Κριτικές (978)
Pantimo
Για να παραφράσω τον στίχο του ΦΕΝΤΕΡΙΚΟ ΓΚΑΡΘΙΑ ΛΟΡΚΑ στην απόδοση ΝΙΚΟΥ ΓΚΑΤΣΟΥ, στο φινάλε ο έργου, που δεν χρησιμοποιήθηκε στην ταινία και λέει «Δύο άνδρες σκοτωθήκαν από αγάπη» κι έχω ακόμα στα αφτιά μου την φωνή της ΠΑΞΙΝΟΥ, χρησιμοποίησα τον παραπάνω τίτλο. Επειδή με εκφράζει απόλυτα . Κι επιθυμώ να βάλω και τους αναγνώστες – υποψήφιους θεατές απευθείας στο νόημα.
Pantimo
Ηταν η απόλυτη γλύκα! Φυσικά και δεν πρόκειται για σινεμά του auteur το οποίο από ότι διαπιστώνω οι Γάλλοι , αν και το «εφηύραν» μέσω των θεωρητικών τους, τα τελευταία χρόνια το έχουν περιορίσει στο ελάχιστο. Πρόκειται για κάτι πολύ εγγλέζικο, που κατάφεραν να το μετατρέψουν σε κάτι απόλυτα γαλλικό. Με ό,τι καλό περιλαμβάνει ο προσδιορισμός «γαλλικό» σε τούτη τη συγκεκριμένη περίπτωση.
Pantimo
Επειδή αγαπώ το αμερικάνικο σινεμά δεν χρησιμοποιώ τον χαρακτηρισμό στον τίτλο ειρωνικά αλλά προσδιοριστικά. Είναι μια ταινία από αυτές που ξέρουν να κάνουν πολύ καλά οι Αμερικάνοι και δείχνουν τη διαφορά τους στην επεξεργασία και στις λεπτομέρειες. Από την άλλη, η ταινία έχει κάποια δικά της προσόντα και θα ήταν άδικο να μην τα επισημάνω.
Pantimo
Περισσότερο από το να γράψω για την ίδια την ταινία, με απασχόλησε το να προσπαθήσω να ανακαλύψω τα αίτια που αυτή η ταινία του ΣΤΗΒΕΝ ΦΡΗΑΡΣ προσπεράστηκε σαν να μην υπήρξε, τόσο από Οσκαρ όσο κι από το κοινό- αφήνω τις βαθμολογήσεις του IMDB που επηρεάζουν μια μεγάλη μερίδα κυρίως απληροφόρητου κοινού και το βαθμολόγησαν εξαιρετικά χαμηλά. Πως μπορεί να αποτυγχάνει μια ταινία που τα διαθέτει όλα κι είναι αντικειμενικά άψογη;
Pantimo
Μετά τα βραβεία της ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ Ακαδημίας Κινηματογράφου, νομίζω ότι καλά αρχίσαμε κοιτάζοντας προς τα επόμενα. Το «SUNTAN» του ΑΡΓΥΡΗ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΥ σε σενάριο του ίδιου και του ΣΥΛΛΑ ΤΖΟΥΜΕΡΚΑ είναι πολύ καλή περίπτωση κι εκτός των άλλων διαθέτει και μια ΜΕΓΑΛΗ πρωταγωνιστική ερμηνεία από τον ΜΑΚΗ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ.
Pantimo
Πολύ ταλαιπωρημένος όρος αυτός περί «έργων Τέχνης», ειδικά στον κινηματογράφο. Καταρχάς, ο κινηματογράφος είναι ΤΕΧΝΗ έτσι κι αλλιώς, και κάθε έργο του είναι ή καλό ή μέτριο ή κακό δείγμα αυτής της Τέχνης. Όμως, υπάρχουν κι έργα που γίνονται πραγματικά όχι για κάποιο ειδικό σκοπό που τα ορίζει ως «καλλιτεχνικά» αλλά ΑΠΟ κάποια ειδική ανάγκη. Τότε, αυτά τα έργα αυτονομούνται και σφετερίζονται δικαίως τον όρο «Τέχνη». Τέτοια περιπτωσάρα είναι αυτό το φιλμ του Κολομβιανού ΣΙΡΟ ΓΚΙΕΡΑ(ούτε «Θίρο», διότι δεν είναι Καστιλιάνος, ούτε Γκουέρα διότι δεν είναι Ιταλός), που ήταν υποψήφιο (δηλαδή στην πεντάδα- όχι απλώς υποβολή από τη χώρα του) για το Οσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας.
Pantimo
«Η ΕΒΙΤΑ ΔΕΝ ΚΟΙΜΑΤΑΙ ΠΙΑ ΕΔΩ» (Eva no duerme): ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΟΥ , ΤΟ ΕΡΓΟ ΕΙΝΑΙ «ΛΙΓΟ», ΠΟΛΥ «ΛΙΓΟ»…
Διαβάζεις την υπόθεση και σου λέει πως το 1955, το ταριχευμένο πτώμα της Εβίτα Περόν, εξαφανίστηκε, πως οι κινηματίες κι οι πραξικοπηματίες και λοιποί που ακολούθησαν την ιδιότυπη δικτατορία του Περόν, θέλησαν να εξαφανίσουν κάθε ίχνος από τη λαοπρόβλητη Εβίτα , ότι κάποια στιγμή το «πτώμα» εντοπίστηκε στο Βατικανό και τελικώς επέστρεψε στη χώρα με τιμές μόλις το 1974 για να θαφτεί σαν να επρόκειτο όχι για Πρώτη Κυρία αλλά για .. Βασίλισσα. Το διαβάζεις και λες «ωραίο μου φαίνεται»
Pantimo
Το concept, η συνταγή- να το πούμε έτσι, είναι παλιά. Δεν πρόκειται για κάτι καινούργιο. Στη δική μου παιδική ηλικία υπήρχε το «Ζορρό εναντίον Μασίστα», στην πιο παλιά, πριν γεννηθώ, υπήρχαν περιπτώσεις του τύπου «Ο Αμποτ κι ο Κοστέλο συναντούν τον Αόρατο Ανθρωπο». Μόνο που εκείνα, είχαν πλάκα.
Pantimo
Ελληνο-γερμανική συμπαραγωγή, κυρίως γερμανική από πλευράς σκηνοθέτη ΚΡΙΣΤΙΑΝ ΤΣΟΥΜΠΕΡΤ και σεναριογράφων, δίνει μια καλή εικόνα και μια καλή προοπτική περί ελληνο-ευρωπαικών συμπαραγωγών για τις οποίες θεωρητικά δηλώνω ΥΠΕΡ.
Pantimo
O χαρακτηρισμός «Too British» θα αρκούσε για να τα δικαιολογήσει όλα μέσα στο φιλμ θετικά, να τα δικαιολογήσει κι αρνητικά. Η πρώτη περίπτωση , η θετική, θα εκθείαζε το βρετανικό χιούμορ, το βρετανικό θέατρο, τη βρετανική νοοτροπία. Η δεύτερη, η αρνητική θα έλεγε «τι να κάνουμε; Έτσι είναι οι Εγγλέζοι». Οπότε , και το αρνητικό, θα κατέληγε θετικό. Αυτό κι αν είναι … TOO BRITISH