΚΑΛΙΑΤΗ υπάρχει ένα διπλό σύνδρομο: Το ένα μοιάζει με εκείνο περί ΜΙΜΗΣ ΝΤΕΝΙΣΗ, που ό, τι κι αν κάνει η «γραμμή» είναι «ειρωνευτείτε την», το άλλο κουμπώνει με την πρόσφατη επίθεση στον ΜΑΝΟΥΣΟ ΜΑΝΟΥΣΑΚΗ περί «τηλεοπτικού». Το τελευταίο αφορά στο ξεκίνημα του Παπακαλιάτη επειδή έγινε στην τηλεόραση και δεν είχε ζητήσει την άδεια κάποιων «συμμοριών».
Pantimo
Τότε τι συμβαίνει; Τότε καταλαβαίνεις ότι η ταινία απευθύνεται σε αυτούς κι ότι το κοινό δεν εμπλέκεται στην υπόθεση. Ως προς την ταινία. Ως προς τον ΝΙΚΟ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟ ακολουθεί η συνέχεια
Pantimo
Η «Marvel» στα συνοικιακά, στη β’ προβολή, καιρό μετά την επίσημη έξοδο της στις αίθουσες, έρχεται και ταιριάζει. Κυρίως επειδή συνδέεται με την ανακοίνωση της shortlist για τα ΟΣΚΑΡ των ΟΠΤΙΚΩΝ ΕΦΦΕ και βρίσκεται «μέσα»
Pantimo
Το «αλλά» έχει να κάνει με το ότι τελικώς για κάποιες ταινίες λέγονται και γράφονται περισσότερα πράγματα από αυτά που θα δει ο θεατής όταν πάει παρακινημένος από τις «σειρήνες». Και καμιά φορά, η φόρα με την οποία πήγε, δεν φάνηκε ανταποδοτική ενώ η ταινία παρέμενε καλή αλλά ήταν αυτό που πραγματικά ήταν.
Pantimo
Μου πήρε πολλή ώρα να αποδώσω σε τίτλο το περιεχόμενο της ταινίας του ΜΑΝΟΥΣΟΥ ΜΑΝΟΥΣΑΚΗ από το βιβλίο του ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΚΑΜΠΑΡΔΩΝΗ ώστε να ξέρει ο θεατής τι ακριβώς πρόκειται να δει και να μη νομίσει άλλα κι άλλα. Μη νομίσει ότι θα δει «το μινόρε της αυγής» του Μεσθεναίου ή το «Ρεμπέτικο» του Φέρρη με πρωταγωνιστή αυτή την φορά τον Βασίλη Τσιτσάνη.
Pantimo
Τώρα που έρχεται και σε μας.. Στην Αμερική συνέβη νωρίτερα… Ήρθε η ώρα να εκφράσει κι ο κινηματογράφος ένα πρωτόγνωρο κοινωνικό πρόβλημα που έχει δρόμο μπροστά του…
Pantimo
Βρισκόμαστε ενώπιον «φαινομένου»; Όπως το βάφτισαν οι πάροχοι «βύσματος»; Για την περίπτωση της Αθηνάς Ραχήλ Τσαγγάρη ο λόγος, που ανήκει κι αυτή στην ίδια σχολή με τον Λάνθιμο αν και δεν είμαι σίγουρος γι αυτό. Ωστόσο, ας πάμε να δούμε τι λέει και το έργο, ή μάλλον ΤΙ είδαμε στο έργο.
Pantimo
Δεν την είχα δει την ταινία στην Α’ Προβολή της, την είχα αφήσει για τα «συνοικιακά». Την είδα τώρα, με αφορμή την υποψηφιότητα του ΠΟΛ ΝΤΑΝΟ από τα SPIRIT AWARDS. Τελικά, ήταν θέμα ενστίκτου και δεν με είχε «γελάσει».
Pantimo
Διότι δικό τους είναι το ΣΕΝΑΡΙΟ, και μάλιστα το έγραψαν σε συνεργασία με τον ΜΑΤ ΤΣΑΡΜΑΝ, σεναριογράφο της «ΓΑΛΛΙΚΗΣ ΣΟΥΙΤΑΣ». Όχι τίποτε άλλο μα επειδή οι επικρίσεις είναι περί «ψυχροπολεμικού» κλπ, άρα περί του περιεχομένου. Οπότε ο Σπίλμπεργκ σε τι ακριβώς βάλλεται; Στο ότι δεν ξέρει να σκηνοθετεί;